Sakııııınnnnnn hataya düşme!..
Sakın oğulları ile araları kötü, oğulları onların yaptıklarını tasvip etmiyor nasılsa die düşünüp hataya düşme. Evlendikten sonra oğullarıda, ana-babalarıda o kadar kıymete biniyorki sen bile inanamazsın.
Bu yazdıkların bana o kadar tanıdık geliyorki. Bende 1,5 yıllık evliyim. Eşimle 5 yıldan fazla flört ettik. Nişanlanana kadar beni annesi ve babasıyla tanıştırmadı. Özellikle annesiyle. Sözde annesi temizlik hastası, takıntılı bir kadındı. Oğullarına düşkün, onlar için herşeyi yapmış-yapabilecek bir anneydi. Nişanlanmaya karar aldık ve ilk defa evlerine gittim. Aman allahııımmmm, tam bir hayal kırıklığı. Nişanlanmadan 1-2 yıl önce eşim parasını verip resmen tüm evi yeniletmişti. Yeni koltuklar, yeni mutfak, parke vs. Koltukları görmen lazım sanki 2 yıl değilde 20 yıl önce alınmış gibilerdi. Evde 6 tane birbirinin aynı çatal-kaşık-bardak-tabak yok. Kayınpederimin sürekli televizyon karşısında yatarken kafasının altına koyduğu yastık sapsarı olmuş kokuyor
Neyse, kayınvalideme gelince palavraların bini bir para. Ben şöyle kadınım, böyle yardım severim, oğullarım için şöyle yaparım böyle yaparım, adetlerimiz şöyledir böyledir. Anlatıyorda anlatıyor. İyi bari dedim, oğlu adetten düzenden anlamıyor, en azından annesi anlıyor. :)
Gel gelelim, ne istemede, ne nişanımda, ne nikahımızda, ne de evlendikten sonra o adetlerin birini bile göremedik. Her şeyimizi kendimiz aldık (aileminde desteğiyle) Nikahımıza 1-2 ay kala ben ayrılmayı kafaya koydum. Bu aile ile olmaz dedim. (Ki babasıda boş durmuyor sürekli eşime borç açıyordu) Eşim sürekli beni ikna etmeye çalışıyor. Köprüyü geçene kadar ayıya dayı de, ben o evden bir an önce ayrılmayı istiyorum, ben onları takmıyorum sen neden takıyorsun, evlendikten sonra tabiki böyle olmayacak vs. vs...
Sonuç olarak inandım ve evlendim. Ama şimdi bin pişmanım. Biz evlendikten sonra kayınvalidem ve kayınpederim daha da kıymete bindi. Halaaaa onların faturalarını, kredi borçlarını ve kredi kartlarının borçlarını ödüyoruz. (ki bizim borçlarımızda varken) Kayınvalidem 1,5 yıldır bir çorba pişirip hadi oğlum al karınıda gel yemeğe demedi. Yani gelin yemeği die birşeyimiz bile olamadı. Nikahımıza el gibi geldiler, bir çeyrek bile takmadan gittiler (Komşularının torunları olduğunda koşa koşa altınlarını takmaya gittiklerini biliyorum) Eşimde sürekli onları kollar, benim yakınmalarımı takmaz oldu.
Daha çooookkk şey var ama sayfalar yetmez. Yani sonuç olarak güzelim eşin ne kadar sana değer veriyor gibi görünsede onlar anne ve babası. Seni atar ama onları atamaaaazzzzz. Ya onların her yaptığına he diyeceksin, gözünü kapatacaksın, onların düzensiz hayatına uyum sağlayacaksın. Ya da başlamadan bitireceksin.