Ayrılığa alışamadım

derinimm .!.:

Selam kızlar..
Yaa deli olucam ben artık Evett aynı kişiden bahsedeceğim size.. Durun bir baştan alayım.. Kasımda 3. senemize girmiştik sevgilimle. Farklı şehirlerde yaşıyoruz bu sene taşındık yani.. Bayramda yanına gittim çok özlemiştim herşey çok güzeldi o zamana kadar rüya gibiydi özlemle birlikte artmıştı aramızdaki bağ. Yani öyle zannediyordum. İşte buluştuk onlarda kaldım iki gün herşey harikaydı ilk defa bi gece geçirdik beraber.. Herşey öyle güzeldi ki çok özel anlardı ikimiz içinde onun sevgisinden kendi sevgimdende çok emindim o kadar yılımızın verdiği güvenle birlikte tabi.. Ama ne olduysa o günden sonra doğru dürüst konuşmadık hiç ilgilenmedi bende sevmiyorsan ayrılalım dedim kabul etmiyordu ama sürekli söylemeye başladım çünkü tavırlarından anladım birşeyler olduğunu oda tamam dedi ara verelim bi süre.. Ben Antalya'ya dönüyordum bu arada yolculukta konuştuk yani.. Daha yanından ayrılalı iki üç gün olmuştu... o günden sonra ne aradı ne bi mesaj attı o kadar kötü hissettimki ben aradım sonunda dayanamadım ağladım bağırdım çağırdım telefonda hiçbişey söyleyemedi.. Neymiş zaten bir aydır mutsuzmuş ayrılığa dayanamıyormuş yalana bak sen o zaman daha bikaç gün önce neden o şekilde yakınlaştık? Madem bir aydır vardı böyle bi soğukluk neden yani? O ayrılık döneminde yaşadıklarımı yazmıyorum bile gerçekten çok kötü zamanlar geçirdim hayatımda yaşamadığım kadar sorun yaşadım bu dönemde halada devam ediyor.. 3 ay oldu ayrılalı öyle zamanlar oluyor ki dayanamıyorum onsuzluğa bazen ona çok ihtiyaç duyuyorum o zaman ne yapacağımı hiç bilmiyorum dayanamayıp arıyorum bazen.. Hergün rüyamda görüyorum ağlayarak uyanıyorum dayanımaz bi hal aldı artık kızlar çok alışmışım ona çok bağlanmışım hep sevdim ben onu sabaha karşı uyandım bugün rüyamda gördüm onu kalktığımda çok başım ağrıyordu çok ağladım mesaj attım dayanamayıp.. işte konuştuk bikaç saat falan ama hiçte pişman gibi değil sadece üzülmeni istemiyorum mutlu ol falan diyo ne yapcağmı bilmiyorum ya çok özledim nasıl alışacağım

Genişletmek için tıkla...

Benzer duyguları yaşayanların iyi dilekleri ve kendi ilişkilerindeki çıkmazları anlatmaları size kısa vadede iyi gelir, yalnız olmadığınızı düşündürür. Belki bu konuyu da bu nedenle açtınız ama genel geçer hallere bir göz atarsanız uzun vadede daha iyi hissedebilirsiniz:

Beraber geçirdiğiniz son günlerden evvel onun duyguları azalmış, belki de bitmiş ama siz fark etmemişsiniz... O da yakınlaşırsanız duygularını tartıp hala eskisi kadar sevip sevmediğinden emin olacağını düşünmüş ama yaşadıklarınıza rağmen yanılmadığını artık devam etmek istemediğini görmüş. Aksi olsa neden ayrılığı kabullensin? Kafasına silah dayamadılar ya bu soğukluk için... "İnattır, gururludur" diye düşünüp kendinize eziyet de etmeyin, siz onu aldatmış yahut ona ters davranmış değilsiniz ki ne uğruna inat, gurur yapıyor olsun değil mi?

Onun sizin kadar sevmediği açık... Belki eskiden sizden de çok seviyordu, gözünden sakınıyordu ama duygular değişebiliyor hele erkeklerde bu durum daha sık yaşanıyor... Bunu kabullenmek istemedikçe "Hayır, biz çok özel şeyler yaşadık!" diye kendinize tekrarladıkça durup bir düşünün lütfen:

1-Mesafe sorun ediliyor olsa aranızdaki mesafe eşit, siz sorun etmiyor ilişkiye devam etmek istiyorsunuz. Neden: çünkü seven insan ayrı kalmak istemez ve "siz" seviyorsunuz...

2-Siz onu aramadan duramıyor, onu gördüğünüz rüyalardan onsuzluğa uyanmak istemiyorsunuz; o ne arıyor ne mesaj atıyor... Siz adım atmak istiyorsunuz. Neden: çünkü seven insan arar ve "siz" seviyorsunuz...

Diyelim ki bu "varsayımlar" yerinde değil... Diyelim bu geçici bir dönem ve tekrar bir araya geleceksiniz... (Bunu sizin istememeniz lazım sizden durduk yere uzaklaşan adama bir daha nasıl güveneceksiniz? Bir gün tekrar "Zaten mutsuzdum" demeyeceğini nereden bileceksiniz?)

Erkekler kadınlar gibi ayrılır ayrılmaz özlemeye başlamaz... Sizsiz geçen süre içinde hayatlarında neyin eksildiğini fark ederler... Eğer bu eksikliği dolduramaz ve siz olmadan yaşayamayacaklarını düşünürlerse en gururlusu, en "kabadayısı" bile tıpış tıpış döner...

Fakat sizin erkek arkadaşınız hangi ara tartsın duygularını? Nasıl anlasın beraber geçirdiğiniz, yakınlaştığınız zamanlardan sonra birden buz gibi davranmanın erkekliğe yakışmadığını, onda emeğiniz olduğunu, sevip sevildiğini? Siz onu aradıkça ayrılmakla "doğru karar" verdiğine inandırmaktan başka bir şey yapmazsınız... Zira ayrılık sonrası hasret duymayan adam bir daha hayatta dönmez... Sürekli arayan insana da kimse hasret duymaz, arayıp soranı kimse özlemez...

Her zaman bizim istediklerimiz olmaz hatta yanlış adım atmak bizi istediklerimizden uzaklaştırır... Ona karşı hissettiklerinizi içinizde tutmak ağır geliyorsa mesaj yazın ama atmayın, maile dökün ama göndermeyin... Bol bol dua edin; dualardaki istekler muhataplarına e-mailden, telefondan kolay "ulaştırılır", buna inanın...

Umutlu_OL_ .!.:

Benzer duyguları yaşayanların iyi dilekleri ve kendi ilişkilerindeki çıkmazları anlatmaları size kısa vadede iyi gelir, yalnız olmadığınızı düşündürür. Belki bu konuyu da bu nedenle açtınız ama genel geçer hallere bir göz atarsanız uzun vadede daha iyi hissedebilirsiniz:

Beraber geçirdiğiniz son günlerden evvel onun duyguları azalmış, belki de bitmiş ama siz fark etmemişsiniz... O da yakınlaşırsanız duygularını tartıp hala eskisi kadar sevip sevmediğinden emin olacağını düşünmüş ama yaşadıklarınıza rağmen yanılmadığını artık devam etmek istemediğini görmüş. Aksi olsa neden ayrılığı kabullensin? Kafasına silah dayamadılar ya bu soğukluk için... "İnattır, gururludur" diye düşünüp kendinize eziyet de etmeyin, siz onu aldatmış yahut ona ters davranmış değilsiniz ki ne uğruna inat, gurur yapıyor olsun değil mi?

Onun sizin kadar sevmediği açık... Belki eskiden sizden de çok seviyordu, gözünden sakınıyordu ama duygular değişebiliyor hele erkeklerde bu durum daha sık yaşanıyor... Bunu kabullenmek istemedikçe "Hayır, biz çok özel şeyler yaşadık!" diye kendinize tekrarladıkça durup bir düşünün lütfen:

1-Mesafe sorun ediliyor olsa aranızdaki mesafe eşit, siz sorun etmiyor ilişkiye devam etmek istiyorsunuz. Neden: çünkü seven insan ayrı kalmak istemez ve "siz" seviyorsunuz...

2-Siz onu aramadan duramıyor, onu gördüğünüz rüyalardan onsuzluğa uyanmak istemiyorsunuz; o ne arıyor ne mesaj atıyor... Siz adım atmak istiyorsunuz. Neden: çünkü seven insan arar ve "siz" seviyorsunuz...

Diyelim ki bu "varsayımlar" yerinde değil... Diyelim bu geçici bir dönem ve tekrar bir araya geleceksiniz... (Bunu sizin istememeniz lazım sizden durduk yere uzaklaşan adama bir daha nasıl güveneceksiniz? Bir gün tekrar "Zaten mutsuzdum" demeyeceğini nereden bileceksiniz?)

Erkekler kadınlar gibi ayrılır ayrılmaz özlemeye başlamaz... Sizsiz geçen süre içinde hayatlarında neyin eksildiğini fark ederler... Eğer bu eksikliği dolduramaz ve siz olmadan yaşayamayacaklarını düşünürlerse en gururlusu, en "kabadayısı" bile tıpış tıpış döner...

Fakat sizin erkek arkadaşınız hangi ara tartsın duygularını? Nasıl anlasın beraber geçirdiğiniz, yakınlaştığınız zamanlardan sonra birden buz gibi davranmanın erkekliğe yakışmadığını, onda emeğiniz olduğunu, sevip sevildiğini? Siz onu aradıkça ayrılmakla "doğru karar" verdiğine inandırmaktan başka bir şey yapmazsınız... Zira ayrılık sonrası hasret duymayan adam bir daha hayatta dönmez... Sürekli arayan insana da kimse hasret duymaz, arayıp soranı kimse özlemez...

Her zaman bizim istediklerimiz olmaz hatta yanlış adım atmak bizi istediklerimizden uzaklaştırır... Ona karşı hissettiklerinizi içinizde tutmak ağır geliyorsa mesaj yazın ama atmayın, maile dökün ama göndermeyin... Bol bol dua edin; dualardaki istekler muhataplarına e-mailden, telefondan kolay "ulaştırılır", buna inanın...

Genişletmek için tıkla...

Size gerçekten ne kadar teşekkür etsem az.. İnanın şu an beni buraya bi ilahi gücün yönlendirdiğini düşünüyorum, yorumlarınızdan dolayı:) Öyle bir çıkmazdaydım ki iyi yada kötü ama açıklayıcı bir cevap arıyordum mantıklı düşünemiyordum bile bu konuda kendimi yönlendiremeyecek kadar aciz hissettim çünkü.. Siz o kadar güzel açıklamışsınız ki herşeyi bu söyledikleriniz bile beni yeniden birşeylere tutundurmaya yetecek inanın. Anladığınız, üstüne düşüp böyle yorum yaptığınız için size çok çok çok teşekkür ederim... Söylenecek bir söz bırakmamışsınız. Sanırım sabit tecrübeleriniz var sizinde bu konuda.. Okur okumaz psikolog olup olmadığızı merak ettim:) Çok teşekkür ederim gerçekten neden bilmiyorum ama söyledikleriniz çok rahatlattı...

Umutlu_OL_ .!.:

Benzer duyguları yaşayanların iyi dilekleri ve kendi ilişkilerindeki çıkmazları anlatmaları size kısa vadede iyi gelir, yalnız olmadığınızı düşündürür. Belki bu konuyu da bu nedenle açtınız ama genel geçer hallere bir göz atarsanız uzun vadede daha iyi hissedebilirsiniz:

Beraber geçirdiğiniz son günlerden evvel onun duyguları azalmış, belki de bitmiş ama siz fark etmemişsiniz... O da yakınlaşırsanız duygularını tartıp hala eskisi kadar sevip sevmediğinden emin olacağını düşünmüş ama yaşadıklarınıza rağmen yanılmadığını artık devam etmek istemediğini görmüş. Aksi olsa neden ayrılığı kabullensin? Kafasına silah dayamadılar ya bu soğukluk için... "İnattır, gururludur" diye düşünüp kendinize eziyet de etmeyin, siz onu aldatmış yahut ona ters davranmış değilsiniz ki ne uğruna inat, gurur yapıyor olsun değil mi?


Onun sizin kadar sevmediği açık... Belki eskiden sizden de çok seviyordu, gözünden sakınıyordu ama duygular değişebiliyor hele erkeklerde bu durum daha sık yaşanıyor... Bunu kabullenmek istemedikçe "Hayır, biz çok özel şeyler yaşadık!" diye kendinize tekrarladıkça durup bir düşünün lütfen:

1-Mesafe sorun ediliyor olsa aranızdaki mesafe eşit, siz sorun etmiyor ilişkiye devam etmek istiyorsunuz. Neden: çünkü seven insan ayrı kalmak istemez ve "siz" seviyorsunuz...

2-Siz onu aramadan duramıyor, onu gördüğünüz rüyalardan onsuzluğa uyanmak istemiyorsunuz; o ne arıyor ne mesaj atıyor... Siz adım atmak istiyorsunuz. Neden: çünkü seven insan arar ve "siz" seviyorsunuz...

Diyelim ki bu "varsayımlar" yerinde değil... Diyelim bu geçici bir dönem ve tekrar bir araya geleceksiniz... (Bunu sizin istememeniz lazım sizden durduk yere uzaklaşan adama bir daha nasıl güveneceksiniz? Bir gün tekrar "Zaten mutsuzdum" demeyeceğini nereden bileceksiniz?)

Erkekler kadınlar gibi ayrılır ayrılmaz özlemeye başlamaz... Sizsiz geçen süre içinde hayatlarında neyin eksildiğini fark ederler... Eğer bu eksikliği dolduramaz ve siz olmadan yaşayamayacaklarını düşünürlerse en gururlusu, en "kabadayısı" bile tıpış tıpış döner...

Fakat sizin erkek arkadaşınız hangi ara tartsın duygularını? Nasıl anlasın beraber geçirdiğiniz, yakınlaştığınız zamanlardan sonra birden buz gibi davranmanın erkekliğe yakışmadığını, onda emeğiniz olduğunu, sevip sevildiğini? Siz onu aradıkça ayrılmakla "doğru karar" verdiğine inandırmaktan başka bir şey yapmazsınız... Zira ayrılık sonrası hasret duymayan adam bir daha hayatta dönmez... Sürekli arayan insana da kimse hasret duymaz, arayıp soranı kimse özlemez...

Her zaman bizim istediklerimiz olmaz hatta yanlış adım atmak bizi istediklerimizden uzaklaştırır... Ona karşı hissettiklerinizi içinizde tutmak ağır geliyorsa mesaj yazın ama atmayın, maile dökün ama göndermeyin... Bol bol dua edin; dualardaki istekler muhataplarına e-mailden, telefondan kolay "ulaştırılır", buna inanın...

Genişletmek için tıkla...

olaya objektif,doğru bir bakışaçısı. bazen inanmak istemeyiz gerceklere,işimize öyle geldiği için. Ama birinin sizin hakkında ne düşündüğüne kafa yormalısınız hele ki o kişi sevgilinizse. üzgünüm ama aramayan,sormayan mesaj dahi göndermeyen hele ki ayrılığı kabullenen bir erkek gerçekten 'sevmiyordur'. bunu kabullenmlelsinz. ben de sennle aynı durumdayım ve onun benm onu sevdiği kadar beni sevmediğimi kabullendim ve rahatım şuanda. olabilir diyorum hayatta daha kötü şeyler gelmesn başımıza. hastalık gibi,kayıp gibi

bende senin yaşadıklarını kısmen yaşadım.ne acıdır o duygu sen yanıp kavrulurken özlemiyle,hasretiyle o seni bitirmiştir bile.ve yine ne acıdır ki,sen ona değer verdikçe o seni hep yerden yere vurmuştur.terkedilmek insanı derinden yaralayan bir durum.zamana bırakmalı bence....ben öyle yapıyorum...