- Konu Sahibi portakalsuyuu
- #21
Yaaa demeyin öyle çok korkuyorum zaten hep o ölürse ne yaparım diye ara ara bunalıma giriyorum evde bi birey kavgalarımız birbirimize attığımız tiplerimiz bile var mesela onunla ben küsünce hemen o da benimle küsüp esime sırnaşıyor eşim hayvan sevemem diyen adamdı merhameti vardır dışarda yemek yesek bi hayvan gelse lokmasından verirdi ama nişanlılık döneminde hep ona kedimi asla birakmayacağımı söyledim hatta ondan izin dahi almadım konuyu tamamen tartışmaya kapattım sadece yatak odamıza girmesin nasıl istersen öyle olsun demişti. Ben sağlıkçı olduğum için nöbet usulü çalışıyorum sabah bir eve geliyorum ki bunlar aynı yatakta
Allah hepsine sağlıklı uzun ömürler versin bakması zor sevgisi anlatılmaz ama acısından çok korkuyorum evimiz bahçeli olduğu için bahçeden dışarı çıkmaz . Evimiz sokak arası araçlar da çok geçmez canı sıkılıyor camın önüne oturup 70 yaşında ki nenem gibi geleni geçeni izliyor ama artık bahçeye çıkmıyor korkudan sanırım en iyisi benim ona bir kum almam peki kumu günlük mü temizliyorsunuz yoksa hafta bir tamamen kumu döküp yeni kum mu koyuyorsunuz.
Temiz mama'dan alıyorum ben kumunu. Paketin yarısından fazlasını kabına döküyorum, ve görevim burda başlıyor "tuvalet sifonu" =)) O çiş ve kaka yaptıkça kum topaklanıyor zaten ve ben günlük kürekle o topakları alıp atıyorum. Kumu da düzenli olarak 2-3 haftada bir komple döküp kum kabını güzelce çamaşır suyuyla yıkayıp yeniden kum koyuyorum. Allah bize bağışlasın acılarını göstermesin.. Yok, bizim öyle etrafı çevrili bahçemiz yoktu ve caddeye çok yakındık.. Ve Allah bilir o zamanlar sokak hayvanlarını zehirlemek için belediyeler sokaklara zehirli et falan atıyordu sanırım.. Çünkü sokakta bi gördüğümüz kediyi bi daha göremiyorduk. Gene de bahçeye siz göz kulak olurken çıksın derim. Çünkü sokak hayvanlarında bir sürü hastalık da olabiliyor, dikkatli olun, inşallah tüyü kadar ömrü olur. Az önce canlı ders yapacakken gelip bilgisayarın kapama tuşuna bastı patisiyle şu an çok kızgınım ben benimkine =))))