- 29 Ekim 2014
- 2.363
- 1.797
- 83
Merhaba,
Son bir kaç haftadır kendimi çok kötü hissediyorum. Bilenleriniz vardır.
Eşimden ayrılmaya karar verdim. Henüz oturup konuşmadık. Benim üzerime borçlar var kredi kartı borcu var vs vs. İki elden onları ödüyorum azaltmak ve bazısını bitirmek için.
Niyetim ordan borçsuz çıkmak. Çünkü aileme de dönmek istemiyorum. Kendime sıfırdan bir ev kurup huzurlu sakin yaşamak istiyorum.
Eşimle konuşmuyoruz. Uzağım ona. Yakın olmak birlikte bişeyler yapmak konuşmak dahi gelmiyor içimden.
O da bunun farkında. Soruyor soruyor. Anlatıyorum. Sıralıyorum.
Annenle yaşamak istemiyorum.
Kendimi burada mutlu hissetmiyorum.
Bu evi bana ait, kendimi bu eve ait hissetmiyorum.
Ama anlamıyor.
Anlamadığı için bir süredir sessizim.
Bu süre içinde kendi ailemle de görüşmeyi kestim. Sebebi annemin bana ha bire o...pu yakıştırması yapmasıydı. Ona da söyledim ailemle iletişimi kestim hakaret sebebiyle, bundan sonra bana hakaret edenle işim yok tek kelime etmicem sizin gibi insanlarla dedim.
Velhasıl dün akşam eşimle yine tartıştık. Bir sürü küfürler etti. Beni mutlu etmiyorsun dedi.
Ve hatta NANKÖRSÜN dedi.
Beni mutlu etmiyorsan bende seni etmeyeceğim gör bak neler olacak dedi.
Üstüme yürüdü konuşuyorum diye sertçe eliyle ağzımı kapattı.
Bi dövmediğin kaldı dedim.
Onu yapmam merak etme annenin evinde yeterince yemişsindir hatırla dedi.
Hastasın sen normal değilsin bi doktora görün mutlaka dedi.
Hanımlar dedi de dedi.
Kendimi hiç iyi hissetmiyorum.
Bu süreç nasıl geçecek neler olacak kestiremiyorum.
Bir an evvel geçsin gitsin istiyorum.
Sanki kapana kısıldım. Nefes alamıyorum.
Sadece paylaşmak istedim.
Okuduğunuz için teşekkürler..
Son bir kaç haftadır kendimi çok kötü hissediyorum. Bilenleriniz vardır.
Eşimden ayrılmaya karar verdim. Henüz oturup konuşmadık. Benim üzerime borçlar var kredi kartı borcu var vs vs. İki elden onları ödüyorum azaltmak ve bazısını bitirmek için.
Niyetim ordan borçsuz çıkmak. Çünkü aileme de dönmek istemiyorum. Kendime sıfırdan bir ev kurup huzurlu sakin yaşamak istiyorum.
Eşimle konuşmuyoruz. Uzağım ona. Yakın olmak birlikte bişeyler yapmak konuşmak dahi gelmiyor içimden.
O da bunun farkında. Soruyor soruyor. Anlatıyorum. Sıralıyorum.
Annenle yaşamak istemiyorum.
Kendimi burada mutlu hissetmiyorum.
Bu evi bana ait, kendimi bu eve ait hissetmiyorum.
Ama anlamıyor.
Anlamadığı için bir süredir sessizim.
Bu süre içinde kendi ailemle de görüşmeyi kestim. Sebebi annemin bana ha bire o...pu yakıştırması yapmasıydı. Ona da söyledim ailemle iletişimi kestim hakaret sebebiyle, bundan sonra bana hakaret edenle işim yok tek kelime etmicem sizin gibi insanlarla dedim.
Velhasıl dün akşam eşimle yine tartıştık. Bir sürü küfürler etti. Beni mutlu etmiyorsun dedi.
Ve hatta NANKÖRSÜN dedi.
Beni mutlu etmiyorsan bende seni etmeyeceğim gör bak neler olacak dedi.
Üstüme yürüdü konuşuyorum diye sertçe eliyle ağzımı kapattı.
Bi dövmediğin kaldı dedim.
Onu yapmam merak etme annenin evinde yeterince yemişsindir hatırla dedi.
Hastasın sen normal değilsin bi doktora görün mutlaka dedi.
Hanımlar dedi de dedi.
Kendimi hiç iyi hissetmiyorum.
Bu süreç nasıl geçecek neler olacak kestiremiyorum.
Bir an evvel geçsin gitsin istiyorum.
Sanki kapana kısıldım. Nefes alamıyorum.
Sadece paylaşmak istedim.
Okuduğunuz için teşekkürler..
Son düzenleme: