35 yaşındayım. İyi bi kariyere sahibim ama kariyerimde başarılı değilim. Sürekli stresliyim, aklımda hep yapılacak işler. Ev iş çocuk yoruyor bi yerden sonra. Onca emeğin üstüne başarısız olmak, b.k gibi hissettiriyor. Özgüvenim zaten düşük. Ne evim dört dörtlük ne kendim öyle bakımlıyım, ne kariyerimde iyiyim. Ne halt ettim bunca sene bende bilmiyorum. Tv izlemem, gezip tozmam. Anlayamıyorum.
Hayat çok boş geliyor. Sanki istifa etsem çok rahatlayacakmışım gibi ama çok fazla emek verdim yıllarca. Maaşım fena değil, saygın da bir mesleğim var ama mutlu değilim. Tatmin etmiyor yaptığım iş. Başarı duygusunu tadamadım ondan sanırım. Çok yoğun stresli bir iş, yılların emeği sabretmeli mi, yoksa hayat kısa yat evinde mi arasındayım ama cesaretim de yok çünkü hayat çok pahalı. Kafamda deli sorular. Çok yoruldum. Koşturup durup, sonuç alamamaktan. Dertleşecek kimsem olmadığını farkedip buraya yazmak istedim.
Hayat çok boş geliyor. Sanki istifa etsem çok rahatlayacakmışım gibi ama çok fazla emek verdim yıllarca. Maaşım fena değil, saygın da bir mesleğim var ama mutlu değilim. Tatmin etmiyor yaptığım iş. Başarı duygusunu tadamadım ondan sanırım. Çok yoğun stresli bir iş, yılların emeği sabretmeli mi, yoksa hayat kısa yat evinde mi arasındayım ama cesaretim de yok çünkü hayat çok pahalı. Kafamda deli sorular. Çok yoruldum. Koşturup durup, sonuç alamamaktan. Dertleşecek kimsem olmadığını farkedip buraya yazmak istedim.
iş değişikliği, yüksek lisans, kişisel gelişiminze dair kurslar falan.. katkısı okur belki, ama yine iş konusunda cesaret ister belki bırakmanız gibi..
Ben de o zaman hep herkesin her isi takir takir oluyor, bendeki 191919 tane sorununun sebebi ne diye dusunuyordum, ama benimkiler kontrolum disi durumlardi, sanirim kontrol edemedigimiz seyleri akisina birakmak gerekiyor.
