Geçen yıl kasım ayında gece yarısı sığınmıştım baba evine.gece yarısı derdimi anlatırken yandan tak tak tak duvara vurulmuştu.sasirmistim.normal ses tonuyla konuşuyordum.
Ertesi hafta eşim gelmişti kapıya.apartmanda rezalet çıkmıştı.
Boşanma davası açılmıştı.oraya sığınmıştım işte.sonra babam beni evden kovmaya başlamıştı.yine siginamamistim bir yere.cocuga bakarım ama sen git diyordu.ayri ev tut kendine.
Çocuğumu bırakmadım gitmedim de.bu sefer elinde telefon evimi boşalt yoksa polisi ararım diyordu.uzerime yürüyordu.fiziksel şiddete kadar gitti.
Mayıs ayında ev sahibi kızım.oturacak dedi.inandolar bunlar ama ben inanmamistim.su an o evin ilanını nette gördüm.ev pırıl pırıl.annem temizlemiş.badana da yaptirmislardi geçen sene.zarar ettiler 2000 lira badana nakliyat vs derken.
Çok üzgünüm .keşke yaşlı insanlara bu kadar acimasi olmasalardı.heekesin ailevi sorunu olabilir.ilk önce konussalardi keşke.
Anladım ki ailemin tırnağı acisa benim Burda canım yaniyo.zaten annemin beyin damarı tıkalı.telefon numarasını hatirlayamayacak kadar hasta.onu bile göremiyorum babam yüzünden.gorsem de o babamı savunuyor.canim sıkılıyor kizlar.
Bana gelince çok zor zamanlar geçirdim.kocadan aileden hatta avukatkmdan bile darbe yedim.iyi ayaktayım ama içim aciuo
siz nerden biliyorsunuz dayak olayı falan... çok üzüldüm bir baba aşığı kadın olarak
