üniversitelerin kapanmasıyla mahvolan hayatım :( okuduğum şehirde kalan ilişkim , evden ayrılma düşüncelerim

27 yaşındayım ve nişanlıyım, yaza Rabbimin izniyle düğünüm var ama bana bile karışıyor ailem. Bu ilişkim benim ilk yakın mesafe ilişkim önceleri hep uzaktandı. Yakın ilişki yaşayınca kendi ailemin düşüncelerini duyduğumda benim ailem mi böyle düşünüyor diye çok şaşırmıştım. Maddi bağımsızlığınız olmadığı için yaşınız kaç olursa olsun illa ki ailenize bağlı oluyorsunuz, evlenirseniz de eşinize. O yüzden maddi bağımsızlığı olan kadınları tebrik ediyorum ben başaramadım maalesef. İlla okuduğum bölümle ilgili iş yapacağım diye tutturdum. Aileler bazen aşırı korumacı olabiliyor, benim aile hayatım mükemmel değil bazen kaçmayı bile düşündüm. Ama nereye ve hangi parayla? Kiralar almış başını gitmiş, 100 lira 10 lira gibi olmuş. Bunları sizin yaşınızdayken çok düşündüm ama sonra aile evinden kaçmanın kolay olmayacağı kanısına vardım. İnsanlar karşısındaki kişiyi tanımadan, durumunu bilmeden aşırı kırıcı olabiliyor. Günahtır kalp kırmak. Sevgilinizi tanımıyorum, size ne dediğini de bilmiyorum ama diyeceğim tek şey size kaç, birlikte yaşayalım derse asla gitmeyin. Avrupa'da gençler evet özgür ve rahat ama maddi imkanları da var bizde o yok. Kaldı ki ben de evlilik sürecinde sorunlar yaşadım, ailem aşırı korumacı davrandı, sözler etti. Bu belki de çoğumuzun başına gelen şey. Onlara da kızamıyorum kendi ailelerinden öyle gördüler. El eli bir iki gün çeker ama aile öyle değil. Bunu toksik ailesi olan ben söylüyorum.
 
Çok güzel yazdınız, genç kızlara diyorsun,"arkadaslarınla nerede yemek yiyeceksin,bileyim, depremi vs var Allah korusun, dikkat edin çevreye, bakın neler oluyor" , aldıgın cevap," höööö kescekler mi beniiii, abaaaartmaaaaa"Her sey kolay geliyor, her sey oyun, eskının 5 yasındaki cocukları bunlardan akıllıydı😏
Benim ergenlikten çıkamayan kardeşim bu.
 
Bir anne olarak yazıyorum daha hayatın başındasın hayata dair tecrüben ve bilgin oldukça az. Yaşadığımız çağın bir çok eksisi var ailene kurtulman gereken bir yük gibi bakman ise çok can yakıcı. Yetim hanede yetişen insanlar tanıyorum hayatı onlardan dinlemelisin o zaman şikayet etmektense aileni sevgiyle kucaklarsın. Kendi hayatını kurana kadar elinden gelen en güzel şekilde çalış ve başarılı ol. senin bakış açının sana Büyük pişmanlıklar getirme olasılığı çok yüksek. Umarım hayatının güzelliklerini görür kötü yanlarının ise sana zarar vermediği sürece katlanılabilir şeyler olduğunu anlarsın.Sevgiler.
 
depremi yaşayanlara Allahtan sabır ve sağlık diliyorum umarım bir an önce her şey yoluna girer diyerek başlamak istiyorum
ki platformdaki günlük hayatta kadınlara karşı yaşanan olaylarda ultra duyarlı bir şekilde davranıp ahkam kesip akşam forum sayfasına girince anlayış göstermek , empati yapmak ya da tepkisini uygun bir dille ifade etmek yerine kadının düşmanı kadındır algısını tekrar tekrar düşündürten linç yağmuruna tutarak yorumunu okuyan konu sahibi tarafından çok kale alınacağını , konu sahibinin üzülüp sinirlenip bozaracağını zanneden hemcinslerimiz yanlış kişiler gereksiz cümleler yazmasınlar
bu zorlu süreçte bazı dert ve durumlardan bahsediyor olmamız deprem yaşanan illerdeki insanları umursamadığımızı , unuttuğumuz anlamına gelmediğini de dile getirmek istiyorum ve başlıyorum

biliyosunuzki online eğitime geçildi bende okuduğum şehre geri dönemiycem bu süreçte
ama aşırı baskıcı bi ailem var beni 20 yaşında olmama rağmen 6 da evde olmamı istiyolar , hayatıma çok müdahale ediyolar beni evden dışarı çıkarmamak için ellerinden geleni yapıyolar ve artık bunaldıgımı söylediğimdede ilk okul cocukları gibi annem kendisiyle beraber dalga geçer gibi çarşıya gidebileceğini söylüyor bende bunları duydukça kendimi yiyip bitiriyorum okulların ne zaman açılacağı belli değil tahminimce bu dönem açılacağını sanmıyorum hatta belki güz döneminde bile açmazlar diye düşünüyorum ve bunları düşündükçe cidden çok kötü hissediyorum

ilişkim var sevgilimi ailemle tanıştıramam , tanıştırsam zaten bırakın evi odamdan dışarı çıkamam onaylanmaycak bi ilişki ama ben hem onu hem rahat hayatımı cok özlüyorum

sevgilimi de geçtim o rahat kimsenin karışmadığı tek başına oldugun arkadaşlarınla doya dpya vakit geçirebildiğin hayatı gerçekten iple çekiyorum

ve artık evden mi kaçsam artık diye saçma sapan ergence düşünmeye başladım ama asla sevgilim için değil asla hemde onu seviyorum evet ama bağlı değilim bağlı kalmamak için öyle bi ilişki seçti zaten onu hemen şuan siler atarım ama ben aile evinde kalmaya devam ettikçe deliricem
evden ben gidiyorum artık diyip çıksam neler olur tahmin bile edemiyorum babam afedersiniz hakaret etmek değil amacım ama karakter olarak manyağın önde gideni zaten ömrüm baba korkusuyla büyümekle geçti
çocugun babasından korkmasının çocuk yetiştirmenin en önemli kuralı oldugunu söyleyen bir ailem var
ve anne tarafımdan tutun baba tarafıma benim yanlıs bir hareketim olursa yok baban seni öldürür baban seni vurur döver kırar gebertir cart curt sürekli baba korkusuyla aşılanıyrum bu yaşıma rağmen
bekaretin her şeyden önemli olup bekaretini evlenmeden kaybeden bir kızı olacaksa bir gün daha fazla yaşamasın ölsün diyen bi anne
arkadaşlarımın olmasını istemeyen omlarca arkadaşımla aramı bozan bi anne
ve beni daha ilk senemde ( bu sene ilk senemdi üniversitede ) zırt pırt arayıp konum soran 6 dan sonra sokakta olan kızın çok afedersiniz kötü kadınlık peşinde oldugunu dile getiren bi ailem var korkunç boyutta
ama onları her şeye rağmen seviyormuyum sevmiyormuyum çözemiyorum
hepsini hayatımdan tek kalemde silemiyorum hepsini arkamda bırakıp gidemiyorum gidersem kaçarsam sonrasında ne olur beni bulurlarmı bulmazlarmı bulursa ne yaparlar diye düşünüyorum hep ama evdede bir saniye bile bana dar geliyor artık
sizce ne yapmalıyım
merhaba canım, ben de aile baskısı ile büyüdüm benim ailem çarşıya çıkmama bile izin vermedi.Benim de üniversite de sevgilim oldu.Şu an atandım ve evliyim.Ve sana vereceğim tavsiye asla evden kaçma, büyük pişmanlık olur.Ne kadar baskıcı olsalar da
kimse insanın ailesi gibi olmuyor.Sevgi de, aşk da geçici.Dişini sık.Emin ol bunların o kadar zor şeyler olmadığını sonradan anlayacaksın.
 
Mesajımı görür ve dikkate alır mısın bilmiyorum ama 22 yaşındayım yaşlarımız yakın. Şu an yapman gereken şey okulunu bitirip kendi paranı kazanman. İs hayatına atılınca istediğin gibi gezersin ailenin güvenini kazanırsın. Kaçmak çözüm değil zaten pişman olacaksın. Kaçma fikri de o adamın yanına gitmeyi düşündüğün için yerleşti eminim.38 yaşındaki adamın senden tek beklentisi de cinsellik. Ayrıca mesajlarından anladığım farklı şeyler de var ama yazmayacağım. O adam da bulmuş genç kızı kandıracak tabii ki. Ama sen kendini kandırma o adamı hayatından çıkart ve okuluna odaklan yoksa sonun hiç iyi değil.
 
Hay senin derdini...
Ailemin onaylamayacagi bir ilişki diyor aulen onaylamiyorsa ne diye ne maceralara giriyorsun evli falan mı o adam ?
Klasik evde baskı görüp universiteye gidince zambak cicegi gibi açılmaya çalışanlardansin hiç kusura bakma.
Deprem zelzele olmuş ortalık yangın yeri,sevgilimle görüşemiyorum ailem baskıcı uhuhu diye ağlıyor hay senin derdini....ya
Bizim ülke adam olmaz nerde comar,nerde kezban ruh hastası tipler var hepsi bu ülkede
Şu üslubun seviyesine bak şaka gibi. Bunun kezbanlıkla ilgisi yok, lisans döneminde son iki senem Corona yüzünden online geçti çok üzüldüm hala da içimde yaradır. Bu sene de yüksek lisansa başladım, yine online eğitim. Ne olursa olsun zort diye üniversiteleri kapatıyorlar siz de utanmasanız alkış tutacaksınız. Aklını kullanan herkes bu kriz sürecini yürütmenin tek yolunun üniversiteleri kapatmak olmadığını anlar. Akşamları zoomdan derse girmekten NEFRET ediyorum o kadar sinirliyim ki.

İğrenç ve baskıcı bir zihniyetle büyüyen tüm genç kızlar fırsat bulursa kabak çiçeği gibi açılsın bu arada. Ooooohhhhh sefaları olsun💫

Konu sahibi SEN DE SAKIN EVDEN KAÇMA
 
X