Baba evinden ayrılmaya günler kala..

Kaderlinurteen

Bir gün bende anne olacağım.
Kayıtlı Üye
28 Mart 2020
4.099
16.737
208
Bundan 1 buçuk ay öncesine kadar evime gidip düzenimi kurmak istiyorum aile evinden sıkıldım diye dertmiş gibi aptal aptal yazarken şimdi ki hislerim neyin nesi şimdi?
15 gün sonra evime geçeceğim Allah nasip ederse ama yüreğime bir yumruk oturdu sanki derinden.
Bu karantina beni onlara öyle ısındırdı ki sanki çiçeklerim gibi her gün sevip sulamaya özen gösterir gibi bakmaya doyamıyorum onlara. Babamın saç tıraşını yaparken benimle vakit geçirdiğinde ki sevincini, annemin omuz cilvelenip gülücüklerini gördükçe, ben sensiz ne yapacağım sözlerini duydukça içim gidiyor.
Meğer ne çok ihtiyacımız varmış bu karantinaya...
Böyle annemin o dizine yatıp onun tüm derdini dinleyip rahatlatan onu güldüren benken, benden ayrıldığında ne kadar üzüleceği gözümün önüne sere serpe düşüyor. En değerli varlık olan anneden ayrılmak, onun o göz yaşlarını şimdiden hissetmek içimi yakıyor.

Geçiyor mu bu his ? Kolay oluyor mu onlarsız yaşama alışmak ?

Rabbim bütün anne-babalara uzun hayırlı ömürler versin İnşALLAH. :KK200:


Umarım sizleri darlamamışımdır. Biraz dökülmek istedim akşam olunca böyle işte insan biraz duygusallaşıyor. :110:
 
Hayır geçmiyor🥺
Ben hala annemlerden eve dönerken göz dolması yaşıyorum. Çok bağlıyım anneme ve kardeşime. Arabayla 15 dk mesafede ama yine de aynı evde yaşarkenki gibi olmuyor, olamaz. Karantina dolayısıyla uzun zaman görüşemedik çok çok özledim. Virüs yokken haftada 2 kez gidiyordum yine de zor geliyordu ayrılırken. Bazen kendimi gözlerim yaşlı buluyorum.🙈
 
2 ay önce Evlendim fakat düğün olacak diye gitmemiştim fakat artık gitmeliymişim zaten sopalı bir düğün yapmak hayallerim arasında yok :KK70:



Ah ah o eski konu unutulmazlar arasında Top5 :KK70: :KK200:
Ay benim annem duygusal duygusal gidecen mi sen şimdi diyodu düğünden önce ben de hee gidecem diyodum. 🤣🤣 çok şükür ilk 1.5 yıl annemlerle aynı şehirdeydim kolay oldu benimki.
 
Arabayla 30 dakikalık mesafe aslında gider gelirim ama o çıkış anı beni ürkütüyor :)

Valla bence çok abartmayın. arkadaşım evlendi .Evden çıkışta annesi babası ninesi teyzesi halası dayısı amcası vs. resmen tum akrabalari o kadar abarttı aglama işini cenaze çıkan evlerde o aglayisa denk gelmedim
 
ilk zamanlar özlensede baba evi sonraları alışıyorsun yeni evine .ben ilk evlendiğim zamanlar aileme yakın oturmama rağmen tutturuyordum annemlerde yatıya kalmak istiyorum diye annemde daha yeni evlisin olmaz falan diyordu.neyse en sonunda bir gün izin verdilerde kaldım😀 sonra ki aylar alıştım zaten evime düzenime.
 
Geçiyor geri basliyor bidaha geçiyor tekrar başliyor yakinsaniz ozleminizi bastirabiliyorsuunuz uzaksaniz skinti oluyor. Zor ama alisiyorsunuz.
 
Annesine bir araba kadar yakin olanlara cok imreniyorum bazen,bende aileme daha dgrusu anneme düşkundum.Yurt disina gelin geldim bir seneye yakin olacak oyle zor ki, hic zorlugu gecmiyor hep icin bir buruk.Siz sansliumissiniz annenize aileye yakınsınız..
 
🙄🙄🙄
Bence bu sekilde dusunmeyin, oyle bir yazmissiniz ki Allah korusun sanki ölecekler gibi.
Onlarsiz yaşamayacaksiniz yine anneniz, babaniz, yine birlikte vakit gecireceksiniz alti ustu 30 dakikalik mesafeymiş. Sizin de artik kendi hayatinizi kurmaniz gerekiyor, bu kadar bagimlilik bana normal gelmiyor.

Ben daha geç evlenmiş olsaydim tek basima eve cikardim ailemin dibinde durmazdim ki ailemle hic sorunum olmadi, kisitlama, baski gormuş biri degilim.

Anneme yakin oturmayi birak ayni şehirde olsaydik bile güzel olurdu. Ha yapacak birsey yok yeri geldi ailem yurtdisina gitti bikac sene de orda yasadilar. Çok abartmamak lazim.
 
Evimden annemlerin evi görünüyor, arada bir sokak var, ama ben bile eşyalarımı toplarken garip bir biçimde hüzünlendim. Normalde çalışan bir insanım, sabah gidip akşam gelirdim eve, çok iç içe olamadık hiç maalesef.
Neden böyle olduğu konusunda da hiçbir fikrim yok, hatta mantığıma da açıklayabilmiş değilim bu durumu.
 
Back
X