Merhaba, 15 yıllık evliyiz. 3 evladımız var. 13, 8 ve 6 yaşındalar.
Eşim ile geniş açıdan bakıldığında aslında abartacak sıkıntılarımız yok.
Ben çok sosyal bir insanım. Arkadaşlarım ile vakit geçirmeyi seviyorum. Konuşmayı paylaşmayı seviyorum. (Şunu da belirteyim ada da yaşıyoruz o yüzden sosyalleşme imkanları kısıtlı aslında 5 yildir buradayız)
Ev hanımıyım, sabahtan öğlene kadar çocuk bakıyorum evimde. Kendi çocuklarım okulda iken.
Harcligimi çıkarıyorum.
Ev işi, yemek, çocukların tüm sorumlulukları bende. Eşime şunu yap demeden yapmaz. Benim ve çocuklar ile ilgili çok az bilgiye sahip. Çünkü ilgilenmiyor.
Kendisi sabah ise gider, akşam gelir yemek yer bir saat uzanır tv karşısında sonra saat 8 gibi cikar ve 11-12 gelir. Cocuklar cokran uyumus olur bende yatiyorum cogu zaman. Kendisi 1-2 de yatar. Hiç bir paylasimimiz yok, biz anlatirsak dinler o kadar.
Ev ile ilgili yaptığı tek şey, hafta sonu akşam yemekleri. Hiç bir ihtiyacımızı eksik etmez. Ama ilgisiz ve asosyal işte.
Ailece görüştüğümüz arkadaşlarımız 1 çift var sadece. onlar la da senede 1-2 kez anca. Bizimle disari cikmaz. Bizimle yemege vs gitmez.
Kendimce şöyle değerlendiriyorum. Ben yurtdışında büyüdüm, okudum çok sosyal bir çocukluk gençlik geçirdim. Okumayı kendimi geliştirmeyi hiç ihmal etmedim. Çocuklarıma nasıl faydalı olurum diye hep araştırırım okurum. Çocukların 3 ü de okullarında çok başarılı.
Eşim in ailesi biraz geri kafalı mı desem nasıl desem eski kafalı (her biri ile de aram iyidir severim bu arada) Eşim memur. Aslinda bir cok konuda cok bilgili ama paylasmiyor bizimle.
Benim arkadaş çevrem sanat müzik bilim ile ilgilenen insanlar ile dolu iken, kendini kabul ettiremeyecegini aralarinda zayif kalacagini düşünüyor diye tahmin ediyorum. Kendisi neden katilmak istemiyorsun diye sorunca sevmiyorum ben diyor sadece. Ama kendisi her akşam kahvede. Ayrıca mizaci da sert biri. Evdeki soguk tavırları ile hepimizi geriyor.
Taktir etmeyi teşekkür etmeyi anlayışlı duyarlı olmayı bilmiyor. Sizce de en mantıklı olan yollarımızı ayırmamız değil mi?
Büyük kızım lgs ye girecek bu yıl onun için sabredecegim. Hep mi böyleydi diye soracaksınız zaman zaman normal davrandığı da oluyor ama çok nadir. Genel hali bu şekilde. Eskiden çok takmıyordum ama artık çocuklar büyüyor ve katlanamıyorum bu hallerine.