ayrilmak zorunda kalmak ...

Valla itiraf edeyim ilk kez de burda yaziyorum eşim görse yanarım Allah korusun :)
Eşimden önce üç sene birlikte olduğum bir çocuk vardı istanbuldaydi her yaz istanbula giderdik ailemle dayımın oğlunun arkadaşıydı onun sayesinde tanışmıştık. Velhasıl çok sevdik ama o daha çok sevmişti sonradan anladım.. is ciddiye binince ciddi konularda anlaşamadık. Şöyle ki ben lisedeydim okulu birakmami istemişti hemen evlenmek istiyordu. Evlenince ailesiyle yaşamamı istiyordu altli ustlu annesi tam kaynanaydi. Kesinlikle calisamazdim okuyamazdim. Vee bildiğimiz siddete meyilliydi yolda orda burda tartışmayı severdi.
Deli gibi sevdim ama bunlarida kaldıramazdım öyle yetistirilmedim çünkü.
Cok ağladı arkamdan gidip dedeme anlatmıştı herşeyi benimle evlensin ne isterse yaparım diye ama yapmayacaktı biliyordum.. 1 sene çok zorlandım sevmiştim ama kafalar uyuşmuyordu unutmaya zorladım kendimi. Sonradan toparladım eşimle tanıştım herşeyimiz uyumluydu yaş farkından başka onunla olabilirdi kendini cok iyi ifade eden cok nazik biriydi.
ve Evlendim 6 yıldır evliyim o ise geçen yaz evlendi duydum. Ben mutluyum şuan çok şükür Allah onuda mutlu etsin.. bana göre mantıken olmuyorsa aşkı da diretmemek gerek.
 
Evet.
Ask cok güzel tamam. Ama mantigin da bir yerde dengelemesi gerekiyor.
Bana göre asik olmak evlenmek icin yetmiyor. Her türlü zorluğu asmak icinde yetmiyor.
Yani aşığım ulannn hicbirsey onumde duramaz gibi bir leyla olamadim. Belkide olmak istemedim yada olacak kadr guvenemedim.
 
Biri vardı. Aşıktım. Ben tavlamıştım zaten.
Karşılıklıydı. Sevgisinden hiç şüphe etmedim. Başkasına yan gözle bile bakmazdı. Emindim.
Ama sinirsel sıkıntıları vardı. Sinirle bir gün ağzından küfür çıktı ayrıldım.
Çok geldi peşimden. Çok dönmek istedim.
Hatta bir gün kıstırdı beni resmen kaçamadım.
Konuştu konuştu. Ama içimden olmayacağına inanıyordum.
Bize inancım kırılmıştı. Eğer inancın kırıldığında aşık bile olsan olmuyor. Aşıktım, seviyordum ama onunla olmak istemiyordum. Çünkü korkuyordum bir gün yine küfür etmesinden, belki vurmasından.
O her fırsatta “ben sana kıyabilir miyim?” Dedi ama içimde bir şeyler yıkılmıştı bir kere.
Ayağa kalktım, önden yürüyerek giderken, birden arkamı döndüm, ona doğru adım atıp sarıldım. Ağlıyorum tabi deli gibi.O da sarıldı, sımsıkı. Yanağımdan, yüzümün her yerinden öptü.
O barıştım sandı ama ben son kez veda etmiştim aslında. Sonra da sırf o peşimden gelmesin de barışmayayım, kanmayayım diye sırf görüntü için , aşka olan inancımı kaybetmiş olduğum için, hayatıma sevmediğim birini alıp, “sevmediğimle evlencem” diye resmen kendimi cezalandırdım. Hem de onu galiba.
O belki sandı, ben onu unuttum. Ben onu hiç sevmedim. 1 yıl 4 ay oldu ayrılalı. Düşünmeden bir günüm geçmedi... Ondan kaçmak için üstüne ayrılıktan 3 ay sonra kurduğum ilişkiyi de geçen noktaladım. Yani demem o ki, birbirinize inancınız bitmediyse, sizi yenmelerine izin vermeyin. Severek ayrılmayın. Bir taraf sever diğeri sevmez, sen seviyorsundur ayrılırsın, ama bir süre sonra “o beni sevmedi” dersin , unutursun.
Ama karşılıklı aşıkken, severken ayrılmanın unutulması mümkün değil.
Hep kalbimde kalacak bu yara. Ne geriye dönebiliyorum ne de kendimi avutabiliyorum bazen.

Yaa bi kac kez denk geldim bu tarz anlatiminiza her seferinde cok üzülüyorum nedense:) barışın artık icinizde hala yara var belli kapanmamis küçük küçük yazdiklariniz beni buralardan etkiliyo bazen şans vermek iyidir olumlu olursa ne güzel olur olmazsa da olmaz yani nedir insanin icinde kalmasi kadar kötü bisey yok
 
.
Yaa bi kac kez denk geldim bu tarz anlatiminiza her seferinde cok üzülüyorum nedense:) barışın artık icinizde hala yara var belli kapanmamis küçük küçük yazdiklariniz beni buralardan etkiliyo bazen şans vermek iyidir olumlu olursa ne güzel olur olmazsa da olmaz yani nedir insanin icinde kalmasi kadar kötü bisey yok


Kıyamam :KK200: Çok teşekkür ederim, güzel sözlerin ve kalbin için.
Ya evet doğru söylüyorsun aslında ama babam istemiyor .
Zaten hiç istememişti. O dönemde ayrıldığımda bir daha barışma sakın dedi.
Hala sürekli "geçmişe bakma" deyip deyip duruyo.
Annem de keza öyle. Zaten ben ondan sonra görüntü de olsa biriyle çıktım. Geri dönersem değer bilmez büyük ihtimal.
Unutamaz yani herhalde.
 
Evet.
Ask cok güzel tamam. Ama mantigin da bir yerde dengelemesi gerekiyor.
Bana göre asik olmak evlenmek icin yetmiyor. Her türlü zorluğu asmak icinde yetmiyor.
Yani aşığım ulannn hicbirsey onumde duramaz gibi bir leyla olamadim. Belkide olmak istemedim yada olacak kadr guvenemedim.
maalesef benim mantigim daha agir basiyor. görüm kör olacak hic birseyi görmeyecek Kadar asik degilim.. :(
 
Valla itiraf edeyim ilk kez de burda yaziyorum eşim görse yanarım Allah korusun :)
Eşimden önce üç sene birlikte olduğum bir çocuk vardı istanbuldaydi her yaz istanbula giderdik ailemle dayımın oğlunun arkadaşıydı onun sayesinde tanışmıştık. Velhasıl çok sevdik ama o daha çok sevmişti sonradan anladım.. is ciddiye binince ciddi konularda anlaşamadık. Şöyle ki ben lisedeydim okulu birakmami istemişti hemen evlenmek istiyordu. Evlenince ailesiyle yaşamamı istiyordu altli ustlu annesi tam kaynanaydi. Kesinlikle calisamazdim okuyamazdim. Vee bildiğimiz siddete meyilliydi yolda orda burda tartışmayı severdi.
Deli gibi sevdim ama bunlarida kaldıramazdım öyle yetistirilmedim çünkü.
Cok ağladı arkamdan gidip dedeme anlatmıştı herşeyi benimle evlensin ne isterse yaparım diye ama yapmayacaktı biliyordum.. 1 sene çok zorlandım sevmiştim ama kafalar uyuşmuyordu unutmaya zorladım kendimi. Sonradan toparladım eşimle tanıştım herşeyimiz uyumluydu yaş farkından başka onunla olabilirdi kendini cok iyi ifade eden cok nazik biriydi.
ve Evlendim 6 yıldır evliyim o ise geçen yaz evlendi duydum. Ben mutluyum şuan çok şükür Allah onuda mutlu etsin.. bana göre mantıken olmuyorsa aşkı da diretmemek gerek.
negüzel mutlulugunuz daim olur insallah canim :) benimde mantigim maalesef öne geciyor. annesinin istememesi, kültür farki vs. sevginin asamayacagini düsünüyorum ve cok sinirli birisi. ama cok güzel bir kalbi var biliyorum ama evlilikte yetmiyor bu sanirim ve korkuyorum. : (
 
negüzel mutlulugunuz daim olur insallah canim :) benimde mantigim maalesef öne geciyor. annesinin istememesi, kültür farki vs. sevginin asamayacagini düsünüyorum ve cok sinirli birisi. ama cok güzel bir kalbi var biliyorum ama evlilikte yetmiyor bu sanirim ve korkuyorum. : (
Canım malesef aşk bitiyor birsüre sonra olumsuzluklar öne çıkıyor bu defada mutsuzluklar başlıyor herkes bana kızıyor neden aşk değil de mantık evliliği yaptım diye eminim ki aşk evliliği yapsaydım mutlu olmayacaktım o kaynanayla aynı binada sinirli kıskanc bir koca birde muhafazakarlar zaten doğru seçim yaptığımı düşünüyorum.

Sende mantığına uygun gelmiyorsa vazgeç derim sonradan geri dönüşü olmayan yola girme.
 
Canım malesef aşk bitiyor birsüre sonra olumsuzluklar öne çıkıyor bu defada mutsuzluklar başlıyor herkes bana kızıyor neden aşk değil de mantık evliliği yaptım diye eminim ki aşk evliliği yapsaydım mutlu olmayacaktım o kaynanayla aynı binada sinirli kıskanc bir koca birde muhafazakarlar zaten doğru seçim yaptığımı düşünüyorum.

Sende mantığına uygun gelmiyorsa vazgeç derim sonradan geri dönüşü olmayan yola girme.
evet canim cok haklisin. sen zaten en Dogru olanini yapmissin onlarla birlikte yasayamazdin. uyum cok önemli ailelerde cok önemli. nekadar ailesi önemli degil diyenler olsada ben cok önem veriyorum.
 
Nasip diye birşey varki bu her sevgiyi alt edebilir.Eğer nasip olmayacaksa...

Onu bunu bilmem de insan yüreğindeki sevgiyi tamamen tüketmeden ayrıldıysa sonra içinde kalıyor.
 
Evet ayrıldım.
Ailem kati suretle sonumuzun olmayacağını belirtince(mezhep ayrılığı yüzünden) başka çarem kalmamıştı.
Çok acı çektim çok ağladım çookkk sevmiştim çünkü.
Sonra dedim ki; sen büyüksün Yarabbi, sen beni nasıl güzel korumuşsun.
İlk eşi ondan şiddet yüzünden boşanmış.
Benim çok sevdiğim yere göğe sığdıramadığım adam içer içer eve gelir karısını dövermiş çünkü.

Boşver . Yaradanın bildiği vardır . Böyle işlerde çok inat etmemek gerekli bence !
 
Uymuyorsa o topa girme aşk meşk sürmüyor evlendiğinde. Heyecan falan azalıyor gitgide. Düzgün biriyle sürdürebilirsin ama karakterler uymuyorsa sinirliyse falan hiç arkana bakma bile.
 
Evet ayrıldım.
Ailem kati suretle sonumuzun olmayacağını belirtince(mezhep ayrılığı yüzünden) başka çarem kalmamıştı.
Çok acı çektim çok ağladım çookkk sevmiştim çünkü.
Sonra dedim ki; sen büyüksün Yarabbi, sen beni nasıl güzel korumuşsun.
İlk eşi ondan şiddet yüzünden boşanmış.
Benim çok sevdiğim yere göğe sığdıramadığım adam içer içer eve gelir karısını dövermiş çünkü.

Boşver . Yaradanın bildiği vardır . Böyle işlerde çok inat etmemek gerekli bence !
negüzel kurtulmussun aslinda. gercekten Allahin bir bildigi varidr. ben Yurt disinda yasiyorum onlar türkiyede dogulular onun anneside ilk basta farkli kültürlerden falan bahsetti hani ayak uydurabilirmi falan .. buda sorundu. herseyin hayirlisi
 
negüzel kurtulmussun aslinda. gercekten Allahin bir bildigi varidr. ben Yurt disinda yasiyorum onlar türkiyede dogulular onun anneside ilk basta farkli kültürlerden falan bahsetti hani ayak uydurabilirmi falan .. buda sorundu. herseyin hayirlisi


O zaman sizin aranizda ciddi farkliliklar var.Haklisiniz hakkinizda hayirlisi olsun.
 
negüzel mutlulugunuz daim olur insallah canim :) benimde mantigim maalesef öne geciyor. annesinin istememesi, kültür farki vs. sevginin asamayacagini düsünüyorum ve cok sinirli birisi. ama cok güzel bir kalbi var biliyorum ama evlilikte yetmiyor bu sanirim ve korkuyorum. : (

Mantıklı bir insansiniz. Hersey evlenince çözülmuyor. Annesinin istemedigini vs saklayadabilirdi.
Bazen bitirmek ilerisini düşününce en iyisi oluyor .
Ben doğru karar verdiginizi düşünüyorum.
 
Back
X