- 29 Mart 2018
- 13.208
- 46.527
- 548
- 27
- Konu Sahibi -Thanatos-
-
- #1
Rica ediyorum kınayacaklar,vay efendim babaya böyle denir mi terbiyesiz evlat?! Diyerek duyar kasacaklar hiç konuyu okumasın,hatta girdiği gibi çıksın,zira bu adam hakkında en ufak eleştiriyi kaldıramıyorum.
Kendisi çocukluğumdan beri yaptığı saçmalıklarla hayatımızı mahfetmiş,daha sonra annemin kovmasıyla defolup gitmiş bir insan ama her fırsatta hayatımızı karıştırmak için elinden geleni ardına koymuyor. Bugün ki bana sataşma konusu; sosyal medya hesabıma fotoğraf atmam.
Evet gerçekten bu. Defalarca istek atıp benim onaylamadığım instagram profiline rica minnet zorla kabul ettirdi kendisini. O ekliyken attığım ilk fotoğrafta da olayı çıkarttı zaten.
Öncelikle söyleyeyim,normalde bana karışan,açık giyinip gezmeme karışan bir insan kesinlikle değil,hemde 10 dakika önce güzel güzel benimle konuşmaya çalışırken 10 dakika sonra sinirden deliren bir dengesiz kendisi.
İlk aradığında her zaman konuşmamızın vazgeçilmezi olan bir takım duyar kasma,kendini acındırma ve annemi kötüleme konuşmalarını yapmaya çalıştı.
İşim var,arkadaşlarımla dışarıdayım. Diyerek kısa keserek telefonu kapattım.
Sadece 10 dakika sonra(hatta arası o kadar bile yoktur); "neden her zaman aynı şeyi yapıyorsun!"benzerinde saydırdı da saydırdı.
2 lafından biri; "ben senin babanım."
"Yediğin önünde yemediğin arkanda,bir kere sözümü dinlesen ölür müsün?" (hiçbir zaman aramızda kıyafet konusu geçmedi.)
"Ne istedin de yapmadım,baba dedin de koşmadım mı!" (hiçbirşey istemedim,kendisi arada sırada para yollar,hastalığımda mutluluğumda hüznümde hiçbirşeyimde yanımda değildi,soracaklar için hayır eksikliğini hissetmiyorum. Annem var iyiki var)
"İnsanlar görüyor,ayıp değil mi?!" (evet,üniversite okumuş makine mühendisi olmuş ama hala bu lafları kullanıyor,"elalem ne der" örgütünden çok çekiniyor.)
En son nokta; "senin neden böyle olduğunu biliyorum,senin bir suçun yok,başı boş bıraktım sizi,annen sizi bu hale getirdi!"
O cümleden biraz duraksadım ve saydırmaya başladım. Diyalog aynen şöyle;
"Allah aşkına sen kimsin ya? Bizi bırakıp gitmişsin hala gelip yüzsüzce konuşuyorsun ortada bir suçlu varsa o da sensin,para babalığı yapıyorsun,para yollamakla baba olunmuyor. 2 kanser atlatmışsın,banane? Ben hastayken kardeşim rahatsızken sen mi yanımızdaydın? Bir gün bile başımızı okşamadın sen. Şimdi kalkıp benim üzerimde söz sahibi değilsin hiçbir zamanda olmadın. O yüzden bir daha hesap sormak için arama,para yollayarak yaranmaya çalışma." benzerinde bayağı bir saydırdım.
O da bana "kes sesini,terbiye ahlak nedir bilmiyorsun,bir daha ne sesimi duy ne de beni gör" dedi,bende suratına telefonu kapatıp engelledim. Bir gün bile yaşadığı yere gitmedim,hatta geçen yıla kadar yıllardır onu görmemiştim bile. Sadece para yatırdığında annemi arar,annem açmaz. Daha sonra beni arayıp söyler. Her ay başı aynı diyalog hiçbir zaman değişmez.
Kızlar ben bu adamı yeryüzünden silmek istiyorum,benim adıma alınmış 2 kredi kartı vardı,kendisi kullanıyordu. (Nedeni uzun.)
Hemen bankayı arayıp iptal ettirdim.
Bu olaydan 1 saat sonrada annemin hesabına para yatırmış,annem görür görmez parayı geri gönderdi. Her yerden engelledik,onunla bağlantılı olan herkesin numarasını engelledim. Bir daha muhatap olmayı bırakın,suratına bakmam. Ölüyorum dese bir kaşık su vermem. Çevresi için saygın biri olabilir fakat benim gözümde bomboş bir insan. Bu yüzden ondan gelecek en ufak sesi,kelimeyi ya da herhangi birşeyi kaldıramam artık. Ama içim soğumuyor,ne yapayım ben bu adamı? Babalıktan mı reddedeyim,mirasından mı feragat edeyim,soyadından mı çıkayım. Bir yol gösterin bu adamla iğne ucu kadar bir bağlantım kalsın istemiyorum.
Kendisi çocukluğumdan beri yaptığı saçmalıklarla hayatımızı mahfetmiş,daha sonra annemin kovmasıyla defolup gitmiş bir insan ama her fırsatta hayatımızı karıştırmak için elinden geleni ardına koymuyor. Bugün ki bana sataşma konusu; sosyal medya hesabıma fotoğraf atmam.
Evet gerçekten bu. Defalarca istek atıp benim onaylamadığım instagram profiline rica minnet zorla kabul ettirdi kendisini. O ekliyken attığım ilk fotoğrafta da olayı çıkarttı zaten.
Öncelikle söyleyeyim,normalde bana karışan,açık giyinip gezmeme karışan bir insan kesinlikle değil,hemde 10 dakika önce güzel güzel benimle konuşmaya çalışırken 10 dakika sonra sinirden deliren bir dengesiz kendisi.
İlk aradığında her zaman konuşmamızın vazgeçilmezi olan bir takım duyar kasma,kendini acındırma ve annemi kötüleme konuşmalarını yapmaya çalıştı.
İşim var,arkadaşlarımla dışarıdayım. Diyerek kısa keserek telefonu kapattım.
Sadece 10 dakika sonra(hatta arası o kadar bile yoktur); "neden her zaman aynı şeyi yapıyorsun!"benzerinde saydırdı da saydırdı.
2 lafından biri; "ben senin babanım."
"Yediğin önünde yemediğin arkanda,bir kere sözümü dinlesen ölür müsün?" (hiçbir zaman aramızda kıyafet konusu geçmedi.)
"Ne istedin de yapmadım,baba dedin de koşmadım mı!" (hiçbirşey istemedim,kendisi arada sırada para yollar,hastalığımda mutluluğumda hüznümde hiçbirşeyimde yanımda değildi,soracaklar için hayır eksikliğini hissetmiyorum. Annem var iyiki var)
"İnsanlar görüyor,ayıp değil mi?!" (evet,üniversite okumuş makine mühendisi olmuş ama hala bu lafları kullanıyor,"elalem ne der" örgütünden çok çekiniyor.)
En son nokta; "senin neden böyle olduğunu biliyorum,senin bir suçun yok,başı boş bıraktım sizi,annen sizi bu hale getirdi!"
O cümleden biraz duraksadım ve saydırmaya başladım. Diyalog aynen şöyle;
"Allah aşkına sen kimsin ya? Bizi bırakıp gitmişsin hala gelip yüzsüzce konuşuyorsun ortada bir suçlu varsa o da sensin,para babalığı yapıyorsun,para yollamakla baba olunmuyor. 2 kanser atlatmışsın,banane? Ben hastayken kardeşim rahatsızken sen mi yanımızdaydın? Bir gün bile başımızı okşamadın sen. Şimdi kalkıp benim üzerimde söz sahibi değilsin hiçbir zamanda olmadın. O yüzden bir daha hesap sormak için arama,para yollayarak yaranmaya çalışma." benzerinde bayağı bir saydırdım.
O da bana "kes sesini,terbiye ahlak nedir bilmiyorsun,bir daha ne sesimi duy ne de beni gör" dedi,bende suratına telefonu kapatıp engelledim. Bir gün bile yaşadığı yere gitmedim,hatta geçen yıla kadar yıllardır onu görmemiştim bile. Sadece para yatırdığında annemi arar,annem açmaz. Daha sonra beni arayıp söyler. Her ay başı aynı diyalog hiçbir zaman değişmez.
Kızlar ben bu adamı yeryüzünden silmek istiyorum,benim adıma alınmış 2 kredi kartı vardı,kendisi kullanıyordu. (Nedeni uzun.)
Hemen bankayı arayıp iptal ettirdim.
Bu olaydan 1 saat sonrada annemin hesabına para yatırmış,annem görür görmez parayı geri gönderdi. Her yerden engelledik,onunla bağlantılı olan herkesin numarasını engelledim. Bir daha muhatap olmayı bırakın,suratına bakmam. Ölüyorum dese bir kaşık su vermem. Çevresi için saygın biri olabilir fakat benim gözümde bomboş bir insan. Bu yüzden ondan gelecek en ufak sesi,kelimeyi ya da herhangi birşeyi kaldıramam artık. Ama içim soğumuyor,ne yapayım ben bu adamı? Babalıktan mı reddedeyim,mirasından mı feragat edeyim,soyadından mı çıkayım. Bir yol gösterin bu adamla iğne ucu kadar bir bağlantım kalsın istemiyorum.