valla öncelikle kendimi tanıdım ayrılık acısı ile birlikte
1 ay boyunca peşinden koştum , aradım , mesaj attım , yalvardım , yoluna çıktım ama onda sevgi kırıntısı bile yoktu
gecelerce ağladm , annemin yanında ağladım , arkadaşlarımın yanında ağladım , 7/24 aradım
antidepresan hap kullandım
alkole vermedim kendimi sadece içtikçe eğleniyordum o yüzden arkadşlarla keyfine içtim , ama bir kere içip kendimi kaybettim , ağladım (bi de ortamda o da vardı eminim görmüştür ama gelip ne oldu yardım edeyim falan demedi ) arkadaşlarım zar zor eve bıraktılar beni
o ara sıra aradı beni , her aradığında acaba barışalım mı diecek dedm ama onun derdi barışmak falan değildi , sadece bana ne kadar rahat olduğunu kanıtlamaya çalışıyordu , eski sevgilimle arkadaş kalabilirim ben demeye getiriyordu lafı
o aradıkça bnm durumum daha da kötü oluyordum , beklediğim şeyi duyamadığım için
ortak arkadşlarımıza beni kötüledi , 2 yılımız boyunca hep beni çektiğini söyledi , yıkıldım resmen , elimde sadece 2 yılımın anıları kalmştı ama onların da yalan olduğunu öğrendim
facebookuna kızlarla fotolar ekledi , hepsini gördüğümde mahvoldum, kızlarla içiyordu , yanak yanağa pozlar ağlıyordum kalbim yanıyordu resmen , en sonunda facebooktan ve msnden sildim engelledm , çünkü msnimde oldukça acaba yazacak mı , nie msne girmedi , niye yazmadı , iletisinde ne demek istedi diye düşünüp kurup duruyordum .
o gün bu gündür aramıyor , o günden sonra ben fotolarımızı sildim , hediyelerini attım , unutmaya her gün bi adım daha yaklaşıyorum , ama her gün bekliyorum bir yandan belki arar diye . Sanırım bu hiç geçmeyecek bi duygu.
Bir de başka hiç bir erkeği sevemeyecekmişim gibi bi duygu var , benim bi kere aşık olma hakkım vardı onu da ona harcadım , şimdi aşksız kaldım gibi geliyor , umarım yanılıyorumdur
ama hala şarkılarda ağlıyorum , her şarkı anlam kazandı , ayrılık şarkılarının hepsi beni anlatıyor gibi :)
böyle işte çok yazdım kusura bakma
ama şu an cidden çok daha iyiyim , ilacı kullanmıyorum , gülebiliyorum eğlenebiliyorum , Allah hepimizi hep mutlu etsin inşallah