- Konu Sahibi neliel2odel
-
- #41
Bu adam seni sevmiyor ki … hatta adam bile değil ki …
Narsist kişilik bozukluğu var adamin. Bi arastirin isterseniz benimki tahmin ama. Böyle bir iliskim olmuştu teşhis buyduBen birisiyle bir ilişkiye başladım. Bu kişi resmen hayallerimin erkeği diyebilirim size. Yakışıklı bakımlı çok iyi okullarda okumuş güvenilir. Kendisinden görür görmez etkilendim. Aradığım kişiyi bulduğumu düşündüm. Ama ilişkimiz hiç öyle olmadı.
Erkek arkadaşımı çok seviyordum ama artık seviyor muyum bilmiyorum. Beraber sosyal medyalarımızı kapattık, bu sorun değildi. İnstagram şifremi bile vermiştim, sakladığım hiçbir şey yoktu. Whatsappımı kontrol ediyor, onu da ben verdim al bak dedim, artık her gün girip bakıyor kimle konuşuyorum diye.
Beni hiçbir erkekle görüştürmüyor, konuşturmuyor. Zaten çevresinde pek erkek olan birisi değilim, iki üç tanıdığım vardır. Onlarla da konuşmamı istemediğini söyledi. Giyimime kusamıma karışmıyor ama gün içinde hiçbir erkekle konuşmama izin vermez (gerekmedikçe) birisine gidip nasılsın bile dememeliyim ona göre.
Şimdilerle çalışmak için kütüphaneye gitmemi bile istemiyor. Evden çıkma evde calıs diyor. Evde çalışamıyorum. Derslerim kötüye gidiyor. Bana her tartışmamızda ayrılmak istediğini söylüyor, hakaretler ediyor. Tüm kadınlar gibi sen de oro*psun gibi şeyler. Ruh hastasısın diyor, toksiksin.
Davranısları beni çok üzüyor ben de sinirlenmeye başlıyorum ama asla ne hakaret ediyorum ne de onu tehdit ediyorum ayrılalım diye. Kalbimi kırıyor hakaret ettikçe. Onu artık seviyor muyum bilmiyorum. Evden markete marketten eve gidiyorum. Arkadaşlarımla bir yerde oturup bir şey içmeme bile karışıyor. Durmadan arayıp neredesin diyor, beni kimlerle aldatıyorsun diyor. Her gün sabahın köründe arayıp uyandırıp evde misin diyor.
Daha önceki ilişkimde bulunduğum kişi bu kişi kadar mükemmel değildi, beni sevmiyordu da. Eski sevgilisini unutamamıştı. Ama ben onu çok sevmiştim. Ondan ayrılmıştım ama ona aldığım doğum günü hediyesini bile saklamıştım, 1 sene sonra verdim kendisine. O derece sevdim ve unutmadım. Hep içimde bir pismanlık oldu eğer ilişkiye devam etseydim kızı unutur beni sever miydi diye. Onun için çabalamadım çok pişmanlık yaşadım. Beni sevmeyen birisi için çabalamak istemedim.
Bu ilişkimdeki karşımdaki kişiye hayranım. Çok zeki, başarılı, yetenekli, eğlenceli, yakışıklı. Böyle bir insan tanımadım hayatımda, gözümdeki en mükemmel/mükemmele yakın kişi. Tüm sorun durmadan beni kısıtlaması ve baskılaması. Ona hayranım ama bana o kadar kötü davranıyor ki bazen artık onu pek sevemiyorum gibi. Karşımda bana güvenmeyen bir erkek var. Sanki sevdiği kişi ben değilim, beni kontrol etmeyi seviyor. Hep kontrol edebileceği birisini aramış gibi. Konuşuyorum ben böyle birisiyim değişmeyeceğim diyor.
Ayrılamıyorum. Neden ayrılamadığımı bilmiyorum. Özlüyorum, onun gibisini bulamayacağımı da biliyorum ama dönme sebebim bu değil. Ne kadar yakısıklı zeki mükemmel de olsa bunları aramadığımı fark ettim. Sevilmek istiyorum, inciltilmeden. Kalbim çok kırık.
Bu davranışları yapan kişi, benim gözüme ne zeki ne yakışıklı görünürdü açıkçası insanı kendinden soğutur ya. Ki yakışıklı falan olduğunu da sanmıyorum. Kendine özgüveni olmayan pısırık ortalama bir tip belli ki. Allah aşkına ayrıl. Çok bile katlanmışsın.Ben birisiyle bir ilişkiye başladım. Bu kişi resmen hayallerimin erkeği diyebilirim size. Yakışıklı bakımlı çok iyi okullarda okumuş güvenilir. Kendisinden görür görmez etkilendim. Aradığım kişiyi bulduğumu düşündüm. Ama ilişkimiz hiç öyle olmadı.
Erkek arkadaşımı çok seviyordum ama artık seviyor muyum bilmiyorum. Beraber sosyal medyalarımızı kapattık, bu sorun değildi. İnstagram şifremi bile vermiştim, sakladığım hiçbir şey yoktu. Whatsappımı kontrol ediyor, onu da ben verdim al bak dedim, artık her gün girip bakıyor kimle konuşuyorum diye.
Beni hiçbir erkekle görüştürmüyor, konuşturmuyor. Zaten çevresinde pek erkek olan birisi değilim, iki üç tanıdığım vardır. Onlarla da konuşmamı istemediğini söyledi. Giyimime kusamıma karışmıyor ama gün içinde hiçbir erkekle konuşmama izin vermez (gerekmedikçe) birisine gidip nasılsın bile dememeliyim ona göre.
Şimdilerle çalışmak için kütüphaneye gitmemi bile istemiyor. Evden çıkma evde calıs diyor. Evde çalışamıyorum. Derslerim kötüye gidiyor. Bana her tartışmamızda ayrılmak istediğini söylüyor, hakaretler ediyor. Tüm kadınlar gibi sen de oro*psun gibi şeyler. Ruh hastasısın diyor, toksiksin.
Davranısları beni çok üzüyor ben de sinirlenmeye başlıyorum ama asla ne hakaret ediyorum ne de onu tehdit ediyorum ayrılalım diye. Kalbimi kırıyor hakaret ettikçe. Onu artık seviyor muyum bilmiyorum. Evden markete marketten eve gidiyorum. Arkadaşlarımla bir yerde oturup bir şey içmeme bile karışıyor. Durmadan arayıp neredesin diyor, beni kimlerle aldatıyorsun diyor. Her gün sabahın köründe arayıp uyandırıp evde misin diyor.
Daha önceki ilişkimde bulunduğum kişi bu kişi kadar mükemmel değildi, beni sevmiyordu da. Eski sevgilisini unutamamıştı. Ama ben onu çok sevmiştim. Ondan ayrılmıştım ama ona aldığım doğum günü hediyesini bile saklamıştım, 1 sene sonra verdim kendisine. O derece sevdim ve unutmadım. Hep içimde bir pismanlık oldu eğer ilişkiye devam etseydim kızı unutur beni sever miydi diye. Onun için çabalamadım çok pişmanlık yaşadım. Beni sevmeyen birisi için çabalamak istemedim.
Bu ilişkimdeki karşımdaki kişiye hayranım. Çok zeki, başarılı, yetenekli, eğlenceli, yakışıklı. Böyle bir insan tanımadım hayatımda, gözümdeki en mükemmel/mükemmele yakın kişi. Tüm sorun durmadan beni kısıtlaması ve baskılaması. Ona hayranım ama bana o kadar kötü davranıyor ki bazen artık onu pek sevemiyorum gibi. Karşımda bana güvenmeyen bir erkek var. Sanki sevdiği kişi ben değilim, beni kontrol etmeyi seviyor. Hep kontrol edebileceği birisini aramış gibi. Konuşuyorum ben böyle birisiyim değişmeyeceğim diyor.
Ayrılamıyorum. Neden ayrılamadığımı bilmiyorum. Özlüyorum, onun gibisini bulamayacağımı da biliyorum ama dönme sebebim bu değil. Ne kadar yakısıklı zeki mükemmel de olsa bunları aramadığımı fark ettim. Sevilmek istiyorum, inciltilmeden. Kalbim çok kırık.
Şu cümleden sonrasını okumadım..Tüm kadınlar gibi sen de oro*psun gibi şeyler.
Hadi her şey bir yere kadar tamam da. Sen de tüm kadınlar gibi o...sun lafından sonra devam ediyorsanız ileride yaşayacaklarınızi kabullenmişsiniz demektir. Lütfen saygı önceliğiniz olsunBen birisiyle bir ilişkiye başladım. Bu kişi resmen hayallerimin erkeği diyebilirim size. Yakışıklı bakımlı çok iyi okullarda okumuş güvenilir. Kendisinden görür görmez etkilendim. Aradığım kişiyi bulduğumu düşündüm. Ama ilişkimiz hiç öyle olmadı.
Erkek arkadaşımı çok seviyordum ama artık seviyor muyum bilmiyorum. Beraber sosyal medyalarımızı kapattık, bu sorun değildi. İnstagram şifremi bile vermiştim, sakladığım hiçbir şey yoktu. Whatsappımı kontrol ediyor, onu da ben verdim al bak dedim, artık her gün girip bakıyor kimle konuşuyorum diye.
Beni hiçbir erkekle görüştürmüyor, konuşturmuyor. Zaten çevresinde pek erkek olan birisi değilim, iki üç tanıdığım vardır. Onlarla da konuşmamı istemediğini söyledi. Giyimime kusamıma karışmıyor ama gün içinde hiçbir erkekle konuşmama izin vermez (gerekmedikçe) birisine gidip nasılsın bile dememeliyim ona göre.
Şimdilerle çalışmak için kütüphaneye gitmemi bile istemiyor. Evden çıkma evde calıs diyor. Evde çalışamıyorum. Derslerim kötüye gidiyor. Bana her tartışmamızda ayrılmak istediğini söylüyor, hakaretler ediyor. Tüm kadınlar gibi sen de oro*psun gibi şeyler. Ruh hastasısın diyor, toksiksin.
Davranısları beni çok üzüyor ben de sinirlenmeye başlıyorum ama asla ne hakaret ediyorum ne de onu tehdit ediyorum ayrılalım diye. Kalbimi kırıyor hakaret ettikçe. Onu artık seviyor muyum bilmiyorum. Evden markete marketten eve gidiyorum. Arkadaşlarımla bir yerde oturup bir şey içmeme bile karışıyor. Durmadan arayıp neredesin diyor, beni kimlerle aldatıyorsun diyor. Her gün sabahın köründe arayıp uyandırıp evde misin diyor.
Daha önceki ilişkimde bulunduğum kişi bu kişi kadar mükemmel değildi, beni sevmiyordu da. Eski sevgilisini unutamamıştı. Ama ben onu çok sevmiştim. Ondan ayrılmıştım ama ona aldığım doğum günü hediyesini bile saklamıştım, 1 sene sonra verdim kendisine. O derece sevdim ve unutmadım. Hep içimde bir pismanlık oldu eğer ilişkiye devam etseydim kızı unutur beni sever miydi diye. Onun için çabalamadım çok pişmanlık yaşadım. Beni sevmeyen birisi için çabalamak istemedim.
Bu ilişkimdeki karşımdaki kişiye hayranım. Çok zeki, başarılı, yetenekli, eğlenceli, yakışıklı. Böyle bir insan tanımadım hayatımda, gözümdeki en mükemmel/mükemmele yakın kişi. Tüm sorun durmadan beni kısıtlaması ve baskılaması. Ona hayranım ama bana o kadar kötü davranıyor ki bazen artık onu pek sevemiyorum gibi. Karşımda bana güvenmeyen bir erkek var. Sanki sevdiği kişi ben değilim, beni kontrol etmeyi seviyor. Hep kontrol edebileceği birisini aramış gibi. Konuşuyorum ben böyle birisiyim değişmeyeceğim diyor.
Ayrılamıyorum. Neden ayrılamadığımı bilmiyorum. Özlüyorum, onun gibisini bulamayacağımı da biliyorum ama dönme sebebim bu değil. Ne kadar yakısıklı zeki mükemmel de olsa bunları aramadığımı fark ettim. Sevilmek istiyorum, inciltilmeden. Kalbim çok kırık.
Ah bacım haklısın bu adam mükemmel ve seni çok seviyor o yüzden deli gibi kıskanıyor, hakaret ve küfür ediyor. Bu kızların akli başında mi ben artık şok oluyorum. Anaları iki kelime etse evi terk edecek kızlar elin psikopat heriflerinin elinde resmen oyuncak.. akli başında kızlar bunlar güya üzülmüyorum ama sinirleniyorum. Bacım ayrılma milletin de başı yanmasin sen mükemmel takıl etBen birisiyle bir ilişkiye başladım. Bu kişi resmen hayallerimin erkeği diyebilirim size. Yakışıklı bakımlı çok iyi okullarda okumuş güvenilir. Kendisinden görür görmez etkilendim. Aradığım kişiyi bulduğumu düşündüm. Ama ilişkimiz hiç öyle olmadı.
Erkek arkadaşımı çok seviyordum ama artık seviyor muyum bilmiyorum. Beraber sosyal medyalarımızı kapattık, bu sorun değildi. İnstagram şifremi bile vermiştim, sakladığım hiçbir şey yoktu. Whatsappımı kontrol ediyor, onu da ben verdim al bak dedim, artık her gün girip bakıyor kimle konuşuyorum diye.
Beni hiçbir erkekle görüştürmüyor, konuşturmuyor. Zaten çevresinde pek erkek olan birisi değilim, iki üç tanıdığım vardır. Onlarla da konuşmamı istemediğini söyledi. Giyimime kusamıma karışmıyor ama gün içinde hiçbir erkekle konuşmama izin vermez (gerekmedikçe) birisine gidip nasılsın bile dememeliyim ona göre.
Şimdilerle çalışmak için kütüphaneye gitmemi bile istemiyor. Evden çıkma evde calıs diyor. Evde çalışamıyorum. Derslerim kötüye gidiyor. Bana her tartışmamızda ayrılmak istediğini söylüyor, hakaretler ediyor. Tüm kadınlar gibi sen de oro*psun gibi şeyler. Ruh hastasısın diyor, toksiksin.
Davranısları beni çok üzüyor ben de sinirlenmeye başlıyorum ama asla ne hakaret ediyorum ne de onu tehdit ediyorum ayrılalım diye. Kalbimi kırıyor hakaret ettikçe. Onu artık seviyor muyum bilmiyorum. Evden markete marketten eve gidiyorum. Arkadaşlarımla bir yerde oturup bir şey içmeme bile karışıyor. Durmadan arayıp neredesin diyor, beni kimlerle aldatıyorsun diyor. Her gün sabahın köründe arayıp uyandırıp evde misin diyor.
Daha önceki ilişkimde bulunduğum kişi bu kişi kadar mükemmel değildi, beni sevmiyordu da. Eski sevgilisini unutamamıştı. Ama ben onu çok sevmiştim. Ondan ayrılmıştım ama ona aldığım doğum günü hediyesini bile saklamıştım, 1 sene sonra verdim kendisine. O derece sevdim ve unutmadım. Hep içimde bir pismanlık oldu eğer ilişkiye devam etseydim kızı unutur beni sever miydi diye. Onun için çabalamadım çok pişmanlık yaşadım. Beni sevmeyen birisi için çabalamak istemedim.
Bu ilişkimdeki karşımdaki kişiye hayranım. Çok zeki, başarılı, yetenekli, eğlenceli, yakışıklı. Böyle bir insan tanımadım hayatımda, gözümdeki en mükemmel/mükemmele yakın kişi. Tüm sorun durmadan beni kısıtlaması ve baskılaması. Ona hayranım ama bana o kadar kötü davranıyor ki bazen artık onu pek sevemiyorum gibi. Karşımda bana güvenmeyen bir erkek var. Sanki sevdiği kişi ben değilim, beni kontrol etmeyi seviyor. Hep kontrol edebileceği birisini aramış gibi. Konuşuyorum ben böyle birisiyim değişmeyeceğim diyor.
Ayrılamıyorum. Neden ayrılamadığımı bilmiyorum. Özlüyorum, onun gibisini bulamayacağımı da biliyorum ama dönme sebebim bu değil. Ne kadar yakısıklı zeki mükemmel de olsa bunları aramadığımı fark ettim. Sevilmek istiyorum, inciltilmeden. Kalbim çok kırık.
Sana o...pu diyen,ben buyum değişmem diyen biri mi mükemmelBen birisiyle bir ilişkiye başladım. Bu kişi resmen hayallerimin erkeği diyebilirim size. Yakışıklı bakımlı çok iyi okullarda okumuş güvenilir. Kendisinden görür görmez etkilendim. Aradığım kişiyi bulduğumu düşündüm. Ama ilişkimiz hiç öyle olmadı.
Erkek arkadaşımı çok seviyordum ama artık seviyor muyum bilmiyorum. Beraber sosyal medyalarımızı kapattık, bu sorun değildi. İnstagram şifremi bile vermiştim, sakladığım hiçbir şey yoktu. Whatsappımı kontrol ediyor, onu da ben verdim al bak dedim, artık her gün girip bakıyor kimle konuşuyorum diye.
Beni hiçbir erkekle görüştürmüyor, konuşturmuyor. Zaten çevresinde pek erkek olan birisi değilim, iki üç tanıdığım vardır. Onlarla da konuşmamı istemediğini söyledi. Giyimime kusamıma karışmıyor ama gün içinde hiçbir erkekle konuşmama izin vermez (gerekmedikçe) birisine gidip nasılsın bile dememeliyim ona göre.
Şimdilerle çalışmak için kütüphaneye gitmemi bile istemiyor. Evden çıkma evde calıs diyor. Evde çalışamıyorum. Derslerim kötüye gidiyor. Bana her tartışmamızda ayrılmak istediğini söylüyor, hakaretler ediyor. Tüm kadınlar gibi sen de oro*psun gibi şeyler. Ruh hastasısın diyor, toksiksin.
Davranısları beni çok üzüyor ben de sinirlenmeye başlıyorum ama asla ne hakaret ediyorum ne de onu tehdit ediyorum ayrılalım diye. Kalbimi kırıyor hakaret ettikçe. Onu artık seviyor muyum bilmiyorum. Evden markete marketten eve gidiyorum. Arkadaşlarımla bir yerde oturup bir şey içmeme bile karışıyor. Durmadan arayıp neredesin diyor, beni kimlerle aldatıyorsun diyor. Her gün sabahın köründe arayıp uyandırıp evde misin diyor.
Daha önceki ilişkimde bulunduğum kişi bu kişi kadar mükemmel değildi, beni sevmiyordu da. Eski sevgilisini unutamamıştı. Ama ben onu çok sevmiştim. Ondan ayrılmıştım ama ona aldığım doğum günü hediyesini bile saklamıştım, 1 sene sonra verdim kendisine. O derece sevdim ve unutmadım. Hep içimde bir pismanlık oldu eğer ilişkiye devam etseydim kızı unutur beni sever miydi diye. Onun için çabalamadım çok pişmanlık yaşadım. Beni sevmeyen birisi için çabalamak istemedim.
Bu ilişkimdeki karşımdaki kişiye hayranım. Çok zeki, başarılı, yetenekli, eğlenceli, yakışıklı. Böyle bir insan tanımadım hayatımda, gözümdeki en mükemmel/mükemmele yakın kişi. Tüm sorun durmadan beni kısıtlaması ve baskılaması. Ona hayranım ama bana o kadar kötü davranıyor ki bazen artık onu pek sevemiyorum gibi. Karşımda bana güvenmeyen bir erkek var. Sanki sevdiği kişi ben değilim, beni kontrol etmeyi seviyor. Hep kontrol edebileceği birisini aramış gibi. Konuşuyorum ben böyle birisiyim değişmeyeceğim diyor.
Ayrılamıyorum. Neden ayrılamadığımı bilmiyorum. Özlüyorum, onun gibisini bulamayacağımı da biliyorum ama dönme sebebim bu değil. Ne kadar yakısıklı zeki mükemmel de olsa bunları aramadığımı fark ettim. Sevilmek istiyorum, inciltilmeden. Kalbim çok kırık.
Sana "o.ruspu, beni kimle aldatıyorsun" diyen adamami hayransin.kusura bakma da hiç üzülmedim sana. 3-5 yıl sonra narsist kocamdan / sevgilimden ayrilmak istiyorum diyeceğinizden adım kadar eminim.umarim bu yanlıştan dönersin.Ben birisiyle bir ilişkiye başladım. Bu kişi resmen hayallerimin erkeği diyebilirim size. Yakışıklı bakımlı çok iyi okullarda okumuş güvenilir. Kendisinden görür görmez etkilendim. Aradığım kişiyi bulduğumu düşündüm. Ama ilişkimiz hiç öyle olmadı.
Erkek arkadaşımı çok seviyordum ama artık seviyor muyum bilmiyorum. Beraber sosyal medyalarımızı kapattık, bu sorun değildi. İnstagram şifremi bile vermiştim, sakladığım hiçbir şey yoktu. Whatsappımı kontrol ediyor, onu da ben verdim al bak dedim, artık her gün girip bakıyor kimle konuşuyorum diye.
Beni hiçbir erkekle görüştürmüyor, konuşturmuyor. Zaten çevresinde pek erkek olan birisi değilim, iki üç tanıdığım vardır. Onlarla da konuşmamı istemediğini söyledi. Giyimime kusamıma karışmıyor ama gün içinde hiçbir erkekle konuşmama izin vermez (gerekmedikçe) birisine gidip nasılsın bile dememeliyim ona göre.
Şimdilerle çalışmak için kütüphaneye gitmemi bile istemiyor. Evden çıkma evde calıs diyor. Evde çalışamıyorum. Derslerim kötüye gidiyor. Bana her tartışmamızda ayrılmak istediğini söylüyor, hakaretler ediyor. Tüm kadınlar gibi sen de oro*psun gibi şeyler. Ruh hastasısın diyor, toksiksin.
Davranısları beni çok üzüyor ben de sinirlenmeye başlıyorum ama asla ne hakaret ediyorum ne de onu tehdit ediyorum ayrılalım diye. Kalbimi kırıyor hakaret ettikçe. Onu artık seviyor muyum bilmiyorum. Evden markete marketten eve gidiyorum. Arkadaşlarımla bir yerde oturup bir şey içmeme bile karışıyor. Durmadan arayıp neredesin diyor, beni kimlerle aldatıyorsun diyor. Her gün sabahın köründe arayıp uyandırıp evde misin diyor.
Daha önceki ilişkimde bulunduğum kişi bu kişi kadar mükemmel değildi, beni sevmiyordu da. Eski sevgilisini unutamamıştı. Ama ben onu çok sevmiştim. Ondan ayrılmıştım ama ona aldığım doğum günü hediyesini bile saklamıştım, 1 sene sonra verdim kendisine. O derece sevdim ve unutmadım. Hep içimde bir pismanlık oldu eğer ilişkiye devam etseydim kızı unutur beni sever miydi diye. Onun için çabalamadım çok pişmanlık yaşadım. Beni sevmeyen birisi için çabalamak istemedim.
Bu ilişkimdeki karşımdaki kişiye hayranım. Çok zeki, başarılı, yetenekli, eğlenceli, yakışıklı. Böyle bir insan tanımadım hayatımda, gözümdeki en mükemmel/mükemmele yakın kişi. Tüm sorun durmadan beni kısıtlaması ve baskılaması. Ona hayranım ama bana o kadar kötü davranıyor ki bazen artık onu pek sevemiyorum gibi. Karşımda bana güvenmeyen bir erkek var. Sanki sevdiği kişi ben değilim, beni kontrol etmeyi seviyor. Hep kontrol edebileceği birisini aramış gibi. Konuşuyorum ben böyle birisiyim değişmeyeceğim diyor.
Ayrılamıyorum. Neden ayrılamadığımı bilmiyorum. Özlüyorum, onun gibisini bulamayacağımı da biliyorum ama dönme sebebim bu değil. Ne kadar yakısıklı zeki mükemmel de olsa bunları aramadığımı fark ettim. Sevilmek istiyorum, inciltilmeden. Kalbim çok kırık.
Canım önce şunu anla, her hayran olduğun kişiyle sevgili olmak zorunda değilsin? Ben de bazı ünlülerin hyaranıyım harikalar ama asla sevgili olmam yani karşıma çıksalar. Başarılı yakışıklı ise beğenir geçersin, sevgilin olması için seni havada uçuyor gibi hissettirmesi lazım, kafeste mutsuz dibe çakılmış gibi değil.Ben birisiyle bir ilişkiye başladım. Bu kişi resmen hayallerimin erkeği diyebilirim size. Yakışıklı bakımlı çok iyi okullarda okumuş güvenilir. Kendisinden görür görmez etkilendim. Aradığım kişiyi bulduğumu düşündüm. Ama ilişkimiz hiç öyle olmadı.
Erkek arkadaşımı çok seviyordum ama artık seviyor muyum bilmiyorum. Beraber sosyal medyalarımızı kapattık, bu sorun değildi. İnstagram şifremi bile vermiştim, sakladığım hiçbir şey yoktu. Whatsappımı kontrol ediyor, onu da ben verdim al bak dedim, artık her gün girip bakıyor kimle konuşuyorum diye.
Beni hiçbir erkekle görüştürmüyor, konuşturmuyor. Zaten çevresinde pek erkek olan birisi değilim, iki üç tanıdığım vardır. Onlarla da konuşmamı istemediğini söyledi. Giyimime kusamıma karışmıyor ama gün içinde hiçbir erkekle konuşmama izin vermez (gerekmedikçe) birisine gidip nasılsın bile dememeliyim ona göre.
Şimdilerle çalışmak için kütüphaneye gitmemi bile istemiyor. Evden çıkma evde calıs diyor. Evde çalışamıyorum. Derslerim kötüye gidiyor. Bana her tartışmamızda ayrılmak istediğini söylüyor, hakaretler ediyor. Tüm kadınlar gibi sen de oro*psun gibi şeyler. Ruh hastasısın diyor, toksiksin.
Davranısları beni çok üzüyor ben de sinirlenmeye başlıyorum ama asla ne hakaret ediyorum ne de onu tehdit ediyorum ayrılalım diye. Kalbimi kırıyor hakaret ettikçe. Onu artık seviyor muyum bilmiyorum. Evden markete marketten eve gidiyorum. Arkadaşlarımla bir yerde oturup bir şey içmeme bile karışıyor. Durmadan arayıp neredesin diyor, beni kimlerle aldatıyorsun diyor. Her gün sabahın köründe arayıp uyandırıp evde misin diyor.
Daha önceki ilişkimde bulunduğum kişi bu kişi kadar mükemmel değildi, beni sevmiyordu da. Eski sevgilisini unutamamıştı. Ama ben onu çok sevmiştim. Ondan ayrılmıştım ama ona aldığım doğum günü hediyesini bile saklamıştım, 1 sene sonra verdim kendisine. O derece sevdim ve unutmadım. Hep içimde bir pismanlık oldu eğer ilişkiye devam etseydim kızı unutur beni sever miydi diye. Onun için çabalamadım çok pişmanlık yaşadım. Beni sevmeyen birisi için çabalamak istemedim.
Bu ilişkimdeki karşımdaki kişiye hayranım. Çok zeki, başarılı, yetenekli, eğlenceli, yakışıklı. Böyle bir insan tanımadım hayatımda, gözümdeki en mükemmel/mükemmele yakın kişi. Tüm sorun durmadan beni kısıtlaması ve baskılaması. Ona hayranım ama bana o kadar kötü davranıyor ki bazen artık onu pek sevemiyorum gibi. Karşımda bana güvenmeyen bir erkek var. Sanki sevdiği kişi ben değilim, beni kontrol etmeyi seviyor. Hep kontrol edebileceği birisini aramış gibi. Konuşuyorum ben böyle birisiyim değişmeyeceğim diyor.
Ayrılamıyorum. Neden ayrılamadığımı bilmiyorum. Özlüyorum, onun gibisini bulamayacağımı da biliyorum ama dönme sebebim bu değil. Ne kadar yakısıklı zeki mükemmel de olsa bunları aramadığımı fark ettim. Sevilmek istiyorum, inciltilmeden. Kalbim çok kırık.
Yakışıklılık da güzellik de biyere kadar . Ayrıca sizi sürekli ayrılmakla tehdit ediyorsa muhtemelen gözünüzü korkutmak istiyordur sadece ayrıldığınız an yalvarmaya başlar pişman olur ( nereden biliyosun diye sorma) . Belki o da sizi çok seviyodur ama güzel sevmedikten sonra hiçbir işe yaramaz . Yol yakınken dönün benceBen birisiyle bir ilişkiye başladım. Bu kişi resmen hayallerimin erkeği diyebilirim size. Yakışıklı bakımlı çok iyi okullarda okumuş güvenilir. Kendisinden görür görmez etkilendim. Aradığım kişiyi bulduğumu düşündüm. Ama ilişkimiz hiç öyle olmadı.
Erkek arkadaşımı çok seviyordum ama artık seviyor muyum bilmiyorum. Beraber sosyal medyalarımızı kapattık, bu sorun değildi. İnstagram şifremi bile vermiştim, sakladığım hiçbir şey yoktu. Whatsappımı kontrol ediyor, onu da ben verdim al bak dedim, artık her gün girip bakıyor kimle konuşuyorum diye.
Beni hiçbir erkekle görüştürmüyor, konuşturmuyor. Zaten çevresinde pek erkek olan birisi değilim, iki üç tanıdığım vardır. Onlarla da konuşmamı istemediğini söyledi. Giyimime kusamıma karışmıyor ama gün içinde hiçbir erkekle konuşmama izin vermez (gerekmedikçe) birisine gidip nasılsın bile dememeliyim ona göre.
Şimdilerle çalışmak için kütüphaneye gitmemi bile istemiyor. Evden çıkma evde calıs diyor. Evde çalışamıyorum. Derslerim kötüye gidiyor. Bana her tartışmamızda ayrılmak istediğini söylüyor, hakaretler ediyor. Tüm kadınlar gibi sen de oro*psun gibi şeyler. Ruh hastasısın diyor, toksiksin.
Davranısları beni çok üzüyor ben de sinirlenmeye başlıyorum ama asla ne hakaret ediyorum ne de onu tehdit ediyorum ayrılalım diye. Kalbimi kırıyor hakaret ettikçe. Onu artık seviyor muyum bilmiyorum. Evden markete marketten eve gidiyorum. Arkadaşlarımla bir yerde oturup bir şey içmeme bile karışıyor. Durmadan arayıp neredesin diyor, beni kimlerle aldatıyorsun diyor. Her gün sabahın köründe arayıp uyandırıp evde misin diyor.
Daha önceki ilişkimde bulunduğum kişi bu kişi kadar mükemmel değildi, beni sevmiyordu da. Eski sevgilisini unutamamıştı. Ama ben onu çok sevmiştim. Ondan ayrılmıştım ama ona aldığım doğum günü hediyesini bile saklamıştım, 1 sene sonra verdim kendisine. O derece sevdim ve unutmadım. Hep içimde bir pismanlık oldu eğer ilişkiye devam etseydim kızı unutur beni sever miydi diye. Onun için çabalamadım çok pişmanlık yaşadım. Beni sevmeyen birisi için çabalamak istemedim.
Bu ilişkimdeki karşımdaki kişiye hayranım. Çok zeki, başarılı, yetenekli, eğlenceli, yakışıklı. Böyle bir insan tanımadım hayatımda, gözümdeki en mükemmel/mükemmele yakın kişi. Tüm sorun durmadan beni kısıtlaması ve baskılaması. Ona hayranım ama bana o kadar kötü davranıyor ki bazen artık onu pek sevemiyorum gibi. Karşımda bana güvenmeyen bir erkek var. Sanki sevdiği kişi ben değilim, beni kontrol etmeyi seviyor. Hep kontrol edebileceği birisini aramış gibi. Konuşuyorum ben böyle birisiyim değişmeyeceğim diyor.
Ayrılamıyorum. Neden ayrılamadığımı bilmiyorum. Özlüyorum, onun gibisini bulamayacağımı da biliyorum ama dönme sebebim bu değil. Ne kadar yakısıklı zeki mükemmel de olsa bunları aramadığımı fark ettim. Sevilmek istiyorum, inciltilmeden. Kalbim çok kırık.
Bunları yapıyor ve hala mükemmel diyorsunuzBen birisiyle bir ilişkiye başladım. Bu kişi resmen hayallerimin erkeği diyebilirim size. Yakışıklı bakımlı çok iyi okullarda okumuş güvenilir. Kendisinden görür görmez etkilendim. Aradığım kişiyi bulduğumu düşündüm. Ama ilişkimiz hiç öyle olmadı.
Erkek arkadaşımı çok seviyordum ama artık seviyor muyum bilmiyorum. Beraber sosyal medyalarımızı kapattık, bu sorun değildi. İnstagram şifremi bile vermiştim, sakladığım hiçbir şey yoktu. Whatsappımı kontrol ediyor, onu da ben verdim al bak dedim, artık her gün girip bakıyor kimle konuşuyorum diye.
Beni hiçbir erkekle görüştürmüyor, konuşturmuyor. Zaten çevresinde pek erkek olan birisi değilim, iki üç tanıdığım vardır. Onlarla da konuşmamı istemediğini söyledi. Giyimime kusamıma karışmıyor ama gün içinde hiçbir erkekle konuşmama izin vermez (gerekmedikçe) birisine gidip nasılsın bile dememeliyim ona göre.
Şimdilerle çalışmak için kütüphaneye gitmemi bile istemiyor. Evden çıkma evde calıs diyor. Evde çalışamıyorum. Derslerim kötüye gidiyor. Bana her tartışmamızda ayrılmak istediğini söylüyor, hakaretler ediyor. Tüm kadınlar gibi sen de oro*psun gibi şeyler. Ruh hastasısın diyor, toksiksin.
Davranısları beni çok üzüyor ben de sinirlenmeye başlıyorum ama asla ne hakaret ediyorum ne de onu tehdit ediyorum ayrılalım diye. Kalbimi kırıyor hakaret ettikçe. Onu artık seviyor muyum bilmiyorum. Evden markete marketten eve gidiyorum. Arkadaşlarımla bir yerde oturup bir şey içmeme bile karışıyor. Durmadan arayıp neredesin diyor, beni kimlerle aldatıyorsun diyor. Her gün sabahın köründe arayıp uyandırıp evde misin diyor.
Daha önceki ilişkimde bulunduğum kişi bu kişi kadar mükemmel değildi, beni sevmiyordu da. Eski sevgilisini unutamamıştı. Ama ben onu çok sevmiştim. Ondan ayrılmıştım ama ona aldığım doğum günü hediyesini bile saklamıştım, 1 sene sonra verdim kendisine. O derece sevdim ve unutmadım. Hep içimde bir pismanlık oldu eğer ilişkiye devam etseydim kızı unutur beni sever miydi diye. Onun için çabalamadım çok pişmanlık yaşadım. Beni sevmeyen birisi için çabalamak istemedim.
Bu ilişkimdeki karşımdaki kişiye hayranım. Çok zeki, başarılı, yetenekli, eğlenceli, yakışıklı. Böyle bir insan tanımadım hayatımda, gözümdeki en mükemmel/mükemmele yakın kişi. Tüm sorun durmadan beni kısıtlaması ve baskılaması. Ona hayranım ama bana o kadar kötü davranıyor ki bazen artık onu pek sevemiyorum gibi. Karşımda bana güvenmeyen bir erkek var. Sanki sevdiği kişi ben değilim, beni kontrol etmeyi seviyor. Hep kontrol edebileceği birisini aramış gibi. Konuşuyorum ben böyle birisiyim değişmeyeceğim diyor.
Ayrılamıyorum. Neden ayrılamadığımı bilmiyorum. Özlüyorum, onun gibisini bulamayacağımı da biliyorum ama dönme sebebim bu değil. Ne kadar yakısıklı zeki mükemmel de olsa bunları aramadığımı fark ettim. Sevilmek istiyorum, inciltilmeden. Kalbim çok kırık.
Ne güzel söylediniz güzel sevmek diye. Sevmek var birde güzel sevmek var işteYakışıklılık da güzellik de biyere kadar . Ayrıca sizi sürekli ayrılmakla tehdit ediyorsa muhtemelen gözünüzü korkutmak istiyordur sadece ayrıldığınız an yalvarmaya başlar pişman olur ( nereden biliyosun diye sorma) . Belki o da sizi çok seviyodur ama güzel sevmedikten sonra hiçbir işe yaramaz . Yol yakınken dönün bence
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?