Ne desem bilemedim. Bu yaşadıklarınızı yasamaktan çok korkuyorum aslında ben de. Biz de 16 yaşından beri beraberiz. 4 senedir evliyiz. Şimdi birbirimizin yanında daha rahat olmaya başladıkça korkuyorum. Ben de zaten çok romantik biri değilim. Sürekli ilgili sürprizli heyecanlı olmasa da bana bakarken gözlerindeki aşk daim olsun istiyorum.Ben cok özlüyorum ama o mutlu görünüyor.
Bir yerden başlayın bence.Öncelikle tesekkur ederim.
Hayatta bu sekil konuşmaz, ickiliydi, bende cok kırıldım gercekten tabi.
Özgüvenim tamamen yerlerde. Aslında onun aşık oldugu insandan cok uzak bir yerdeyim. Ben onu aldım ileri götürdüm yillar icinde diyebilirim ama kendim için birsey yapmadım. Biraz kilom var, veremedim, kısır döngü şeklinde psikolojik olarak rahatlıyorum sanki yiyorum. Depresif ve gergin bir halim var. Para ile ilgili sıkıntımız yok. Para konusunda acikcasi ondan para almama gerek yok. Estetik yaptırıyorum desem bayılır bence, ama bende o duygu yok, körelmiş sanki. Bir eşofmanla ve maskeyle o kadar mutlu olabiliyorum kiBegenilmedikce bende bıraktım gitti. Elime bir ruj almak gelmiyor. O ise benden yuz kat bakımlı.
Hayata artik cok farklı yerlerden bakıyoruz. Mesela o cok gamsız, ben herseyi kafama takarim. Ben dünyayı gezmek istiyorum, o evden adım atmak istemez, aa pardon iki günlüğüne yalniz basina gidecekmiş. Bir de gideceğim diyor, ben esi değilim sanki karisamam. Yıllarca herseyini cok baskılamisim, soz soyletmiyor ama benimde yalnız yada arkadaşlarımla yurt disi dahil bir yere gitmek istememe asla karışmıyor, sevgililik zamanlarından beri. Aksine cok isterdim karışmasını, ben cok karışırım, buna tahammül edemiyor.
Eee ne bu şimdi ?Benim kocişkom iyi seninki kötümü ?Kadın dert anlatmış .Allahım sabır ver11 yıl sevgililik + 2 yıl evlilik = 13 yıldır beraberiz, henüz bitmedi. Hatta evlenince katlanarak arttığını görüyorum. İnşallah hep böyle kalır, bu arada 28 yaşındayızbelki 40 lı yaşlara gelince yıllanma olur
Iyıce tartmak lazım .Alın karsınıza konuşun benceHerkese Merhaba,
İçimi kemiren ve yaşama enerjimi azaltan birşey var. Sizlere danışmak istiyorum.
Biz eşimle altı sene sevgililik sonrası evlendik. 20 yaşında başlamıştık, birlikte büyüdük. Evlendik, hiç öyle kavgalı zamanlarımız olmadı. Evin içinde "biz evlendik mi" diye sırıta sırıta gezerdik. Iki oğlumuz oldu. Su an 41 yaşındayız. 15 senelik evliyiz. Yillar icinde özellikle iki küçük oğlan varken yıpratıcı zamanlarımız oldu ama hani açılmayacak cinsten değil. Şükür çocuklar büyüdü, ekonomik sorunumuz yok. Ama bizde birseyler eksik..
Hissediyorum eşim beni eskisi gibi sevmiyor. Hatta sevip sevmediğinden bile emin değilim. Birbirimizin en yakın dostuyduk sanki ayni zamanda, hissederim, anlarım. Bir kere cinselliğimiz sıkıntılı. Ben dile getirmezsem çoğu kez aklına gelmiyor. İsine tutkun bir adam, varsa yoksa çalışmak. Biliyorum hayatinda biri yok. Bunca senedir en ufak bir arızalı, şüpheli durum olmadi. Kendi başına kalmayı sever. Bir gece içkiliyken bazen evliliğin yapması gerektirdiği rutinlerin onu bogdugundan bahsetmisti. Ayni aksam cinsel olarak beni eskisi gibi istemediğinden bahsettiSevgiliyken cok farkliydim bende, dırdırım yoktu. Özguveni yüksek bir kadındım. Beni beğenmediğini söyleyince iyice bıraktım kendimi sanki Es olarak katılacağımiz herseye zorla katılır. Kendisine karıştırmaz. Ne bir guzel sözü var, ne bir cabasi.. Tek paylasimimiz birlikte nargile icip dizi izleriz. Cok iyi bir baba ama bazen cocuklar icin evliligimizi sürdürdüğüne inaniyorum. Bazen diyorum ki böyle giderse bir gün birisine aşık olacak ve ben cok kirilacagim en iyisi bitirmek.. Ona göre hayat bu, evlilik rutin, normali bu. Belki evliligimizi bitirmek bile ona yorucu geldigi için bitirmiyordur. Her zaman cok mantıklıdır, benim duygularımın aksine..
Yoruluyorum. Bazen bir an oluyor onu zorla tutuyormuş gibi hissediyorum. Covid oldum, aileme gecmemisti. Annesi tesadüf bizdeydi, o kaldi. Bizimki birsey yapmaktanda kurtuldu. Yapayalnız hissettim kendimi. Ha var ha yok...
Ben böyle bir hayat istemiyorum ki. Bazen git demek istiyorum, bu sekil daha cok yoruluyorum. bazen kendine yogunlas diyorum, bir mesgale bul, sen kovalamayinca o gelir diyorum. Çok yoruldum ve icimi dökmek istedim. Tesekkurler okuyanlara, fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim...
Ay Allah razı olsun. Susmayı tercih etmiştim..Eee ne bu şimdi ?Benim kocişkom iyi seninki kötümü ?Kadın dert anlatmış .Allahım sabır ver
Sinir oluorum gercekten ben ya .Her yerdelerAy Allah razı olsun. Susmayı tercih etmiştim..
Biz çevremizde öyle bir yerdeydik ki durumumuzu paylaştığım birkaç dostum şok geçirdi. Hele yaşıtım bir bekar arkadasım var ki, sizinki bile bitiyorsa artık evlenmedigime hic pişman olmam dedi. Öyle aşıktık birbirimize..Ne desem bilemedim. Bu yaşadıklarınızı yasamaktan çok korkuyorum aslında ben de. Biz de 16 yaşından beri beraberiz. 4 senedir evliyiz. Şimdi birbirimizin yanında daha rahat olmaya başladıkça korkuyorum. Ben de zaten çok romantik biri değilim. Sürekli ilgili sürprizli heyecanlı olmasa da bana bakarken gözlerindeki aşk daim olsun istiyorum.
Bende ısterdım aşk yaşamak .Bende anlatayım .Evlendım 4 aynevli kaldım .Boşandım .Hala bekarım .Biri nasibime oturmuş .Çok ısterdım kucuklukten bırını sevıp onunla evlenmeyı .Bence konuşun .Herkese Merhaba,
İçimi kemiren ve yaşama enerjimi azaltan birşey var. Sizlere danışmak istiyorum.
Biz eşimle altı sene sevgililik sonrası evlendik. 20 yaşında başlamıştık, birlikte büyüdük. Evlendik, hiç öyle kavgalı zamanlarımız olmadı. Evin içinde "biz evlendik mi" diye sırıta sırıta gezerdik. Iki oğlumuz oldu. Su an 41 yaşındayız. 15 senelik evliyiz. Yillar icinde özellikle iki küçük oğlan varken yıpratıcı zamanlarımız oldu ama hani açılmayacak cinsten değil. Şükür çocuklar büyüdü, ekonomik sorunumuz yok. Ama bizde birseyler eksik..
Hissediyorum eşim beni eskisi gibi sevmiyor. Hatta sevip sevmediğinden bile emin değilim. Birbirimizin en yakın dostuyduk sanki ayni zamanda, hissederim, anlarım. Bir kere cinselliğimiz sıkıntılı. Ben dile getirmezsem çoğu kez aklına gelmiyor. İsine tutkun bir adam, varsa yoksa çalışmak. Biliyorum hayatinda biri yok. Bunca senedir en ufak bir arızalı, şüpheli durum olmadi. Kendi başına kalmayı sever. Bir gece içkiliyken bazen evliliğin yapması gerektirdiği rutinlerin onu bogdugundan bahsetmisti. Ayni aksam cinsel olarak beni eskisi gibi istemediğinden bahsettiSevgiliyken cok farkliydim bende, dırdırım yoktu. Özguveni yüksek bir kadındım. Beni beğenmediğini söyleyince iyice bıraktım kendimi sanki Es olarak katılacağımiz herseye zorla katılır. Kendisine karıştırmaz. Ne bir guzel sözü var, ne bir cabasi.. Tek paylasimimiz birlikte nargile icip dizi izleriz. Cok iyi bir baba ama bazen cocuklar icin evliligimizi sürdürdüğüne inaniyorum. Bazen diyorum ki böyle giderse bir gün birisine aşık olacak ve ben cok kirilacagim en iyisi bitirmek.. Ona göre hayat bu, evlilik rutin, normali bu. Belki evliligimizi bitirmek bile ona yorucu geldigi için bitirmiyordur. Her zaman cok mantıklıdır, benim duygularımın aksine..
Yoruluyorum. Bazen bir an oluyor onu zorla tutuyormuş gibi hissediyorum. Covid oldum, aileme gecmemisti. Annesi tesadüf bizdeydi, o kaldi. Bizimki birsey yapmaktanda kurtuldu. Yapayalnız hissettim kendimi. Ha var ha yok...
Ben böyle bir hayat istemiyorum ki. Bazen git demek istiyorum, bu sekil daha cok yoruluyorum. bazen kendine yogunlas diyorum, bir mesgale bul, sen kovalamayinca o gelir diyorum. Çok yoruldum ve icimi dökmek istedim. Tesekkurler okuyanlara, fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim...
Çok bıkkın ve amaçsızım gercekten. Demir degerlerimde anormal düşmüş, tedaviye başlayacağız onun etkisi olabilir dedi doktor ama sanirim psikologa da gitmeliyim.Bir yerden başlayın bence.
Kilo verme, görüsünüzle ilgili değişimler.
Hem kendiniz için hem evliliğiniz içinde olur bu.
Ben eşim beni her halimle sevmeli lafını gerçeçi bulmayanlardanım.
Karşınızda kendine özen gösteren biri varsa, çok dile getirmese de aynı sizden beklemek hakkı bence.
Her an her dakika aynı olamayız ama bir eşofmanlada ömür geçirilmez yani.
Kişisel olarak sizi çok bıkkın ve amaçsız gördüm. Bu eşinizle olan ilişkinize de yansıyor muhtemelen. Onun da hataları vardır ama siz kendinizden başlayın birşeyleri düzeltmeye.
Evliliğinize de olumlu yansıyabilir sizdeki değişim.
Umarım Allah gönlünüze göre verir. Birlikte buyumeseniz bile birlikte yaslanacaginiz bir ask yaşarsınız..Bende ısterdım aşk yaşamak .Bende anlatayım .Evlendım 4 aynevli kaldım .Boşandım .Hala bekarım .Biri nasibime oturmuş .Çok ısterdım kucuklukten bırını sevıp onunla evlenmeyı .Bence konuşun .
Askın ömrü olmaz ki donusumu olur..olumlu donusumler olumsuz donusumler..emege donusur,fedakarliga donusur,anne baba olmaya donusur sevgiye donusur.Sizde aranizda ki heyecan bitmis sanki?Herkese Merhaba,
İçimi kemiren ve yaşama enerjimi azaltan birşey var. Sizlere danışmak istiyorum.
Biz eşimle altı sene sevgililik sonrası evlendik. 20 yaşında başlamıştık, birlikte büyüdük. Evlendik, hiç öyle kavgalı zamanlarımız olmadı. Evin içinde "biz evlendik mi" diye sırıta sırıta gezerdik. Iki oğlumuz oldu. Su an 41 yaşındayız. 15 senelik evliyiz. Yillar icinde özellikle iki küçük oğlan varken yıpratıcı zamanlarımız oldu ama hani açılmayacak cinsten değil. Şükür çocuklar büyüdü, ekonomik sorunumuz yok. Ama bizde birseyler eksik..
Hissediyorum eşim beni eskisi gibi sevmiyor. Hatta sevip sevmediğinden bile emin değilim. Birbirimizin en yakın dostuyduk sanki ayni zamanda, hissederim, anlarım. Bir kere cinselliğimiz sıkıntılı. Ben dile getirmezsem çoğu kez aklına gelmiyor. İsine tutkun bir adam, varsa yoksa çalışmak. Biliyorum hayatinda biri yok. Bunca senedir en ufak bir arızalı, şüpheli durum olmadi. Kendi başına kalmayı sever. Bir gece içkiliyken bazen evliliğin yapması gerektirdiği rutinlerin onu bogdugundan bahsetmisti. Ayni aksam cinsel olarak beni eskisi gibi istemediğinden bahsettiSevgiliyken cok farkliydim bende, dırdırım yoktu. Özguveni yüksek bir kadındım. Beni beğenmediğini söyleyince iyice bıraktım kendimi sanki Es olarak katılacağımiz herseye zorla katılır. Kendisine karıştırmaz. Ne bir guzel sözü var, ne bir cabasi.. Tek paylasimimiz birlikte nargile icip dizi izleriz. Cok iyi bir baba ama bazen cocuklar icin evliligimizi sürdürdüğüne inaniyorum. Bazen diyorum ki böyle giderse bir gün birisine aşık olacak ve ben cok kirilacagim en iyisi bitirmek.. Ona göre hayat bu, evlilik rutin, normali bu. Belki evliligimizi bitirmek bile ona yorucu geldigi için bitirmiyordur. Her zaman cok mantıklıdır, benim duygularımın aksine..
Yoruluyorum. Bazen bir an oluyor onu zorla tutuyormuş gibi hissediyorum. Covid oldum, aileme gecmemisti. Annesi tesadüf bizdeydi, o kaldi. Bizimki birsey yapmaktanda kurtuldu. Yapayalnız hissettim kendimi. Ha var ha yok...
Ben böyle bir hayat istemiyorum ki. Bazen git demek istiyorum, bu sekil daha cok yoruluyorum. bazen kendine yogunlas diyorum, bir mesgale bul, sen kovalamayinca o gelir diyorum. Çok yoruldum ve icimi dökmek istedim. Tesekkurler okuyanlara, fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim...
Acaba yoğun yaşayıp mı tükettiniz? Bize kimse bunlar çok aşık dememiştir herhalde. Ben derim ama eşimden bahsederken ben çok aşığım diye.Biz çevremizde öyle bir yerdeydik ki durumumuzu paylaştığım birkaç dostum şok geçirdi. Hele yaşıtım bir bekar arkadasım var ki, sizinki bile bitiyorsa artık evlenmedigime hic pişman olmam dedi. Öyle aşıktık birbirimize..
Sözlerinizi özellikle son cümlenizi dikkate alacağım. Pilatese baslamak istiyordum, ertelemeden gideceğim belki bana iyi gelir..Askın ömrü olmaz ki donusumu olur..olumlu donusumler olumsuz donusumler..emege donusur,fedakarliga donusur,anne baba olmaya donusur sevgiye donusur.Sizde aranizda ki heyecan bitmis sanki?
Adamlar bazen ne istediklerini bilmiyorlar ve aslinda bunu sordugumuzda cevap alamamamiz bu yuzden.Birşeyler eksik ama ne bilmiyorum der ama siz kendinize yonelirsiniz diyelim ki bir faaliyet bir kurs spor is ya da kucuk dokunuşlarla yüzünüzde ki ışıltı..Hayat enerjinize yansıyacak ve onu cekecektir.Mutsuzum dediginde ilgilenmeyen herif mutlu oldugunda dibine yanasir ;d
Kesinlikle kendinize yonelip enerjiyi almasini sagladiginizda bir kıvılcım olacaktır.
Orta yaş sendromu. Sizde de belirtileri gördüm. Normal bir süreç. İkiniz de hayat serüveninizin geç ergenlik kısmındasınız diyebilirim.Eşim böyle bakiyor sanki hayata sizin gibi.
Ama şu var o cok değişti. Soyle ki benimle tanıyana kadar çok hızlı yaşamış ilk gençlik yıllarını. Üniversitede barmenlik yapmış, cok populermis. Alkol, kizlar, gece hayatı, cok dolu ve hızlı 3,4 sene yasamis. Benimle birlikteyken içmeyi birakti, herkesin gıpta ile yaklastigi akli basinda bir adam oldu cikti. Sonrada tam 19 yıl sonra yaa ben niye içmiyorum ne olacak arada içsem sosyal içici olsam dedi ve alkole başladı. Simdi saçlarını uzattı. 41 yaşında gören şaşırıyor. Sanki antropoza giriyor, süslü, yanında ondan büyük kaldigimi dusunup uzuluyorum. cift olarak yakıştıramıyorum bile bizi. Uzun saçlı halini beğenmiyorum ama söz söyleme hakkim bile yok. Ona göre o böyle mutlu bitti. Bu bana kendimi kotu hissettiriyor. Bitmis ama tur donuyoruz sanki
İnşallah .ıyı dılekler ıletecegım .Eşiniz bence hala aşık sıze .Bıraz beraber akgıvıte mı yapsanız .Ufak bır tatıl flnUmarım Allah gönlünüze göre verir. Birlikte buyumeseniz bile birlikte yaslanacaginiz bir ask yaşarsınız..
Fazla yoruluyor. 17 senelik kariyerini birakti, istifa etti, yeni değişiklikler yasadi son bir senede. Ağzını açmaya mecali olmuyor bazen. Sözleriniz yüreğime su serpti biraz, cok teşekkür ederim..Mutlu evlılık yok gibi bir şey zaten .Aldatmıosa sevgı bıtmemıs demektır .Fazla yoruluosa canı bişey ıstemıodur.Bende yorgunken aşk yasayamam :)Ben sızı hala sevdıgını dusunuorum.Sadece bıraz rutıne baglanmış
Ben yaklaşık 4 sene önce babamı, 2.5 sene önce yakin bir dostumu kaybettim. Hayata dair ve ölüme dair kaygılarım var sanirim. Hayata bakışımı etkiledi. Ne gibi belirtiler gördünüz bende ve sizce ne zaman nasil gecer? Tesekkur ederim..Orta yaş sendromu. Sizde de belirtileri gördüm. Normal bir süreç. İkiniz de hayat serüveninizin geç ergenlik kısmındasınız diyebilirim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?