aynı evde yaşayan iki asker arkadaşı

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
E

Endoplazmikbirkulumm

Guru
Kayıtlı Üye
24 Ağustos 2012
67
1
296
Ankara
2012 de aynı işyerinde tanıştık, yakıştırıldık birbirimize
ilişkimizin en başından beri erkek arkadaşlarının benden öncelikli olması onlarla daha çok vakit geçirmek istemesi...
sonrası işyerlerimiz değişti, ilişkimiz ilerledi
beni başkası istemeye geldi diyerek evliliğe ikna yoksa evlilik olayı konuşulmuyordu
2016 yılında evlilik..
2019 yılında benim cinsel çabalarımla 1 çocuk..
bana karşı bir cinsel isteksizlik..
hep çabalama
sigarayı bırakıcam dedi bırakmadı
spor yapıcam kilo vericem dedi yapmadı beni kendine benzetti 20 kilo aldım
tartışmalarda saçmalama demesi, görmezden gelinmek, küçümsenmek, dırdır ediyorsun demesi...
çocuk yanında tartışmalar kavgalar gürültüler...
4 yıldır ayrı odalarda yatmak
akşam çocuk uyuduktan sonra ayrı tvlerde netflixden ayrı diziler izleyip konuşmama
seni seviyorum u bırakın, günaydın dememe, iyi akşamlar dememe
sürekli kaba şekilde bir iletişim karşılıklı
a desem suç b desem hemen ses yükselmesi dır dır ediryorsun demeler
kendimi unuttum, sadece anneyim hep ağlamaklı bir duygu halindeyim.
o eski şen şakrak gülmeyi seven kendine değer veren spor yapan aktif kadın yok oldu. kendini iyi hissetmek için gece aşırı yeme atakları sonrası pişmanlık. tatmin edilmeyen duygularla baş edememe. ne yapacağını bilememe. aynı evde yaşayan iki asker arkadaşı.
aile terapisi sonuçsuz
11 yıllık bir süreç..bu döngüyü nasıl kırıcam bilmiyorum...hayatım çürüyor..
sevgi dolu bir evliliği hakediyorum
kimseyi bunları anlatamam söyleyemem dert yanamam
kendi annem bile bize geldiğinde tartışmalarımızdan gerildiği için bize gelmek istemediğini söyledi, kendi öz annem.. çok üzgün ve çaresiz hissediyorum. onu yok sayarak bu döngüyü lehime çevirmek kendime bakmak kilomu verip sağlığıma kavuşmak istiyorum. ama çocuğumu kendim büyütüp bütün sorumluluğu almak boşanmak istemiyorum. aynı evde iyi yabancı gibi yaşamak çocuğuma nasıl zarar veriyor bu beni mahvediyor. bu küçük şehirde boşanırsam üst düzey çalıştığım için çok sıkıntı yaşayacağımı biliyorum ve evliliğimin böyle olduğunun duyulmasından çok çekiniyorum. acaba ayrı evlere çıksak boşanmadan öyle yaşasak, çocuğa bu durumu nasıl izah edeceğimi bilmiyorum...
 
başlığı görünce geçekten asker arkadaşı muhabbeti sandım
 

Çok üzgünüm ama siz hiç karı koca olmamışsınız ki? Bu saatten sonra da maalesef düzelmez. Keşke çocuk için çaba sarf edeceğinize ayrılsaydınız.

Hiç istekli sevişmemişsiniz, size dokunmak bile istememiş
 
plasticbed .!.:
ilişkimizin en başından beri erkek arkadaşlarının benden öncelikli olması onlarla daha çok vakit geçirmek istemesi...
Genişletmek için tıkla...
Aklıma bi şey geldi ama günahını almayayım paravan evlilik olabilir mi size dokunmak istememesi cinsel isteğinin size karşı olmaması falan aklıma bunu getirdi
 
plasticbed .!.:
bu küçük şehirde boşanırsam üst düzey çalıştığım için çok sıkıntı yaşayacağımı biliyorum ve evliliğimin böyle olduğunun duyulmasından çok çekiniyorum.
Genişletmek için tıkla...
Ne yaşarsınız en fazla? Dedikodudan filan mı çekiniyorsunuz, orayı açar mısınız biraz?
Yani sadece dedikoduysa, bence boşanmaya değer. Kulağınızı kapatır yolunuza bakarsınız, en güzel yaşlarınız gidiyor.
 
Yani cano adam niye evlenmiş hiç anlayamadımi her şey sizin itmenizle kakmanızla olmuş ... evliliği siz zorlamışsınız ite kaka, çocuğu siz zorlamışsınız ite kaka, adam zaten bu evliliğe baştan isteksiz girmiş. İstemeyen insanı zorlayamazsınız zorlarsaniz da aynen boyle olur. Zaten fazla kilosu da çok diyorsunuz, muhtemelen bu yüzden cinsellikte problemler yaşıyor ,keşke fiziksel olarak daha uygun durumda birine bu kadar zorlamayı yapsaydınız en azından cinsellik alırdınız
 
Son düzenleme:


"gönülsüz yenen aş ya karın ağrıtır ya baş"
 
Sizde genel bir zorlama hali görüyorum. Beni başkası istiyor diye evliliğe mecbur bırakmak çok tuhaf. Hiç sözünü etmeseydi de evlenmeseydiniz keşke.

Yumurtlama günlerini bulup ite kaka ilişkiye girilen adamlarla aile olunmuyor ne yazık ki.

Bu durumun içinde olmayı kendine yakıştıran erkekleri de anlamıyorum.

Her türlü cinsel yönelime saygi/anlayış duyabilen ben, aseksuelliği duyunca deliye dönüyorum. Aslında öfkem bu yönelime değil, buna rağmen evlenene.
 
Ne saçmasınız. Onca serzeniş okuduktan sonra boşanmasak kısmını okuyunca, sizin gibi kadınlara acımadığımı fark ediyorum. Niye insan bu kadar eziyete katlanıp, yaşayan ölüye dönüp boşanmasak der ya?
 
Millet 1 konuşur, 2 konuşur susar. İyi konumda çalışan birisiniz, bilinçli birisiniz (en azından olmalısınız diye düşünüyorum). Böyle şeyleri takmamalısınız yani. Adama hizmetçilik yapacağınıza kendi yolunuzu çizin. Çocuk okula gider, siz işe gidersiniz. Hafta sonu baba ilgilenmese de spora, kursa falan bırakırsınız. Siz de gezer, bir yerde oturup dinlenir veya birileriyle görüşürsünüz. En azından kafanız rahat olur. Paranızı ve enerjinizi kendinize harcarsınız. Çocuğunuza da iyilik yapmış olursunuz, sakin bir ortamda buyur ne güzel
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

K
Çocuğum olduktan sonra yaşadığım pişmanlık hissi…
3 4 5
Yorumlar
97
Görüntüleme
7K
Kelebekhayati
M
Ayrılmalı mıyım yoksa beklemeli miyim?
7 8 9
Yorumlar
171
Görüntüleme
5K
leydiyeydi
L
bu işin sonu boşanma mı
4 5 6
Yorumlar
104
Görüntüleme
6K
Derinsu4747
D
D
Boşanmak mı ?
4 5 6
Yorumlar
116
Görüntüleme
4K
White Mocha
  • Kilitli
Son zamanlarda yaşadığım sıkıntılar üzerine bir dertleşme
3 4 5
Yorumlar
87
Görüntüleme
4K
Purpplee
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…