E
EU2
Ziyaretçi
- Konu Sahibi EU2
-
- #1
Aslında iyi oldu gidişin...
Gidişinle her istediğine, istediğinde sahip olamayacağını öğrendi içimdeki arsız deli kız!..
Her kayan yıldızda tutulan dileğin, her gün duaya katılan isimlerin, hakettiğinde fazlasını mutluluğu için vermenin onu getirmeyeceğini öğrendi.
''Seni Seviyorum''ları ne kadar çok, ''Hayır''ları ne kadar az kullandığımı da öğrendi elbette.
Aslında iyi oldu gidişin...
Gidişinle sensizliğin acısı dolanırken her sabah parmak uçlarıma, bensizliğin sancısı kürtajla alınmış bir aşkın doğamamış ellerinin vicdanıyla oturdu sol tarafına.
Belki gerçekten terk edebilseydim seni, yokluğumda aynı yere oturabilecek değerim gururunu kırmana yardım edebilirdi.
Ama ben hep sana aittim.
Ve bunu ilgi isteyen bir çocuğun ağlamadan istediğini alması gibi, daha istemeden sana söylerdim.
Alıştın, arsızlaştın...
Canımı acıttın...
Aslında iyi oldu gidişin...
Zamanla tabuların insan hayatındaki önemini öğrendim.
Terkedilmişlerin nefret ederken bir yandan, bir yandan unutamamışlığını nasıl gizlediğini öğrendim.
Yeni bir nefesin yerini doldurmasa da, acılarını hafifleteceğini öğrendim.
Zamanla buğulu camlara adını yazmayı alışkanlık haline getiren ellerim, aslında adımı yazması gerektiğini öğrendim.
Benimsememem gerektiğini öğrendim...
''En Yakınımsın'' cümlesini söylerken, ''En Yakınıyım'' diyebilmenin gerekliliğini, çocukluğumun tertemiz gülüşlerini teslim etmenin benim tercihim olduğunu ve hep yanlış tercihler yaptığımı da öğrendim elbette.
Aslında iyi oldu gidişin...
Aradığında açmayacağıma dair verdiğim sözlerin anlamsızlığını öğrendim aramadığın her günde.
Bir gün ''Affet Beni Yaptıklarım İçin, Döndüm..'' dediğinde sonu hep kavuşmalarla bitecek olan red sahnelerinin hep hayalimde kalacığını öğrendim.
Tanışacağım hiç kimsede sendeki gibi kalbimin atamayacağını, konuştuğum hiç kimsede sendeki gibi ruhumun havalanmayacağını öğrendim.
Yanımdayken acıların nasıl kolay, imkansızların nasıl yakın olduğunu öğrendim.
Oysa şimdi hiç olamayacağı gibi...
Aslında iyi oldu gidişin...
Artık hıçkıra hıçkıra ağlamamayı öğrendim.
Unutulmaya yüz tutmuş gururumu artık takınmanın vaktinin geldiğini, bazen gururu yüzünden çok şey kaybetmiş insanların bazen de gururu yüzünden çok şey kazandığını öğrendim.
Beni kaybetmeyi senin seçtiğini öğrendim.
Sana sunduğum onca seçeneğe rağmen gitmeyi, beni hayatından çıkarmayı seçen birine daha fazla değer verip kendimi küçültmeyi bir tek içimdeki aşkın bana yaptırabileceğini öğrendim.
Ama o aşkın yıpranabileceğini sen hiç öğrenemedin...
Gidişin iyi oldu sevgilim...
Bu gün sensizliğimin/bensizliğinin bilmem kaçıncı günü.
Sevgimiz değişmesede büyüyoruz günden güne.
Ve gittikçe zorlaşıyor geri gelmek biliyorum...
Aslında gidişin gerçekten iyi oldu sevgilim...
Bu gün sensizliğimin/bensizliğinin 4. ayına girişine adım adım yaklaştığı gün Oysa ilk günden pek bir farkı yok bunların ve bundan sonrakilerininde olmayacağı gibi.
Ama artık Sevgilin sana ''dön'' demiyor, sahiplenmiyor ve şımartmıyor seni sevgisiyle.
Tabularını oluşturmaya başladı ve o hiç görmediğin gururunu takındı.
Sevgisi değiştimi Sevgilinin bir sen bilirsin değişmediğini.
Artık sana da, sevgine de inancı yok.
Bunu benden duymazdın aslında sevgilim ama sorumlusu sensin.
İyi oldu gidişin...
Bende gidersem artık iyi olacak sevgilim...
Gidişinle her istediğine, istediğinde sahip olamayacağını öğrendi içimdeki arsız deli kız!..
Her kayan yıldızda tutulan dileğin, her gün duaya katılan isimlerin, hakettiğinde fazlasını mutluluğu için vermenin onu getirmeyeceğini öğrendi.
''Seni Seviyorum''ları ne kadar çok, ''Hayır''ları ne kadar az kullandığımı da öğrendi elbette.
Aslında iyi oldu gidişin...
Gidişinle sensizliğin acısı dolanırken her sabah parmak uçlarıma, bensizliğin sancısı kürtajla alınmış bir aşkın doğamamış ellerinin vicdanıyla oturdu sol tarafına.
Belki gerçekten terk edebilseydim seni, yokluğumda aynı yere oturabilecek değerim gururunu kırmana yardım edebilirdi.
Ama ben hep sana aittim.
Ve bunu ilgi isteyen bir çocuğun ağlamadan istediğini alması gibi, daha istemeden sana söylerdim.
Alıştın, arsızlaştın...
Canımı acıttın...
Aslında iyi oldu gidişin...
Zamanla tabuların insan hayatındaki önemini öğrendim.
Terkedilmişlerin nefret ederken bir yandan, bir yandan unutamamışlığını nasıl gizlediğini öğrendim.
Yeni bir nefesin yerini doldurmasa da, acılarını hafifleteceğini öğrendim.
Zamanla buğulu camlara adını yazmayı alışkanlık haline getiren ellerim, aslında adımı yazması gerektiğini öğrendim.
Benimsememem gerektiğini öğrendim...
''En Yakınımsın'' cümlesini söylerken, ''En Yakınıyım'' diyebilmenin gerekliliğini, çocukluğumun tertemiz gülüşlerini teslim etmenin benim tercihim olduğunu ve hep yanlış tercihler yaptığımı da öğrendim elbette.
Aslında iyi oldu gidişin...
Aradığında açmayacağıma dair verdiğim sözlerin anlamsızlığını öğrendim aramadığın her günde.
Bir gün ''Affet Beni Yaptıklarım İçin, Döndüm..'' dediğinde sonu hep kavuşmalarla bitecek olan red sahnelerinin hep hayalimde kalacığını öğrendim.
Tanışacağım hiç kimsede sendeki gibi kalbimin atamayacağını, konuştuğum hiç kimsede sendeki gibi ruhumun havalanmayacağını öğrendim.
Yanımdayken acıların nasıl kolay, imkansızların nasıl yakın olduğunu öğrendim.
Oysa şimdi hiç olamayacağı gibi...
Aslında iyi oldu gidişin...
Artık hıçkıra hıçkıra ağlamamayı öğrendim.
Unutulmaya yüz tutmuş gururumu artık takınmanın vaktinin geldiğini, bazen gururu yüzünden çok şey kaybetmiş insanların bazen de gururu yüzünden çok şey kazandığını öğrendim.
Beni kaybetmeyi senin seçtiğini öğrendim.
Sana sunduğum onca seçeneğe rağmen gitmeyi, beni hayatından çıkarmayı seçen birine daha fazla değer verip kendimi küçültmeyi bir tek içimdeki aşkın bana yaptırabileceğini öğrendim.
Ama o aşkın yıpranabileceğini sen hiç öğrenemedin...
Gidişin iyi oldu sevgilim...
Bu gün sensizliğimin/bensizliğinin bilmem kaçıncı günü.
Sevgimiz değişmesede büyüyoruz günden güne.
Ve gittikçe zorlaşıyor geri gelmek biliyorum...
Aslında gidişin gerçekten iyi oldu sevgilim...
Bu gün sensizliğimin/bensizliğinin 4. ayına girişine adım adım yaklaştığı gün Oysa ilk günden pek bir farkı yok bunların ve bundan sonrakilerininde olmayacağı gibi.
Ama artık Sevgilin sana ''dön'' demiyor, sahiplenmiyor ve şımartmıyor seni sevgisiyle.
Tabularını oluşturmaya başladı ve o hiç görmediğin gururunu takındı.
Sevgisi değiştimi Sevgilinin bir sen bilirsin değişmediğini.
Artık sana da, sevgine de inancı yok.
Bunu benden duymazdın aslında sevgilim ama sorumlusu sensin.
İyi oldu gidişin...
Bende gidersem artık iyi olacak sevgilim...