Ayrılığın Anatomisi ve Hayata Yeniden Dönüş Aşamaları

Morfo

Nirvana
Kayıtlı Üye
29 Kasım 2009
7.073
68
683
42
İstanbul
Defalarca ayrıldınız, yıkıldınız..pek çok kere ayağa kalktınız belki de küllerinizden yeniden doğdunuz.
Hala inancınız var mı? Ayrılık sonrasını nasıl aştınız, aşabildiniz mi, aşmak istiyor musunuz?

Bunu başarmış arkadaşlarda varsa zaman dışında neler yaptınız..
Titreyip kendimize gelmemiz kolay değil.Yaşıyoruz , mutlu da olabiliyoruz kimi zaman kimsesiz, yalnız başına
ama bir nefes eksik artık.Bir dokunuş, bir ses..

Birlikte nasıl aşarız gelin paylaşalalım.
 
Ben neler yaptım; c.tesi salya sümük gözyaşları arkasından gelen ayrılığın ardından otobüste iyice bir ağladım.kimsenin bana
bakması mühim değildi, kim takar ki hem benim içim yanarken.

Sonra kendimi konuşurken iyi hissettiğim bir yakınımla konuştum.
Evime gittim, ailemle birlikte zaman geçirdim.Sorun ya da kişi üzerinde durmadım.
bu arada bir iki ağladım ama kendimi salmadım.Yemeğimi hiç istemesem de yedim, güçlü olmak
fiziki sorumluluğu da beraberinde getirmeli.Canım istemese de yedim o yüzden.Sağlık sorunu yaşamak istemiyordum.

Müzik ,özellikle Türkçe müzik neredeyse hiç dinlemiyorum.Çünkü alıp götürüyor bir yerele..Yabancı müzik tarzı ne olursa olsun dinlemek iyi geliyor bana..
 
bir gün sonra face de n merak mesajı aldım.kendini iyi hissetmek isteği, merak..cevap yazmadım.
bu arada silmedim faceden.ben biraz üstüne üstüne gitmeyi seviyorum sanırım bana acı veren şeylerin.onun face şifresini de biliyordum, değiştirmeyeceğim demişti.bakıyorum ama bir anlam ifade etmiyor.

bende kalan fotoğraflarını, birlikte çekindiğimiz fotoğrafları kaldırdım ,sildim.
cüzdanımda duran vesikalığını makasla kestim.ağlamadım.

bana aldığı parfümü kullanamadım bir.duruyor öyle.zaten her şey bir an da olmuyor, zamana bırakmalı, kabullenmeli.

telefonumda da ismi ile kayıtlı bu arada ama tek bir sefer aramak istemedim, yeltenmedim.
 
Şu 5 ayda iki kere sarsıldım.

Birincisinde toparlanmam zor oldu, ağladım..ağladım günlerce ağladım..

Silemedim mesajlarını, atamadım hediyelerini, unutamadım hayallerimizi..

Kendimi hiç engellemedim yaşadım acımı dibine kadar.

Sonra ona doğum gününde mail attım konuştuk hala seviyordu ama bişiler engel oluyordu, hiç sorgulamadım yorulmuştum çünkü..

Daha sonra günlerden bir gün karar verdim ve herşeyden sildim onu..

Artık ayrılığı kabullenmiştim.

Tam toparlanıyordum ki o çıktı karşıma.. engellemeye çalıştım kendimi ama sonra herşey olacağına varır dedim başladım yeni bir hikayeye.. olmadı oda bitti.. ne kadar kısa sürse de insanın doğasında var alışmak..

Bunu atlatmam da zor oldu ama bugün çok iyiyim.. Artık vazgeçebilmeyi öğrendim.. Umursamamayı..

Zaten kaderimde yazılıysa bir yerde mutlaka buluşacağımızı, yoksa onun bir imtihan olduğunu ve hayırlısını dilemeyi..

Her ne kadar zor olsa da zamanın herşeyi çözeceğini..

Ne kadar yorucu olsada güzel günleri beklemeyi..

Hiç bir şey için geç değil şu hayatta.. Akışına bırakıp hayırlısını dilemek lazım..

Aramamak gerek, o bulur bizi her nereye saklandıysa..
 


çok güzel ifade etmişsin..benim yalnızlığım da yaşadıklarımda henüz çok taze.biraz şaşkınlık biraz kabulleniş..

ben bir şey de yaşayamıyorum.hani hep ortaya çıkmamış bir acı hali var.belki biraz şarkılar körüklüyor istek dışı dinlediğim.
zamanla geçer elbet, kalp rahatlar, daha iyi idrak eder.geç kalıp kalmadığım konusu muğlak .yaşamak istediğim çok şey vardı ama
birlikte.yalnızda yaşarım ama böyle birlikte yapmak daha güzeldi sanki...
 
bugün biraz daha mı aklıma vurdu ne..
umarım zamanla bu kadar çok anımsamam.
 
hazırlıksız yakalanmıştım aslında.şimdi nasıl oluyor da ayaktayım ben?
nasıl ağlamadan durabiliyorum onca hayali anımsarken.bir yerde patlak verecek diye bir yandan ürperiyorum ama ne fayda.

bir yandan kabulleniş bir yanda akan hayatım, işlerim.bir yanda takvimlere bakmanın verdiği dayanılmaz sarsılış.
bu son dediğim bir zamanda her şey bitti.

kaderime razı gelirken ben acaba o ne yapıyor u düşündüm bugün.
 
Ben ayrilali Ya da biz ayrilali 7 ay oldu ilk 3 ay kabullenemedim beni birakmaz gelecek dedim kendimi suclayip durdum haksiz buldugum yonlerimi degistirmeye daha neseli olmaya baslamistim o geldiginde daha Mutlu daha dik durabilecektim... Ayrilmadan once cok sorunlarimiz vardi ve Ben artik cikis yolu bulamiyordum cok mutsuzdum.... Sonra kiz arkadasi oldugunu ogrendim ve artik bittigini kabullenmeye baslamistim 5. Ayinda evlenecek diye ögrendim ve delirmis gibiydim biz evlenemedigimiz icin ayrilip 5 yillik iliskiyi silip attik simdi ise iki aydir tanidigi kizla evlenmeye hazirlaniyordu beynim hic susmadi 2 3 hafta onunla konustum tekrar deneyelim dedim sevdigine inanmiyorum dedim tartistim ama nafile.... Sonra kabullendim durumu artik 2 haftadir yazmayi biraktim umud etmeyi biraktim... Saclarimi kisacik kestirdim arkadaslarimin icine karistim sonucta zaten 7 aydir onsuzum tek sey degisti umut etmiyorum artik ve hayatin bana sundugu yolda devam ediyorum... Demekki aski tüketmisiz yapacak bisey yok suan cok rahatim huzurluyum... Suan nefret bile yok icimde Mutlu olsun diyorum... Bazen inceden bi sizi oluyo onunda artik zamanla gececegini biliyorum...
 


insanların gelip geçici olduklarını kabullenmye çalışıyorum belkide..ama çok ani oldu bizim.beklenene bir son değildi.en azından
benim açımdan.belki bu yüzden hiç bir şey düşünemiyorum.kaderime razı geldim ama bu konuda samimi miyim bilmiyorum.

bende kendimde değişiklikler düşünüyorum.umarım her şeyle etkiler bu beni.şuan baktığım çoğu şeyde onu görüyorum.
 
Ben de beklenmedik bir anda ve sebeple ayrildim,benzer seyleri yasiyoruz. Sana tavsiyem faceden de silmen,ben 2 ay silemedim,takip edip durdum. Benden ayri hayatina devam edisini gordukce daha cok yiprandim. Oradan silmek bile o kadar zor bi karardi ki. Ama su an kesinlikle daha rahat oldugumu soyleyebilirim.

Baska bir tavsiyem de aykut ogutun kitaplarini oku,okuduysan tekrar oku.olumlu dusunmeyle ilgili seyler okumak beni daha bir rahatlatmisti. Dersen ki sen iyi misin, benim duygularim cok degisken, cok cok kotu hissettigim anlar oluyor,bazen resmen saplanip kaliyorum.boyle zamanlarda kendimi zorlayip ya kitap okumaya ya da beni gulduren seyler izlemeye calisiyorum.beynimdeki dusunceleri biraz da olsa durduruyor,odagim degisiyor. Kendimi iyi hissetmeme en cok yardim etmis olan sey spor yapmak. Biliyorum insanin icinden gelmiyor ama kendini zorla ve fiziksel aktivite yap yorulana kadar. Spor sonrasi salgilanan hormonlar ruh halini kesinlikle olumlu etkiliyor,bende hic sasmadi bu.

Bunlar benim hayata donus asamalarim, ise yarayan adimlarim. Insallah zamanla kurtulucaz bu durumdan.
 


Teşekkür ederim katkın için.....silebilir miyim bilmiyorum.face e çok takılan biri değildir esasen.onunla ilgili hiç paylaşım görmüyorum zaten. gerçi şu da var face şifresini de biliyorum, değiştirmeyeceğim demişti.yalnız bugün onu kısıtlı listesine ekledim.belki bir kademe kendimi aştım.iki hafta önce ben başka hayaller kuruyordum ki..
 

Benim eski sevgilim her dakika olmasa da foto yuklerdi,bir de habire birileri ekleniyordu arkadas listesine. insan ister istemez bakiyor bu kim,nerden tanismis vs diye. bir de hala fotograflarimizi tutuyordu,ona bakiyordum kaldirmis mi diye. e baktikca eski gunleri goruyor insan,kabullenmesi zorlasiyor. arkadas listemde gormek bile beni uzmeye baslamisti. Bilirim hayal kirikligini, beklenmeden olan ayriligin birden nasil afallattigini..ne kadardir beraberdiniz?ve ozel degilse ayrilma sebebi neydi?
 


fotoğraf vs. de eklemiyor.önce sileceğim, kapatacağım hesabımı dedi.sonra kalsın öyle dedi.
ister istemez merak ediyorum , sürekli ben de bakmıyorum zaten.sabah bir kere bakıp geçiyorum o kadardır.

iki yıldır birlikteydik.ailesi yüzünden ayrıldık, bizi uygun görmemişler.
 
Anladim..Burada aile yuzunden evlikliklerinde sorun yasayan o kadar cok insanin hikayesini okudum ki. Hayirlisinin boyle oldugunu dusun gercekten.
 
acikadres .!.:
Anladim..Burada aile yuzunden evlikliklerinde sorun yasayan o kadar cok insanin hikayesini okudum ki. Hayirlisinin boyle oldugunu dusun gercekten.
Genişletmek için tıkla...

kendi içimde bunu kabullenemesem de ben de hayırlısı buymuş demekle yetiniyorum.
o kadar saçma bir neden ki...ama sonrasında sık sık sorun yaşamak da vardı tabi.

en az hasarla nasıl atlatılır bu dönem, sonrasında birine kalbimi açabilir miyim..vs. gibi konular beni düşündürüyor.
 
..alışmak sevmekten daha zor geliyor..

ayrılmaktan daha acı olan sanırım, o günlerin her ne kadar yaşanmış olduğunu bilsek de
aslında her şeyin bir yalan olması.
 
yaşanmışlıklar ve umutlar belkide çabuk unutmamızı engelliyor bende sevmeye alıştıgım birinden ailesi yüzünden ayrıldık acım yeni 24 gün oldu zor kimseye hissettirmeden acını yaşamak birşeyler eksik gibi neden böyle diye düşünmek daha zor kendim için en güzel söz ''yaşayarak intikam alıcam'' oldu yaşıyorumda kimseye birşey hissettirmeden...
 


ilahi adalete hep güvenirim.intikam duygum olmadı.çünkü şu durumda yaşadıklarımın tek bir satır karşılığı yok.
ancak onlar yaşayarak görecekler.

ben bir kaç şarkıda hüzünlenir gözlerimin yaşını silerim.sonra hayat beni nereye sürüklerse.bundan öncekilerde unutulmaz
gibi gelirken adlarını bile anımsamayacak hale geldim.benim pişmanlık duymayacağım kesin.
 
ALLAH herşeyi biliyor hiç birşey yanlarına kalmaz...
hayal kırıklıkları...
sevebilme...
güven duygusu...
kalmadı yok bende
en büyük şeyi kaybettim insanlara güvenmek
 
kocaman bir 3 yıldı bizimki de.. nasıl bitti, nasıl ayrılabildik hiç anlayamamıştım. başlarda rahatlamış hissetmiştim kendimi, bunalmıştım kavgalardan çünkü.. ama sonradan sonraya vurdu onsuzluk. yoktu her şeyimi gidip anında anlattığım, omzuna yaslanıp ağladım adam.. üniversitedeki ilk yılımdı. o üniversiteye bile o orda diye girmiştim. okula gitmiyordum, sınıfta kaldım. içime kapanmıştım. sonra okula gitmeye başladım, insanların bana iyi geldiğini fark ettim. her sabah kalkıp hiç gitmek istemiyorum desem de, zorladım kendimi ve gittiğimde 5 saat bile olsa onu düşünmeden geçirebildim. böyle böyle derken bi baktım artık eskisi kadar düşünmüyorum. hatta benimle ilgilenen insanlara şans vermeyi bile düşünüyordum. denedim de ama gördüm ki unutamamışım sadece derinlere atmışım devam edebilmek için. çabalıycam dedim bırakmıycam dedim ayrılıktan 1 yıl sonra aradım, mesajlar attım. unutamadığını ama artık yolların ayrıldığını tekrardan birleştirip aynı sıkıntıları çekmenin mantıksız olduğunu söyledi. yoktu işte daha yapcak bişey. çok üzüldüm yine ama yoluma devam etmeyi öğrenmiştim. şimdiyse, tatlı bir anı benim için. güzel adamım her zaman için. hep gülümsemeyle hatırlayacağım 3 yılım. unuttum mu bilmiyorum. çoook derinlere de atmış olabilirim. ama şunu hiç bi zaman için atamadım içimden. şehirlerimiz ayrıldı ama biz bir gün bir yerde mutlaka karşılaşacağız.

bilirim ayrılık zordur, içinden bir şey gelmez insanın. ama zorlamamız lazım kendimizi, inanın iyi gelicek şeyler mutlaka vardır ve biz içimizden gelmiyor diye onları kaçırıyoruz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

14 - 20 Temmuz 2025 Haftalık Burç Yorumları
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
1K
Nhessa
13 - 19 Ocak 2025 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
1K
Nhessa
19 - 25 Ağustos 2024 Haftalık Burç Yorumları
Yorumlar
14
Görüntüleme
2K
Nhessa
29 Temmuz - 4 Ağustos 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
2K
Nhessa
22 - 28 Nisan 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
2K
Nhessa
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…