ooo bu yasta gıt okulunu bıtır2 bucuk yıldır devam eden bir ilişkimiz vardı Hep birşeyler yüzünden kavga eder dururduk Ben suçlu olsam da kimi zaman özür dilerdim ne kadar kavga etsekde oda benden bende ondan gidemeyeceğimizi iyi bilirdik ama ben cok yorulmuştum bu ilişkiden artık yoruldum tükendim bana hakaret etmişti. bende artık dayanamadım cok zor oldu ama gittim..
İnanamadı önce kabul edemedi 1 aydır ayrıyız nerede ise sürekli mesaj atıyor yalvarıyor şans istiyor günlerce evimizin önüne geldi sabahladı aglamayan insan ağladı.. bunca yılın hatrına ona 1 şansı cok görecek değilim elbette. ama benim bu 1 ay içinde fikirlerim düşüncelerim cok değişti
Ben bir evin bir kızıyım babamı kaybettim annemden başka kimsem yok annem ise benim rahat etmemi işi gücü olan biri ile evlenmemi istiyor
Oda kendince haklı ben ilerde ne kendimi ne cocuklarımı kimseye muhtaç etmek istemiyorum.. rahat etmek istiyorum
Erkek arkadaşım ise çicekci. cicekci dükkanında 800 tl maaşla çalışıyor ve kasımda askere gidecek
Ben önceden bunu sorun yapmazdım ama artık mantıgım ön planda. askerden sonra napacaksın? dediğim de sen karışma yapılır birşeyler Allah büyük
Dükkan acarım kredi çekerim vs.. tamam da bu işler böyle olmuyor ben bunu sorduğumda kendisine beni yalnış anlıyor
Samanlık seyran olmuyor işte parasız olmuyor keşke olsa ama olmuyor Onu boşu boşuna beklemekten hayatımı maffetmekten korkuyorum
Sırf bu durum böyle diyede onu bırakmak istemiyorum
Günlerdir cok vicdanım sızlıyor onu o hallerde görmek istemezdim acı cekmesini istemezdim ama içimden dönmek gelmiyor
İşi gücü olan mantıklı saygılı birisi olsun istiyorum.. evleneyim yuvamı kuruyum.. ama bi yandanda böyle düşünüyorum napacağmı bilmiyorum
Ben illa cok zengin olsun evi olsun arabası olsun istemiyorum ki.. Ama yoksul bir hayat yaşamak cocuklarıma o hayatı yaşatmak hep çile sıkıntıda çekmek istemiyorum napacağımı bilmiyorum bu ayrılık belkide bana bir işaretti. onuda bilmiyorm cok kararsızım ne yapmalıyım. Ben 21 yaşındayım kendisi 23 yaşında cok zor bir karar hata yapmaktan pişman olmaktan korkuyorum.. fikirlerinize ihtiyacım var.
2 bucuk yıldır devam eden bir ilişkimiz vardı Hep birşeyler yüzünden kavga eder dururduk Ben suçlu olsam da kimi zaman özür dilerdim ne kadar kavga etsekde oda benden bende ondan gidemeyeceğimizi iyi bilirdik ama ben cok yorulmuştum bu ilişkiden artık yoruldum tükendim bana hakaret etmişti. bende artık dayanamadım cok zor oldu ama gittim..
İnanamadı önce kabul edemedi 1 aydır ayrıyız nerede ise sürekli mesaj atıyor yalvarıyor şans istiyor günlerce evimizin önüne geldi sabahladı aglamayan insan ağladı.. bunca yılın hatrına ona 1 şansı cok görecek değilim elbette. ama benim bu 1 ay içinde fikirlerim düşüncelerim cok değişti
Ben bir evin bir kızıyım babamı kaybettim annemden başka kimsem yok annem ise benim rahat etmemi işi gücü olan biri ile evlenmemi istiyor
Oda kendince haklı ben ilerde ne kendimi ne cocuklarımı kimseye muhtaç etmek istemiyorum.. rahat etmek istiyorum
Erkek arkadaşım ise çicekci. cicekci dükkanında 800 tl maaşla çalışıyor ve kasımda askere gidecek
Ben önceden bunu sorun yapmazdım ama artık mantıgım ön planda. askerden sonra napacaksın? dediğim de sen karışma yapılır birşeyler Allah büyük
Dükkan acarım kredi çekerim vs.. tamam da bu işler böyle olmuyor ben bunu sorduğumda kendisine beni yalnış anlıyor
Samanlık seyran olmuyor işte parasız olmuyor keşke olsa ama olmuyor Onu boşu boşuna beklemekten hayatımı maffetmekten korkuyorum
Sırf bu durum böyle diyede onu bırakmak istemiyorum
Günlerdir cok vicdanım sızlıyor onu o hallerde görmek istemezdim acı cekmesini istemezdim ama içimden dönmek gelmiyor
İşi gücü olan mantıklı saygılı birisi olsun istiyorum.. evleneyim yuvamı kuruyum.. ama bi yandanda böyle düşünüyorum napacağmı bilmiyorum
Ben illa cok zengin olsun evi olsun arabası olsun istemiyorum ki.. Ama yoksul bir hayat yaşamak cocuklarıma o hayatı yaşatmak hep çile sıkıntıda çekmek istemiyorum napacağımı bilmiyorum bu ayrılık belkide bana bir işaretti. onuda bilmiyorm cok kararsızım ne yapmalıyım. Ben 21 yaşındayım kendisi 23 yaşında cok zor bir karar hata yapmaktan pişman olmaktan korkuyorum.. fikirlerinize ihtiyacım var.
Seni cooook iyi anliyorum. Benimde 2 bucuk senelik bi iliskim oldu. O 2 bucuk sene icinde birde nisanlilik süreci yasadim. Cok sorunlar yasadim tatsizliklar oldu ve nisani attim. Simdiki aklim olsaydi hicbir sekilde nisan evlilik gibi seylere kalkismazdim. Seviyorum dedim ve bir sürü seylere göz yumdum. Eski nisanliminda dogru duzgun isi yokdu, o isden o ise giriyordu. Okumamisdida. Nasil olcak böyle olmaz nasil ev gecindireceksin diyordum, oda sen orasini hic düsünme hic merak etme diyordu. Dükkan acma fikri ondada vardi. Hatta gecmisde acmisligi var, ama yapamamis geri kapatmisti. Neyse güvendim seviyorum bi sekilde geciniriz bende destek olurum nasilsa okulum bitiyor diye düsünürdum hep. Biz birbirimizi sevdikten sonra paranin ne önemi var diye bir düsüncedeydim. Ha dogru düzgün isi maasi yoktu ama 3 araba kullanirdi beyfendi, isine geldiginde parayi harcamasini bilirdi. Kisacasi cok sorumsuzdu. Dügüne 3 ay kala hep sorunlar cikti. Yok kira vermek istemiyormus, yok mutfak almak istemiyormus. 5 kurusun hesabini eder oldular ailecek. Nisan tepsideki parayi bile sordular bana ailecek düsün. Kim aldi niye aldi noldu o para diye kac kez isitmisimdir...
Ve yasadiklarimdan anladimki mantik cok önemli. Iki gönül bir olunca samanlik seyran olmuyor malesef. Mantigini kullanarak evlenenleri görünce bunu daha iyi anliyorum. Daha mutlu ve daha huzurlu oluyorlar...
Belki beni maddiyatçılıkla itham edecekler olabilir ama ben sırf aşktan gözü dönüp de anlattığın şartlar altında evlenip mutlu olan kimse görmedim inan bana. Evlilik sevgili olmaya benzemiyor. En fazla bir ay sonra sorunlar çıkmaya başlıyor. İyi düşün taşın kararını öyle ver. Sevgilinin daha askere bile gitmemiş olduğunu düşünürsek eminim sen de daha çok gençsindir. Evlilik büyük sorumluluk isteyen bir iş.
çok üzüldüm yaşadıklarınıza
benim bunları yaşayacak ne gücüm nede tahammülüm var su an sadece vicdanım sızlıyor
umarım oda alışır bu duruma sürekli mesajlar atıyor..
sizin bu durumunuz bana mantıgın ne kadar önemli olduğunu bir kez daha gösterdi.
Her gün kavga ettiğin birisiyle evlenmek akıllı bir seçim değil uyumlı değilsiniz hayat zaten zor
evlendiğin kişi sana saygı duymalı
seni aşağlıyorsa asla evlenme
hem acıyorsum diye neden barışmak , acıya acıya acınacak hallere düşen yine kadınlarımız ,dayak yiyen öldürülen , sokak ortasında bıçaklanan hep mağdur edilen yine kadınlarımız
evlilik ağır bir müesse ince elemek gerek o sana layık biri değil şimdi acıların çocuğunu oynuyor seni kandırmak için bir insan 7 slnde neyse 70 odur tekra barıştığında sana iyi davranmıyacaktır eskisindende kötü muameleyle karşılacaksın , hayat bize acımıyor sende bu adama acıma
2 bucuk yıldır devam eden bir ilişkimiz vardı Hep birşeyler yüzünden kavga eder dururduk Ben suçlu olsam da kimi zaman özür dilerdim ne kadar kavga etsekde oda benden bende ondan gidemeyeceğimizi iyi bilirdik ama ben cok yorulmuştum bu ilişkiden artık yoruldum tükendim bana hakaret etmişti. bende artık dayanamadım cok zor oldu ama gittim..
İnanamadı önce kabul edemedi 1 aydır ayrıyız nerede ise sürekli mesaj atıyor yalvarıyor şans istiyor günlerce evimizin önüne geldi sabahladı aglamayan insan ağladı.. bunca yılın hatrına ona 1 şansı cok görecek değilim elbette. ama benim bu 1 ay içinde fikirlerim düşüncelerim cok değişti
Ben bir evin bir kızıyım babamı kaybettim annemden başka kimsem yok annem ise benim rahat etmemi işi gücü olan biri ile evlenmemi istiyor
Oda kendince haklı ben ilerde ne kendimi ne cocuklarımı kimseye muhtaç etmek istemiyorum.. rahat etmek istiyorum
Erkek arkadaşım ise çicekci. cicekci dükkanında 800 tl maaşla çalışıyor ve kasımda askere gidecek
Ben önceden bunu sorun yapmazdım ama artık mantıgım ön planda. askerden sonra napacaksın? dediğim de sen karışma yapılır birşeyler Allah büyük
Dükkan acarım kredi çekerim vs.. tamam da bu işler böyle olmuyor ben bunu sorduğumda kendisine beni yalnış anlıyor
Samanlık seyran olmuyor işte parasız olmuyor keşke olsa ama olmuyor Onu boşu boşuna beklemekten hayatımı maffetmekten korkuyorum
Sırf bu durum böyle diyede onu bırakmak istemiyorum
Günlerdir cok vicdanım sızlıyor onu o hallerde görmek istemezdim acı cekmesini istemezdim ama içimden dönmek gelmiyor
İşi gücü olan mantıklı saygılı birisi olsun istiyorum.. evleneyim yuvamı kuruyum.. ama bi yandanda böyle düşünüyorum napacağmı bilmiyorum
Ben illa cok zengin olsun evi olsun arabası olsun istemiyorum ki.. Ama yoksul bir hayat yaşamak cocuklarıma o hayatı yaşatmak hep çile sıkıntıda çekmek istemiyorum napacağımı bilmiyorum bu ayrılık belkide bana bir işaretti. onuda bilmiyorm cok kararsızım ne yapmalıyım. Ben 21 yaşındayım kendisi 23 yaşında cok zor bir karar hata yapmaktan pişman olmaktan korkuyorum.. fikirlerinize ihtiyacım var.
2 bucuk yıldır devam eden bir ilişkimiz vardı Hep birşeyler yüzünden kavga eder dururduk Ben suçlu olsam da kimi zaman özür dilerdim ne kadar kavga etsekde oda benden bende ondan gidemeyeceğimizi iyi bilirdik ama ben cok yorulmuştum bu ilişkiden artık yoruldum tükendim bana hakaret etmişti. bende artık dayanamadım cok zor oldu ama gittim..
İnanamadı önce kabul edemedi 1 aydır ayrıyız nerede ise sürekli mesaj atıyor yalvarıyor şans istiyor günlerce evimizin önüne geldi sabahladı aglamayan insan ağladı.. bunca yılın hatrına ona 1 şansı cok görecek değilim elbette. ama benim bu 1 ay içinde fikirlerim düşüncelerim cok değişti
Ben bir evin bir kızıyım babamı kaybettim annemden başka kimsem yok annem ise benim rahat etmemi işi gücü olan biri ile evlenmemi istiyor
Oda kendince haklı ben ilerde ne kendimi ne cocuklarımı kimseye muhtaç etmek istemiyorum.. rahat etmek istiyorum
Erkek arkadaşım ise çicekci. cicekci dükkanında 800 tl maaşla çalışıyor ve kasımda askere gidecek
Ben önceden bunu sorun yapmazdım ama artık mantıgım ön planda. askerden sonra napacaksın? dediğim de sen karışma yapılır birşeyler Allah büyük
Dükkan acarım kredi çekerim vs.. tamam da bu işler böyle olmuyor ben bunu sorduğumda kendisine beni yalnış anlıyor
Samanlık seyran olmuyor işte parasız olmuyor keşke olsa ama olmuyor Onu boşu boşuna beklemekten hayatımı maffetmekten korkuyorum
Sırf bu durum böyle diyede onu bırakmak istemiyorum
Günlerdir cok vicdanım sızlıyor onu o hallerde görmek istemezdim acı cekmesini istemezdim ama içimden dönmek gelmiyor
İşi gücü olan mantıklı saygılı birisi olsun istiyorum.. evleneyim yuvamı kuruyum.. ama bi yandanda böyle düşünüyorum napacağmı bilmiyorum
Ben illa cok zengin olsun evi olsun arabası olsun istemiyorum ki.. Ama yoksul bir hayat yaşamak cocuklarıma o hayatı yaşatmak hep çile sıkıntıda çekmek istemiyorum napacağımı bilmiyorum bu ayrılık belkide bana bir işaretti. onuda bilmiyorm cok kararsızım ne yapmalıyım. Ben 21 yaşındayım kendisi 23 yaşında cok zor bir karar hata yapmaktan pişman olmaktan korkuyorum.. fikirlerinize ihtiyacım var.
doğru düğşünüyorsun güzelim
diğer yönlerden de 4 4 lük biri değil miş
sana hakaret ettiğinden bahsetmişsin
haklı olduğun halde özürü senin dilemenden bahsetmişsin
bulunmaz hint kumaşı değil yani
ve emin ol yoksulluk aşkı öldürür
2 bucuk yıldır devam eden bir ilişkimiz vardı Hep birşeyler yüzünden kavga eder dururduk Ben suçlu olsam da kimi zaman özür dilerdim ne kadar kavga etsekde oda benden bende ondan gidemeyeceğimizi iyi bilirdik ama ben cok yorulmuştum bu ilişkiden artık yoruldum tükendim bana hakaret etmişti. bende artık dayanamadım cok zor oldu ama gittim..
İnanamadı önce kabul edemedi 1 aydır ayrıyız nerede ise sürekli mesaj atıyor yalvarıyor şans istiyor günlerce evimizin önüne geldi sabahladı aglamayan insan ağladı.. bunca yılın hatrına ona 1 şansı cok görecek değilim elbette. ama benim bu 1 ay içinde fikirlerim düşüncelerim cok değişti
Ben bir evin bir kızıyım babamı kaybettim annemden başka kimsem yok annem ise benim rahat etmemi işi gücü olan biri ile evlenmemi istiyor
Oda kendince haklı ben ilerde ne kendimi ne cocuklarımı kimseye muhtaç etmek istemiyorum.. rahat etmek istiyorum
Erkek arkadaşım ise çicekci. cicekci dükkanında 800 tl maaşla çalışıyor ve kasımda askere gidecek
Ben önceden bunu sorun yapmazdım ama artık mantıgım ön planda. askerden sonra napacaksın? dediğim de sen karışma yapılır birşeyler Allah büyük
Dükkan acarım kredi çekerim vs.. tamam da bu işler böyle olmuyor ben bunu sorduğumda kendisine beni yalnış anlıyor
Samanlık seyran olmuyor işte parasız olmuyor keşke olsa ama olmuyor Onu boşu boşuna beklemekten hayatımı maffetmekten korkuyorum
Sırf bu durum böyle diyede onu bırakmak istemiyorum
Günlerdir cok vicdanım sızlıyor onu o hallerde görmek istemezdim acı cekmesini istemezdim ama içimden dönmek gelmiyor
İşi gücü olan mantıklı saygılı birisi olsun istiyorum.. evleneyim yuvamı kuruyum.. ama bi yandanda böyle düşünüyorum napacağmı bilmiyorum
Ben illa cok zengin olsun evi olsun arabası olsun istemiyorum ki.. Ama yoksul bir hayat yaşamak cocuklarıma o hayatı yaşatmak hep çile sıkıntıda çekmek istemiyorum napacağımı bilmiyorum bu ayrılık belkide bana bir işaretti. onuda bilmiyorm cok kararsızım ne yapmalıyım. Ben 21 yaşındayım kendisi 23 yaşında cok zor bir karar hata yapmaktan pişman olmaktan korkuyorum.. fikirlerinize ihtiyacım var.
bana annenin dolduruşuna gelip birden böyle fevri karar verdin hala seviyorsun ve o yuzden de boyle için rahat değil vicdanın sızlıyor gibi geldi
hakkında hayırlısı olsun
2 bucuk yıldır devam eden bir ilişkimiz vardı Hep birşeyler yüzünden kavga eder dururduk Ben suçlu olsam da kimi zaman özür dilerdim ne kadar kavga etsekde oda benden bende ondan gidemeyeceğimizi iyi bilirdik ama ben cok yorulmuştum bu ilişkiden artık yoruldum tükendim bana hakaret etmişti. bende artık dayanamadım cok zor oldu ama gittim..
İnanamadı önce kabul edemedi 1 aydır ayrıyız nerede ise sürekli mesaj atıyor yalvarıyor şans istiyor günlerce evimizin önüne geldi sabahladı aglamayan insan ağladı.. bunca yılın hatrına ona 1 şansı cok görecek değilim elbette. ama benim bu 1 ay içinde fikirlerim düşüncelerim cok değişti
Ben bir evin bir kızıyım babamı kaybettim annemden başka kimsem yok annem ise benim rahat etmemi işi gücü olan biri ile evlenmemi istiyor
Oda kendince haklı ben ilerde ne kendimi ne cocuklarımı kimseye muhtaç etmek istemiyorum.. rahat etmek istiyorum
Erkek arkadaşım ise çicekci. cicekci dükkanında 800 tl maaşla çalışıyor ve kasımda askere gidecek
Ben önceden bunu sorun yapmazdım ama artık mantıgım ön planda. askerden sonra napacaksın? dediğim de sen karışma yapılır birşeyler Allah büyük
Dükkan acarım kredi çekerim vs.. tamam da bu işler böyle olmuyor ben bunu sorduğumda kendisine beni yalnış anlıyor
Samanlık seyran olmuyor işte parasız olmuyor keşke olsa ama olmuyor Onu boşu boşuna beklemekten hayatımı maffetmekten korkuyorum
Sırf bu durum böyle diyede onu bırakmak istemiyorum
Günlerdir cok vicdanım sızlıyor onu o hallerde görmek istemezdim acı cekmesini istemezdim ama içimden dönmek gelmiyor
İşi gücü olan mantıklı saygılı birisi olsun istiyorum.. evleneyim yuvamı kuruyum.. ama bi yandanda böyle düşünüyorum napacağmı bilmiyorum
Ben illa cok zengin olsun evi olsun arabası olsun istemiyorum ki.. Ama yoksul bir hayat yaşamak cocuklarıma o hayatı yaşatmak hep çile sıkıntıda çekmek istemiyorum napacağımı bilmiyorum bu ayrılık belkide bana bir işaretti. onuda bilmiyorm cok kararsızım ne yapmalıyım. Ben 21 yaşındayım kendisi 23 yaşında cok zor bir karar hata yapmaktan pişman olmaktan korkuyorum.. fikirlerinize ihtiyacım var.
sen ne iş yapıyorsun yada ne okuyorsun?
maalesef maddiyat çok önemli, keşke böyle olmasa ama maalesef öyle.
Ben bir iş yapmıyorum su anda
Adalet bölümü 2. sınıf ögrencisiym
Bu ilişki zaten sende bitmiş. Ve herzaman buna inanırım mantıgın kabullenmediği birşey varsa mutlu olunamıyor . Yaşın daha çok ufak . Asla onu üzmemek için barışmalıyım diye birşey düşünme. Hayatın kanunu bu keşke herkez sevdildiği zaman sevse .. ama malesef böyle bi dünya yok kendi hayatına bakmak zorundasın eger gerçekten geleceğini o insanla yaşamak istemiyorsan hayatını bundan sonra ona göre yönlendirmeye başla. Numarasını değiştir mesala
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?