Aşk..dostluk..güven...

ecitah · 20 Temmuz 2006

>>Aşk...Dostluk...Güven...
> >>
> >>allegra demiş ki;
> >> Bir zamanlar üç arkadaş varmış...
> >>Aşk, Dostluk ve Güven...
> >>Üçü birarada oldumu harikaymış herşey...
> >>Gün gelmiş aşkın işi çıkmış... Eh meslek bu kolay mı? Ama
> >>dostlarından ayrılmadan önce söz vermiş onlara
> >>Beni özlediğinizde gelin demiş; uzaklarda olmayacağım. Nerde
> >>gözleri arzuyla dolu birbirlerine bakan bir çift görürseniz ben
> >>ordayım. Ve ayrılmış yanlarından...
> >> Peki demiş Dostluk Güvene; madem öyle ben de yoluma
> >>düşeyim... Görev çağırır... Ama merak etme, nerde birlikte ağlayan
> >>iki insan görürsen işte beni orada
>bulursun...
> >>Güven ağzını açmış veda etmek için ama Dostluk ayrılmış arkadaşının
> >>yanından onun son sözünü dinlemeden... Ve gitmiş uzaklara...
> >>
> >>Güven sessizce içinden geçirmiş elinde olmadan... Beni
> >>kaybederseniz,birdaha asla bulamazsınız..."

GUldenBe · 20 Temmuz 2006

ecitah ne kadr ggzüel bi hikaye göndermişisn sağol cnaım

1_sen · 20 Temmuz 2006

eline saglik cok guzel paylasimdi:)

VENUS_ · 20 Temmuz 2006

güven yitirilince bir daha kazanılmıyor malesef... :uhoh:

çok güzel bir hikaye... tşkler paylaştıgın için ecitah...

caelia · 23 Mart 2007

Günlerden bir gün....
Üç yakın arkadaş olan; Dostluk, Aşk ve Güven yedikleri içtikleri henüz ayrı gitmezken, bu üçlüden Aşk; artık bu beraberlikten sıkılmış....

Ve, diğer iki arkadaşına: " Benim yapacak işlerim var, gidecek diyarlarım...Lütfen izin verin bana, ben artık ayrılmalıyım" deyivermiş...

Dostluk da, Güven de çok üzülmüşler duyduklarına...
Ve önce direnmek istemişlerse de, bakmışlar ki, boşuna. Anlamışlar ki; Aşk gitmek isterse bağlasalarda durmayacak, kalsada bir hayrı dokunmayacak, almışlar onu karşılarına "Madem ki yapacak işlerin, gidecek yolların var, zorla tutulamazsın sen artık burada kalma o halde aramızda" diyerek, içleri burkularakta olsa, helaleşip uğurlar olsun demişler bu dostlarına...

Bir zaman sonra, beraberlikte Dostluğa sadece Güven'in varlığı yetmez olmuş bu defa...
Çıkmış, Güven'in karşısına ve şöyle demiş açıkça: "Madem ki, Aşk gitti, ben de artık bakmalıyım kendi yoluma"
Dostluk da bunu söyleyince böylesine açıkça, Güven öylece kala kalmış bir başına...

Biraz susmuş, epey bir düşünmüş ve Aşkın gidişinde de yaptığı gibi, bu defa da Dostluğun talebi karşısında;
alıkoymaya uğraşmamış onu da...

Ve Dost'a da, içten ve samimi bir kucaklamayla aynı temennilerde bulunmuş: "Madem ki aklına ayrılık düştü, madem ki, seçimin seni bu yola sürdü...Git o halde sen de kendi yoluna, yüreğimde kalacağını bil ve geri kalma sen benim uğruma" deyivermiş dostuna...

Aşkın ardından, Dostluk da gidince sadece Güven kalmış bu bu arkadaşlıkta sonunda...
O da almış şapkasını önüne, dökmüş elindekini avucund kini önüne...
Biraz düşünmüş, az biraz taşınmış...
Ve sonunda bir karara varmış...

Dağılan beraberliklerin ardından vardığı şu olmuş :
Bu birliktelikte ayrılığın;
Aşk'ın gidişiyle başlayan ardından Dostluğun, heveslerini yitirişiyle gelişen bir süreç olduğunu kavramış.

Ve böylelikle bu gördükleri ona, bir çok şeyi daha fark edebilme de vesile olmuş:Ve eğri oturup doğru konuşarak bir çok dersler çıkarmış...

Bakmış ki;
Güven hala bu üçlü de sağlam ve ayakta kalan tarfmış...

Beraberliklerde gidişler olsada, bir arada oluşun şartları başlangıçta bir defa sağlandı mı, çözülmeler ve dönüşümler yaşansa da, kopuşlar yaşanmak zorunda değilmiş...

Her şeyin enerjiden ibaret olduğunu bildiğimizde ,aslında hiç bir şeyin yok olamayacağını da bilmeliymişiz...

Güven önce gitseydi, ne aşk ne de da dostlukta kalmaz her biri ilelebed bu diyarlara uğramazmış...

Ancak;
Aşk, kapıdan çıkıp uzaklaşsa ve gözden kaybolsa da,

Dostluk seni yapayanlız bıraksa da ve bu hal yüreğini her ne kadar dağlasa da,

Güven hala yanındaysa; ne aşk ne de dostluk senden tamamen gidemezmiş...

Ve bunları fark eden Güven;Kendi kendine giden dostlarının ardından şöyle mırıldanmış:

Sen aşkında, dostlunda bir zamanlar senin yanında olduğunu biliyorsun...

O halde sen; onların birer parçalarını sende bırakarak gittiklerini de bilirsin.

Ve sen yani: Güven, bu üçlüyü terk etmedikçe;
Her parçanın bütünün eksikliğini gün gelip hissedeceğini
ve geri dönüp sende bıraktığı eksik parçaya sahip çıkacağını anlar ve içinde beklentiye girmeden, o günü beklersin...

Bu dönüşler, belki fiziksel olarak aynı çehrede olmasa da; Yürekte hissedilen Güven sayesinde;
Hem Aşk, hem de Dostluk gün gelip kendilerini, yeni yüzleriyle kendilerini tekrar ve yeniden var edeceklerdir...

Ve sen bunların hepsini tek bilensin...

-Nereden mi bileceksin?
-Bilmelisin...
-Çünkü sen Güven'sin...
-Güven, yüreği terk etmedikçe; Yiten Aşk, giden Dostlukta olsa;
Sana kalan Güven oldukça: "Bilirsin ve Güvenirsin..."

Aysecik · 25 Mart 2007

Canim paylasimin cok guzeldi tesekkurler,

Aşk..dostluk..güven...

Ayrıntılı Düzenleme

ecitah

Ziyaretçi

GUldenBe

delikafa

1_sen

Ziyaretçi

VENUS_

Aktif Üye

caelia

Ziyaretçi

Aysecik

Popüler Üye

Benzer Konular