Asosyal miyim acaba?

Bizde de öyle, parktayken bazen ben yanaşmıyorum, bazen karşı taraf. Zaten bir gördüğümü anca 3-5 ay sonra görüyorum tekrar. Bu kadar zor mu bilmiyorum ki
 
Evet, dediğim gibi sakin bir insanım, ilk defa gördüğüm tanımadığım biriyle ne konuşabilirim ki diye düşünürüm hep. Bir yere kadar gidiyor yani, konuşacak şeyi çok olan insanlara özeniyorum vallahi ne güzel kendimi böyle kabul ediyorum aslında ama evde de sürekli sıkılıyorum, istiyorum ki kalabalık bir arkadaş grubumuz olsa, bir şeyler yapsak vs. Tatil konusu dediğiniz gibi biraz zor yapan nasıl yapıyor anlamadım, aynı bütçeyi denk getirmek vs zor oluyor genellikle başkalarıyla.
 
Bizim de benzer çok durumlarımız oldu oğlumla. Anlaştığım anneler oldu ama anca parkta rastlaşırsak ayaküstü sohbet ediyoruz. Yüzeysel yani, ben de bazen tribe giriyorum sohbetim sarmadı herhalde diye ama sonra yeteri kadar güleryüz gösterdiğimi düşünüp onlarda sorun arıyorum bir de şuna da birkaç kez şahit oldum, oğlumla parka gidince bazı çocukların annesi benimle pek muhattap olmazken, eşim tek başına çocukla gidince bülbüle dönüyorlar maşallah (burda eşimin bulunmaz hint kumaşı olduğundan bahsetmedim lütfen yanlış anlaşılmasın)
 

Evet attım yani attığımı düşünüyorum evime çağırdım mesela ağırladım insanları yemek çay falan ama kimse bizi geri çağırmıyor mesela ya da ne bileyim ben bir ihtiyacınız var mı diye soruyorum en basiti diyelim onlar Allah'ın bayramında bile aramıyor bayram kutlamak için eltilerim de dahil buna.
Onlar yapmayınca ben de yapmıyorum artık ama çevrem de böyle yani eltilerim benimle bu şekilde olup diğerleri samimi değil mesela dört eltiyiz hiçbirimizin diğeriyle muhabbeti yok adeta birbirimizle muhatap olmuyoruz. Aramızda kavga gürültü tartışma vs de olmadı sadece başından mesafeli başladı öyle gidiyor. Eşlerimizin arası çok iyi onlar sürekli görüşüyor telefonda yüz yüze vs ama bizsiz
Eşimin arkadaşlarının da eşleri yani çok samimi olanlardan biriyle hayata bakış açımız bile çok farklı ortak konuşacak konu bile bulamıyoruz, diğerlerinin de hep çocukları var zaten genelde muhabbet çocuklar üzerinden dönüyor benim de çocuğum yok haliyle onlarla da bir şey paylaşamıyorum. Bir de dediğim gibi tutmuyor enerjim nedense.
Belki de sorun bendedir çok hassas bir yapım var insanlara belirli bir mesafede kalmak bana daha güvenli geliyor bunu da insanlara yansıtıyor olabilirim
 
Ben de kendimi çok sorguladim, bence ben de gayet guleryuzlu ve kibar bir insanım hatta fazla kibar olduğumu düşünüyorum belki de sorun burdadir. Kimsenin dedikodusunu yapmam, ozeline girmem, yeni tanistigim kisilerle siyaset vs konuşmayi tercih etmem...genel kulturum iyidir. Öğretmenim. Mesele konusacak konu bulamamak da degil. Bir şekilde enerjim mi istiyor insanları diyorum artik
 
kadin kaşının düşmanıdır boşuna dememişler Senin kocanla niye muhabbet ediyorlar onu anlamadım. Bence uzakken dur lütfen öyle insanlardan
 
Bizde de öyle, parktayken bazen ben yanaşmıyorum, bazen karşı taraf. Zaten bir gördüğümü anca 3-5 ay sonra görüyorum tekrar. Bu kadar zor mu bilmiyorum ki
Hissettirdigimiz enerjiyle alakalı bu durum. Benim çocukluk arkadaşım var mesela kendini sevdirmek için çabası yok kızın yüzü de güzel değil. Ama yaydığı enerji baya yüksek . Benim cok düşük mesela dogustan birsey
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…