eşimle 1 yıldır evliyiz.
ilk bakışlar,ilk sarılmalar,ilk el ele tutuşma,ilk öpüşmeler..
neden herbirşey zamanla heyecanını yitiriyor ki?
onu gördüğümde kalbim çarpardı,sımsıcak gülerdik birbirimize.
her gece onun resmini öperek yatardım,onunla ilgili hayaller kurardım.
evliliğimiz harika,Allahıma çok şükür.
Rabbim bize bağşlasın ki dünyalar tatlısı bir bebeğimiz de var..
fakat ben eşime yeniden aşık olmak istiyorum.
onu öperken heyecanlanmak,sarılınca içimde kelebekler uçussun istiyorum.
acaba bazen düşünüyorum.dışarıda buluşsak falan?
ilk buluştuğumuz yere gtsek.yine aynı elbise mi gysem,yine süslensem falan??
ama çok kilo aldım,saçlarım kısack =((
heralde gttiğimz yerde de oturur faturalardan,borçlardan bahsederdik
şaka bir yana aşk geçici,insan evlenince ya da çok uzun yıllar brlkte olunca aşk ömrünü yitiriyor.
geriye bağlılık kalıyor.aşktan çok daha önemli birşey aslında.
çünkü hayatımız boyu kmlere tutulmuyoruz ki=)) geçici aşklar bitince ilişkiler de bitiyor tabi.
derken hayatımızın adamı çıkıyor karşımıza..ve hayatın gerçekleriyle karşılaşıyoruz bir bir...
eşlerimizin ailesi,evimizin işi gücü,çocuk sahibi olmak,komşular,arkadaşlar,maddiyat ile ilgili herşey..
rutinleşiyor herşey..
fazla açamadım.
bu duygusallık beni boğdu..daha fazla tek başıma konuşamıycam.
dertleşmek isteyen var mı?