Daha önceki konumda yıllardır dertli olduğum konuyu anlatmıştım. Şans bu ki hayat karşıma, asla öyle olmayan bu düşünceme çok saygılı ve değer veren birini çıkarttı.
ilişkimiz güzel de gidiyordu. taa ki iş ciddiye binene kadar.
erkek arkadaşım evlenme teklifi etti, buraya kadar iyi hoş ama tıkanan nokta, evlendikten sonra kesinlikle çalışmamı istemiyor.
Ben 27 yaşındayım ve mimarım. ve bu sene milanoda yüksek lisans yapmak istiyordum.
bugune kadarki iş konumum da çok iyi şekilde gitti. ve hayallerimden vazgeçmek kesinlikle istemiyorum.
bu konuyu erkek arkadaşımla çok konuştuk,
yüksek lisanstan sonra evlenelim dedim, olmaz çok geç dedi, evlenelim yüksek lisansımı da yapayım o esnada dedim, sen başka yerde ben başka yerde olmaz dedi
hem zaten çalışmayacaksın ne gerek var dedi
kesinlikle gr anlayış tanımıyor, ben karımın çalışmasını istemiyorum diyor.
sadece türkiye de yüksek lisans yapmama, anlayış gösterebilirmiş evliyken.
onun dışında çok iyi anlaşıyoruz, ki senelerdir böyle birini bulamamıştım.
aileler çok uyumlu ve denk ama ben hayallerimden vazgeçmek istemiyorum senelerce boşa mı emek verdim ki işimi çok seviyorum.
bir yandan da ailem de evlenme yaşındasın evlen, sonra bildiğini okursun diyo ama huzursuzluk da istemiyorum sonra
bazen ciddi ciddi ayrılmayı düşünüyorum çünkü sanırım bu şekilde sonu yok, ben evde oturarak yaşayabilecek biri değilim. siz olsanız ne yapardınız?