teşekkür ederim. evet yorumlarım aklı başında ama özellikle son 1 aydır beni resmen delirttiler. psikopatlaşmaya başladım. aklımı da alacaklar herhalde bu gidişle, resmen huysuz, takıntılı, keyifsiz biri oldum. belki de realist olmasam, aklım hep havada olsa daha fazla kıymetim bilinirdi. şu son 1 senede gerçekten bunaldım, işler bizi deli gibi beklemiyor. ülkenin nasıl bir süreçten geçtiğini bilmeyen yok ama laf anlatamıyoruz. ha ben de girerdim herhangi bir işe, asgari ücrete haftada 6 gün çalışırdım, markete de girerdim ama ben o zaman neden 4 sene okudum? insan bunu düşünüyor. ehliyet lazım oldu bunu anladım, o işler bana daha uygun onu anladım, adam ilan vermiş özel firma, diyor ki ben şu işi yapıyorum, denetleyecek ve raporlayacak adam arıyorum. araç vereceğim şehir içinde şehir dışında dolaşacak, maaşı 2000-3000 arası. yapacağı işe, sözüne, disiplinine güveneceğim, kadın ya da erkek farketmez diyor. ben bunu ehliyetim olmadığı için kaçırdım. bunun gibi kaç tane gitti, şimdi adamlar da her şeyi istiyorlar. yabancı dil istiyor, ehliyet istiyor, bazıları sertifika istiyor, bazı insanlar bu isteklere inanmıyor.

işi veren adamın umrunda değil ki, benim talebim bu diyor. 1 senem öyle geçti işte, ben de üç beş kazanıyorum şimdilik işimi biliyorum deyip avuç açmayınca hadi dedim ehliyet gelsin öyle bakarız. başımın eti yeniyor ya. anlatıyorum anlayan yok. ben ehliyet sınavını ancak 3. girişimde alabildim, benim için bu kadar önemli bişey elimde olmadan gecikti. neden çünkü benim daha önce hiç araba deneyimim yok, hayatımda ilk kez sürücü kursunda araba kullanmışım, zaten verdikler 15-16 saatlik direksiyon dersi. sınava gireceğim, kime sorsam tanıdık birinden araba bul pratik yap dedi. yok ki kimsede.

ben de 3.de alabildim yani biraz da yetenek meselesi ne yapayım? daha ilk sınavdan kaldım annem söylenmeye başladı. ben şimdi ne diyeyim? bu insanla kavga etsem elime ne geçecek? kendimi mi keseyim ne yapayım ben anlamadım ki, ben sorumsuz bi tip olsam eminim el üstünde tutulurdum.
sözlerinize de katılıyorum ayrıca, madem bu dünyaya bi şekilde geldik, aile dımdızlak, düzgün bi hayat verememiş, onu ben kendi kendime elde edeceğim. kurtulmak yani çözüm... insanın ailesi bile ne kadar samimiyetsiz ve işgüzar ya, inanabiliyor musunuz?