Aşk'ın ömrü çocuk olana kadar mı?

Çocuk bakımı zor zahmet gerektirir sabır gerektirir.
Eğer çocuğunuz olduktan sonra aşk,sevgi vs bitiyorsa,ilgi/alaka azalıyorsa demek ki zannettiğiniz kadar büyük bir aşk yokmuş aranızda.
Bizim kadınlarımız genelde "ben anayım taam mı?" modunda gezinirler. Erkeklerimiz de iki bebe ağlamasında soluğu kahvede Osman emmiyle pişbirik oynamakta alır.
Sabırlı olunursa zor olan süreçler birlikte gayet güzel atlatılır.
3 yılı geçti bizim de. Şu an il dışında burnumda tütüyor mesela. Ki biz kızımızın rahatsızlığı yüzünden 1 yılı bebek ağlamasıyla geçirdik.
katılıyorum yazdıklarınıza. Hatta eşime de okudum yorumunuzu.
 
Bence yok etmiyor annem ve babam 25 yillik evliler:nazar: Ama meslek,yillar,cocuk yipratiyor.Hala birbirlerini cok seviyorlar ama tartisinca tahammulleri olmuyor.Cocuk olunca oncelik cocuga gidiyor erkeklerin gozunde kadin artik kutsallasiyor :)
 
Adı aşk mi bilmiyorum ama eşim özellikle ikinci çocuk haberini alınca üstüme daha çok düşmeye daha çok değer vermeye başladı. Her şeye birlikte karar verip önce benim dusunceme saygı duymaya başladı. Ailesiyle aram düzeldi degerimi bildiler. Eşim saygı göstermeye başlayınca aileside gösterdi. Ama çocuğumuz yokken boşanma asamasina gelmişti.
 
çok iyi yapmışsın canım bu konuyu açmakla şimdi tek tek okumaya başlıyorum yorumlar :KK5:
Buradaki bir konuda @ema1 arkadaşımız 'Ama genel olarak aşkın büyüsü çocuktan sonra bozuluyor yani aşık olarak evlenende hayal kırıklığı yaşıyor' dedi
Etiketledim diye sorun etmez umarım.o_O
Bu sözleri bi çok kişiden duyuyoruz malesef
limonlupasta06 limonlupasta06 ve ben evli , aşık henüz yeni çocuk düşünen arkadaşlarınız olarak sizlerin düşüncesi nedir bilmek istiyoruz
İnsan endişeleniyor :110:
la
 
Bak beni kimse uyarmadı bu yüzden kızıyorum ablama da anneme de fakat ben tecrübelerimi paylaşayim....

Bence hayır aşk bitmiyor...
Sadece o zorlu süreci birlikte bilinçli bir şekilde atlatmaniz gerek...
Öncelikle hamilelik süreci ben çok zor bi hamilelik geçirdim hatta bundan önce bebeğim karnında ölmüştü psikolojim bozuldu eşimi bile suçladım sonra bebek ultrason resimleri çöpe atıyordu ben gizli saklı birini saklamıştım bakıp bakıp ağlıyordum ... neyse 2 ay sonra tekrar hamile kaldım bunlar kolay şeyler değil ilişkiniz yıpranabiliyor o donem çok iyi davrandı... 2. Hamilelegimde midem çok bulandı ama öyle boyle değil her şeyden bulanıyordu asla yemem yapamadim evi temizleyemedim herşeyi esim yaptı esim eve gelene kadar ac bekliyodum tabiki hem ev iş esim çok zorlandı strese girdi bende fazla nazliyim duygusalim ne derse alınıyorum zor zaman geçirdik ama.bulantim geçince düzeldi... bak bunları küçümseme bunlarda kolay şeyler değil ilşkiyi yıpranabiliyor... sonra gebeliğimin son 1 ayı o kadar zor geçti ki bi ilaç bende alerji yaptı ve 1 ay hastanede yattım hep ağlıyordum vücudum bir ayda 30 kilo su topladı vücudum değişti ayağa kalkamıyorum ama esim allah razi olsun her gün bakimimla her şeyimle ilgilendi yıllık iznini hastanede benimle ilgilendi beni hep sevdiğini söyledi ben şımarıklık yaptım biraz ve esim büyük strese bunalıma girdi ben farketmedim ... hele isin en zor yıpratıcı kısmını söylüyorum lohusalık ben lohusa depresyonuna girdim eşim de deoresyondaydi çünkü ona 9 dogutturdum ... ben eşime bagiriyodum bebegime dokunma diye düşün normali baba be begi sevince mutlu olursun ama o psikoloji öyle bir seyki çok yıpratıcı hele birde eşimin annesi babası gelip 10 gün bende kalıp benden hizmet bekleyince tabi herşey batıyor sana esinle aranda senin annen benim babam olayına girdik iste aşkımızı yıpratan en önemli süreç bu oldu malesef... bu süreçte eşimi o kadar çok özledim ki başbaşa kalmayi romantik bi an yaşamayı çok özlemiştim ben eşimi ozleyince çok strese girerim sinirli olurum ama sadece 3 ay sonra her şey yoluna girdi eşimle konuştuk ağladık sarıldık geçti şimdi eskisi gibi romantizm yapiyo bana eski halimize geri döndük ama nele yaşadım neler çektim ama buda geçer yahu denke gerek sabir gerek yoluna giriyor inşallah çok uzun oldu ama bebek isteyenler tüm bu süreci göze almalılar bu yüzden evliler bile bitebilir bu yüzden yazmak istedim
Canım neler yaşamışsın çok üzüldüm:( Allah eşinin ailesinede akıl fikir versin destek değil köstek olmaya gelmişler..
Neyseki atlatmışsınız çok şükür
Teşekkür ederim ilgin ve cevabın için bunları aklımda tutacağım
 
Bence evli kadınların en büyük hatası çocuk aşkıyla eş aşkını karşılaştırmak.
Hiç ikisi aynı şey olabilir mi?
Biri ikinize ait bir parça, ikinizin ortak meyvesi.
Diğeri sizin hayatınızın aşkı, ruh eşiniz.
İkisinin de yeri de tadı da çok farklı. İkisi de birbiriyle kıyaslanmamalı, birbirinin yerine konmamalı.
Üzgünüm ablalarım ama hatayı burada yapıyorsunuz, eşiniz şikayet etmekte haklı.
Kocanın yerine çocuk koyulur mu hiç? İkisinin de aşkı da tadı da bambaşka olmalı.
Ben bu konuda yengemi çok takdir ederim. ''Önce kocam,'' der her zaman. 2 tane çocuğu var ama hala önce kocam gelir benim için, kocam olmasa çocuklarım olmazdı, onlar sonradan geldi diyor. Çok tebrik ediyorum doğrusu, evlenince ben de böyle olmak istiyorum.
Benim gibi düşünen biri daha varmış :KK19:
Ütopik değilim demekki :KK70:
 
Bence sikinti her zamanki gibi erkeklerden kaynaklaniyor. Cocuk dogduktan sonra da karsilarinda herzaman dort dortluk kadin bekliyorlar. Cocuk agliyor diye kiyameti koparan erkekler var, bir cocugu susturamiyorsun ne bicim kadinsin diye. Biz kadinlar hep sucu kendimizde ariyoruz. Acaba bizde eksik ya da yanlis birsey mi var diye. Yok anacim bizde birsey yok. Ne varsa cinsi bozuk kocalarda var.
:) bazi erkekler dedigin gibi olabilir canim
Biz burada kadinlar olarak seviyoz asigiz cocuk da var diye yardiriyoruz ama bir de erkeklere sormak lazim bakalim hala asiklar mi bizlere
 
Ben böyle düşünmüyorum. Sadece eşime ayırdığım vakit azaldı benim. İki buçuk senelik evliyim. Eşime hala aşığım. Eksilmedi. Aşkın büyüsü azalmadı. Hiçbir hayal kırıklığı da yaşamadım. Sadece sevgim boyut değiştirdi. Aşkım daha derinleşti. Ben bu duruma azalma olarak değil boyut değiştirme olarak baktım hep. Güven sadakat duygusundan emin oldum kızım olunca. Ben bunları yaşadım diğer insanlar neler yaşadı da bu şekilde yorumladılar bilemem tabi.

peki eşiniz de aynı sizin gibi mi yani obda değişme oldu mu ?
 
Benim gibi düşünen biri daha varmış :KK19:
Ütopik değilim demekki :KK70:
Annemle babam çok affedersiniz hala tavşanlar gibi ya psikolojim bozuldu :KK53: Hele şimdi abim de başka yerde, ben de başka yerdeyim baş başa yaşıyorlar 1.5 yıldır. Belli yani aşklarından hiçbir şey eksilmemiş, 24 yıldır evliler hala sevgidir cinselliktir tavan tövbe tövbe :rolleyes:
 
Bunun cevabını doğumdan sonra verebilicem sanırım.Ama tabi daha hamileyken bile değişiyor bazı şeyler.Eşim terapiye gidiyo evliliğimizin bozulmasından korkuyorum,karım beni unutup sadece çocuğa adayacak kendini diye korkuyorum falan filan anlatmış hep.
Biz bir söz verdik,çocuğu mümkün olduğunca çok anneme bırakıp gezip tozucaz, baş başa kalıcaz inşallah.Yoksa ben lohusa depresyonundan ömür boyu çıkamam :KK43:
Birbirinize doyamadan çocuk yapmayın ama onu bilir onu derim.Ben daha doyamamıştım eşime.
Canım evladını hayırlarla kucağına al inşallah herşey çok güzel olur
 
Back
X