belki beni hatırlarsın. bende boşanma aşamasındayım. Onun ne düşündüğü acı çekip çekmediği zaman zaman aklıma gelsede genel olarak kendime bakıyorum ben. Bundan sonra ne olur nasıl olur. Hayatım nasıl devam eder. Anlayacağın kendimle ilgili olan taraflarıyla daha çok meşgulum. Kurtulduğuma bakıyorum inan. O burnu havada, sürekli işine gelirse, bizim oğlumuza kız mı yok edasındaki ailesini görmek, konuşmak, muhatap olmak zorunda değilim artık. 3,5 aydır suratlarını görmüyorum, hayatıma neşe geldi resmen. Bir de bitti dendiği günü duyarsam Allah ın izniyle şeytan görsün suratlarını. Gün geçtikçe anlıyorum ki ben bu adamı hiç sevmemişim. Kendinden hep nefret ettirmiş her hareketiyle. Neden bu kadar uzatmışım anlamıyorum bazen. Hayatımda beni günden güne çürüten cahillik, trip, surat, öfke, kavga, rest, inat.... yok artık. Ailemle sevdiklerimle beraberim.İşime gücüme bakıyorum. Sende bunları düşündüğünde üzülecek ve onu düşünecek hiç birşey bulamayacaksın inan. Güçlü ol ama onunla hukuki mücadeleni de asla bırakma. Boşanmak nasılmış göster ona...