- 20 Haziran 2020
- 869
- 1.604
- 63
- 33
- Konu Sahibi kafasiikarisiik
- #1
Merhabalar, konu yine monoton hayatım. Ben normalde sosyal, enerjik , konuşkan bi insandım. Evlendikten sonra eşim gibi asosyal oldum. Gene eskiden çıkardık biyerlere giderdik şehirdışı veya içi iyi kötü geziyoduk. Ama şu sıra yok hiçbiyere çıkmıyo beyefendi tek istediği ailelere ev oturmasına gitmek! Onlar gelsin biz gidelim. Ama bi gün de gel kahveyi dışarda içelim bugün demez. Ben de bu ara herşeye herkese tahammülsüzleştim agresif bi insan oldum hiçbiyere sığamıyorum. Bunaldığım için işten bi hafta izin aldım evde pinekliyorum klasik ev gezmeleri vs oldu herzamanki gibi.
Hanımlar şöyle de bi durum var. Tamam evde oturmak da iyidir lakin evde güzel vakit geçiriliyosa iyidir. Bizim evde hiç muhabbet de dönmüyo en acı da bu geliyo bana. Ellerde telefon veya tv muhabbet yok bişey yok inanılmaz sıkıcı bi hayatım var şuan. Eskiden işe gidince huzur bulurdum hemen sabah olsun iki muhabbet döner en azından diye artık o da keyif vermiyo insanlarla uğraşılan bi işte çalışıyorum bazen boğasım geliyo karşıdakini. Mesai bitsin eve gidiyim diye can attığım günler de oluyodu (sanki napıyosak evde) artık o da yok anlayacağınız hiçbiyerde mutlu değilim. İşe de eve de ayaklarım geri geri gidiyo.
Akşam eşime ‘sıkıldım’ dedim bana baktı geri tvye döndü bende sinirlendim henüz bıraktığım teli geri elime aldım. İki üç dk sora yanıma geldi uzandı yüzüne bakmadım gitti. Sora soğuk rüzgarlar ve gitti yattı iyi geceler bile yok.
Öyle böyle yalnız hissetmiyorum çıldırcak gibiyim.
Şu tarihte şurda şunun konseri varmış sen de seviyosun ne dersin? Dedim gidelim mi diyosun dedi ivit dedim. İki bilet seçtim sonraki adımda kart bilgisi isticek bak net bişi söle dedim durakladı, yea orası da çakal çukal dolu vırt zırt dedi ne alaka ya dedim dursun yarın bakarız dedi ozaman gitmiyoruz cevabı aldım ben tmm dedim. Alttarafı bi konser bukadar düşünecek ne var ya? Kendimizi nezamandır ödüllendirmiyoruz iş ev ev iş rutini için mi çalışıyorum ben ya
Yani öyle işte baya doldum da biraz dökülmek istedim çenem düştü kusura bakmayynız :)
Hanımlar şöyle de bi durum var. Tamam evde oturmak da iyidir lakin evde güzel vakit geçiriliyosa iyidir. Bizim evde hiç muhabbet de dönmüyo en acı da bu geliyo bana. Ellerde telefon veya tv muhabbet yok bişey yok inanılmaz sıkıcı bi hayatım var şuan. Eskiden işe gidince huzur bulurdum hemen sabah olsun iki muhabbet döner en azından diye artık o da keyif vermiyo insanlarla uğraşılan bi işte çalışıyorum bazen boğasım geliyo karşıdakini. Mesai bitsin eve gidiyim diye can attığım günler de oluyodu (sanki napıyosak evde) artık o da yok anlayacağınız hiçbiyerde mutlu değilim. İşe de eve de ayaklarım geri geri gidiyo.
Akşam eşime ‘sıkıldım’ dedim bana baktı geri tvye döndü bende sinirlendim henüz bıraktığım teli geri elime aldım. İki üç dk sora yanıma geldi uzandı yüzüne bakmadım gitti. Sora soğuk rüzgarlar ve gitti yattı iyi geceler bile yok.
Öyle böyle yalnız hissetmiyorum çıldırcak gibiyim.
Şu tarihte şurda şunun konseri varmış sen de seviyosun ne dersin? Dedim gidelim mi diyosun dedi ivit dedim. İki bilet seçtim sonraki adımda kart bilgisi isticek bak net bişi söle dedim durakladı, yea orası da çakal çukal dolu vırt zırt dedi ne alaka ya dedim dursun yarın bakarız dedi ozaman gitmiyoruz cevabı aldım ben tmm dedim. Alttarafı bi konser bukadar düşünecek ne var ya? Kendimizi nezamandır ödüllendirmiyoruz iş ev ev iş rutini için mi çalışıyorum ben ya
Yani öyle işte baya doldum da biraz dökülmek istedim çenem düştü kusura bakmayynız :)
?
muge anli oyle der hep
kandırıldık. Psikolojik sorunlarım var biliyorum , işyerinde tüm sorumluluk bende bunun stresi var evde de keza öyle. Bide üstüne evdeki mutsuzluğum var. Hadi işten kaçtım bi hafta. Ev nolacak 
