Babam annemi aldatıyor buna katlanamıyorum artık

ama öyle bir şey olsa kendi elleriyle niye telefonunu versin ki?

o galiba benim konuyu bilip bilmediğimden emin değildi.. ayrıca kadının ismini direk isim olarak yazmamış mesela x olarak yazmamışta işbanksı x diye yazmış yani aklınca bana yutturacak bide telefondan çok iyi anlamaz göndereceği bi mesajı taslaklara kaydetmiş oraları pek bilmez bnde biraz telefonlardan anladığım için hemen atak yaptım.. bütün numaraları kaydettim sadece 2 numarayı kaydetmedim o numaralarda malum bi kişiye ait.. heralde bu olay sonunda emin olmuştur bildiğimden
 
tabi bu olayların için bu yaşta olunca benim duygusal dünyamı tamamen etkiledi hani babana bile güvenmeyeceksin sözü cuk oturdu.. sanki bütün erkekler aynı gibi..
kendi hayatıma sokacağım kişiye asla güvenemeyeceğim sanki babamın yaptıklarını evleneceğim yada duygusal bişeyler yaşayacağım kişi de yapacakmış gibi
ve 2 yıldır kimseyle duygusal bişey yaşamayı düşünmedim evlilik mi ona tamamen aklımdan çıkarmaya başladım :14:
 
tabi bu olayların için bu yaşta olunca benim duygusal dünyamı tamamen etkiledi hani babana bile güvenmeyeceksin sözü cuk oturdu.. sanki bütün erkekler aynı gibi..
kendi hayatıma sokacağım kişiye asla güvenemeyeceğim sanki babamın yaptıklarını evleneceğim yada duygusal bişeyler yaşayacağım kişi de yapacakmış gibi
ve 2 yıldır kimseyle duygusal bişey yaşamayı düşünmedim evlilik mi ona tamamen aklımdan çıkarmaya başladım :14:

Canım öyle düşünme sakın, sakın ama sakın...

Etkilenmen son derece normal; bu basit birşey değil sonuçta. Ama kendinizi ilerisi için ve kendi hayatına yönelik sakın şartlandırma.

Öncelikle şunu belirleyelim...

Bu konu sizin tek başınıza çözebileceğiniz bir konu değil kesinlikle.

Annen ve baban ile ilişkilerini, aile içi diyaloglarınızı,aile içi iletişiminizi bilemediğimden detaylı/uygun bir yorum yapamıyorum.

Ama genel olarak; bu durumu babanı takip ederek/kadınla konuşarak vs gibi durumlarla çözemezsin...

Burada yapılacak tek şey benim açımdan şudur; anneniz madem biliyor bu durumu, yapılması gereken bu konuyu anneniz ve babanız kendi arasında konuşup halledecek.

Annenizin tutumu nedir bu durumda? 7 yıl diyorsunuz, bu süreç kısa bir süre değil ki...

Bir de detayları haliyle çok bilemiyoruz, o yüzden böyle ciddi konularda bizim yaptığımız yorumlar biraz havada kalıyor...
 
Canım öyle düşünme sakın, sakın ama sakın...

Etkilenmen son derece normal; bu basit birşey değil sonuçta. Ama kendinizi ilerisi için ve kendi hayatına yönelik sakın şartlandırma.

Öncelikle şunu belirleyelim...

Bu konu sizin tek başınıza çözebileceğiniz bir konu değil kesinlikle.

Annen ve baban ile ilişkilerini, aile içi diyaloglarınızı,aile içi iletişiminizi bilemediğimden detaylı/uygun bir yorum yapamıyorum.

Ama genel olarak; bu durumu babanı takip ederek/kadınla konuşarak vs gibi durumlarla çözemezsin...

Burada yapılacak tek şey benim açımdan şudur; anneniz madem biliyor bu durumu, yapılması gereken bu konuyu anneniz ve babanız kendi arasında konuşup halledecek.

Annenizin tutumu nedir bu durumda? 7 yıl diyorsunuz, bu süreç kısa bir süre değil ki...

Bir de detayları haliyle çok bilemiyoruz, o yüzden böyle ciddi konularda bizim yaptığımız yorumlar biraz havada kalıyor...

benim annemde sezdiğim şey olayı kabullenmiş gibi tabi bu durumun ona etkisini tahmin edersiniz.. annemin bugun bile babam hakkında bişeylerden bahsedecek olsa gözleri ışıl ışıl eder yani hala deli gibi seviyor bizde bırakıp gitmek konusunda bizi bahane ediyor gibi.. annem kadının amacını biliyor ve bu yüzden babamı kadına yem etmemeye çalışıyor ama gururuna yedirip de tam bir harekette de bulunmuyor.. babam her gün en geç 6 -7 gibi eve gelir annemin bi dediğini 2 ettirmez arada okdar çok tutarsız şey var ki çoğu kez bu yüzden kararsız kalıyorum ama annem çok ufak şeylerden mutlu olmanın yollarını arıyor tabi..
yarın kalkıp babama bişey diyecek olsam annem yüzünden bişey diyemem çünkü o olayları biliyor olmasına rağmen susuyor.. ben bir adım atacak olursa annemin boyun eğmeden çekip gitmesi gerekiyor.. belki de bunu yapmak istemiyor sebebi ben olmak istemiyorum sonuçta biliyor oda en az benim kadar:59:
 
benim annemde sezdiğim şey olayı kabullenmiş gibi tabi bu durumun ona etkisini tahmin edersiniz.. annemin bugun bile babam hakkında bişeylerden bahsedecek olsa gözleri ışıl ışıl eder yani hala deli gibi seviyor bizde bırakıp gitmek konusunda bizi bahane ediyor gibi.. annem kadının amacını biliyor ve bu yüzden babamı kadına yem etmemeye çalışıyor ama gururuna yedirip de tam bir harekette de bulunmuyor.. babam her gün en geç 6 -7 gibi eve gelir annemin bi dediğini 2 ettirmez arada okdar çok tutarsız şey var ki çoğu kez bu yüzden kararsız kalıyorum ama annem çok ufak şeylerden mutlu olmanın yollarını arıyor tabi..
yarın kalkıp babama bişey diyecek olsam annem yüzünden bişey diyemem çünkü o olayları biliyor olmasına rağmen susuyor.. ben bir adım atacak olursa annemin boyun eğmeden çekip gitmesi gerekiyor.. belki de bunu yapmak istemiyor sebebi ben olmak istemiyorum sonuçta biliyor oda en az benim kadar:59:

Tahmin ettiğim gibi, anneniz boşnmayı bir takım kendince nedenlerden dolayı babanızı kaybetmek,terkeden/terkedilen olmak adına erteliyor.

Bu kararına etken olanlar yaşadığı rahat hayat, sizler, alışkanlıkları, sevgisi, terkedilme korkusu, yalnızlık korkusu, maddi kaygılar, "diğer kadın..." vs gibi nedenler olabilir.

Tabi annenizin bu kararı yanlıştır/doğrudur bunun değerlendirmesini yapmak şu noktada bize düşmez elbet; ama burada sizin bu olaydan etkilendiğinizi ve son derece babanızın bu tutumundan rahatsız olduğunuzu görüyorsak; ortada yanlış giden birşeyler var demektir...

Doğru demişsiniz; şu noktada annenizin rahatsızlığını kendisi belirtmiyorken kalkıpta sizin babanıza birşey dememeniz makul bir hareket.

Aslında ilk demek istediğim buydu...

Ne yazık ki böyle bir durumda sizin yapabileceğiniz,size düşen pek birşey yok.

Çünkü bu durum sizin sorumluluğunuza her ne kadar giriyor ise, bir o kadar da sizin sorumluluğunuzun dışında olan bir durum...

Yani bu olayı çözümleyecek olan/babanızla konuşacak olan anneniz, bu kişi siz değilsiniz. O yüzden kendinizi mümkün olduğunca bu konuda sorumlu hissetmeyin.

Siz sadece annenize tüm rahatsızlığınızı, bu durumdan nasıl olumsuz etkilendiğinizi, kısaca kendiniz/anneniz hakkında tüm duygu ve düşüncelerinizi belirtin.

Annenizin belki de bu durumu farkedip olayları farklı sentezleyip daha makul kararlar almasını sağlar.

Aslında benim önerim imkanınız var ise-sanıyorum ki var- annenizle birlikte bir psikiyatır/danışmanlık desteği alıp uzman bir el ile birlikte bu meseleyi çözmeniz.

Bu konuda annenizi ikna etmeye çalışın.
 
Tahmin ettiğim gibi, anneniz boşnmayı bir takım kendince nedenlerden dolayı babanızı kaybetmek,terkeden/terkedilen olmak adına erteliyor.

Bu kararına etken olanlar yaşadığı rahat hayat, sizler, alışkanlıkları, sevgisi, terkedilme korkusu, yalnızlık korkusu, maddi kaygılar, "diğer kadın..." vs gibi nedenler olabilir.

Tabi annenizin bu kararı yanlıştır/doğrudur bunun değerlendirmesini yapmak şu noktada bize düşmez elbet; ama burada sizin bu olaydan etkilendiğinizi ve son derece babanızın bu tutumundan rahatsız olduğunuzu görüyorsak; ortada yanlış giden birşeyler var demektir...

Doğru demişsiniz; şu noktada annenizin rahatsızlığını kendisi belirtmiyorken kalkıpta sizin babanıza birşey dememeniz makul bir hareket.

Aslında ilk demek istediğim buydu...

Ne yazık ki böyle bir durumda sizin yapabileceğiniz,size düşen pek birşey yok.

Çünkü bu durum sizin sorumluluğunuza her ne kadar giriyor ise, bir o kadar da sizin sorumluluğunuzun dışında olan bir durum...

Yani bu olayı çözümleyecek olan/babanızla konuşacak olan anneniz, bu kişi siz değilsiniz. O yüzden kendinizi mümkün olduğunca bu konuda sorumlu hissetmeyin.

Siz sadece annenize tüm rahatsızlığınızı, bu durumdan nasıl olumsuz etkilendiğinizi, kısaca kendiniz/anneniz hakkında tüm duygu ve düşüncelerinizi belirtin.

Annenizin belki de bu durumu farkedip olayları farklı sentezleyip daha makul kararlar almasını sağlar.

Aslında benim önerim imkanınız var ise-sanıyorum ki var- annenizle birlikte bir psikiyatır/danışmanlık desteği alıp uzman bir el ile birlikte bu meseleyi çözmeniz.

Bu konuda annenizi ikna etmeye çalışın.


haklısın şuan yapmam gerekenler sanırım sizin dedğiniz gibi olacak.. annemin üst üste gelen olaylar sonucunda kendisini iyi hissetmediğini düşünüyorum bu da sanırım profesyonel bir kişi tarafından destek alınırsa düzenlecek.. şuan için kendimi biraz geri çekme kararı aldım ve annem olumlu yada olumsuz ne karar alırsa arkasında dağ gibi duracağım ablam da benim gibi düşünüyor..

fakat gelecek hafta eğer beklediğim gibi bişey olursa yani o kadını ofise getirirde ailemizin içine kadar sokacak olursa babamla tamamen ipleri koparmayı düşünüyorum.. mantıklı davranamam o kişi karşımda görürsem.. dün olan olaylarla tamamen bildiğimi anlamıştır diye tahmin ediyorum. çünkü bütün numaraları kaydettim sadece ve sadece 2 numara yani o kadına ait olan 2 numarayı kaydetmemiştim.. bu da benim bal gibi bildiğimin göstergesi umarım kendisinee gelir ve gelecek hafta sekreter niyetine alacağımz kişi o kadın olmaz.. ama içimden bir ses o gelecekmiş gibi söylüyor. biraz daha zaman diyorum ama 7 sene oldu artık dönülmez bir yola girmiş gibi
 
Back
X