Babam benim patronum

Ben zor kurarim duzen muzen. Evlenmemi bekliyolar evde kaldim gozuyle bakiliyorum. Uzgun bakislar uzerimde cok bunaltici illa hayatimda bi erkek lazim sanki
 
Hayir istemiyorum. Hak vermicem babama kendi istedigimi dicem. Ben onu degistiremiyosam oda beni degistiremez. Yeterince ezik buyudum, disarda davranamadigi sekil bizede davranmasin biz mal degiliz bu evde

O zaman her gün evde kavga gürültü yaşayacaksınız. Bundan da şikayet etmeniz saçma olur çünkü bile isteye böyle yapıyorsunuz. Sizin orta yol bulmaya gönlünüz yok madem
 
bence ego savasinizi babanizla bu sekilde yapmayin. yapabiliyorsaniz ayri eve cikin yoksa ben boyleyim, ben degismem demekle huzursuzluk disinda bir sey elde edemezsiniz. orta yol bulmak diye bir sey var.
 
Kendinizi gayet güzel savunmussunuz, ben savunmanizi ve kendi sınırlarınızı çizme cabanizi devam ettirmeniz yonundeyim. İsteseniz o evden de çıkar kendinize bi düzen kurarsınız ama, kimse size "bizimle mi yaşamak istersin yoksa kendi evinde mi" diye sordu mu, karar hakkı tanıdı mi ki, burasi benim evim benim kurallarım diyebiliyo babanız. Orası babanızın evi oranın kurallarina uymak zorundasınız falan gibi bi düşünceye asla sahip değilim, bu kadar tepkili ve gard almış vaziyette olmanızı çok iyi anlıyorum. Evdeki genel huzuru bozmayacak, inadına dikine dikine gitmeyecek şekilde, kendi birey haklarınızı korumanız ve babanizla mücadele etmeniz taraftarıyım. Kaç yaşında adam bu yaşında değişmez falan diye sizi umutsuzluga yonlendirmiycem, evet belki değişmez ama sizin burnunuzun dikine gittiginizi görünce sizinle kavga etmek yerine sadece sessizce homurdanmaya başlar. Bu arada "burası benim evim" vs gibi laflar duyduğunuzda istediğiniz zaman kendi evine çıkabiliceginizi ve 28 yaşında olduğunuzu özellikle vurgularsaniz iyi olur. Ayrı eve çıkmanıza karşı cikicaklardir, o zaman da çıkabiliceginizi ama onlar istiyo diye burda kalicaksaniz istediğiniz gibi yaşayacağınızı da belirtirsiniz. İnsanın aynı evde sürekli bi kisitlanma ve mücadele halinde olması çok acı, ama mücadeleci ruhunuzu taktir ediyorum.
 
Ailenizle konuşun, neler istediğinizi, nasıl bir yaşam istediğinizi ve kendi ayaklarınız üzerinde durabileceginizi söyleyin. Eğer kendileriyle kalmanızı çok istiyorlarsa da sizin artık çocuk olmadığınızı ve saygı çerçevesinde ve evin düzenini bozmayacak şekilde kendi kararınızı kendinizin verebilecegini ve buna yapılacak bir mudahaleyi kabul etmeyeceğinizi de açıkça söyleyin.

Sizin bir çocuk olmaktan çıkıp yetişkin olduğunuzu anlasınlar. Aksi takdirde sizi dik başlı diye adlandirip, hatta sorunlu olarak görüp yine baskıcı tutumlarına devam ederler ve de bunu kendilerini haklı görerek yaparlar. Ama karşılarında ne istediğini bilen ve bunu düzgün ve sakin ifade eden birini gördüklerinde baskıya devam etseler bile bir süre sonra susacaklardir.

Bir de para biriktirin, ozguveninizi ve imkanlarınizi genişletip ayrı eve çıkmaya çalışın en nihayetinde.
 
Konu sahibi gerçekten zor bir durum ne desem bilemedim babayla yasamanın zorluklarını bilirim size bir tavsiyem yok allah yardımcınız olsun
 
Sizin orda sokağa çıkma yasağı yok sanırım!!
 
Sizin dediklerinizi konu sahibinin anlayacağını sanmıyorum zira yorumlardaki sert ve ben ne dersem o tavrı ile ailesiyle geçinebilceğini sanmıyorum. Ailesinin evinde yaşayıp onların kurallarına saygı göstermeyip üstüne sert tepkiler vererek özgür olurum zannediyor.
 
Hava alıcam denmesine gavurluk diyorsa büyük yobazlik var demektir. Maalesef annen bu hale getirmiş bu adamı alttan almak her zaman olmamasi gereken bir şey. Bu kadar yobazlik varsa boşanmanin etkisi de vardir davranışında diye düşünüyorum. Zira benim de çevrem buna yakin nişanı attı diye kızını döven biliyorum. Özgürlük için ya iyi bir adamla evlilik yada eve çıkmanin başka yolu da başka bir şehire kpss yoluyla atanmaktır bence
 
Ben size sonuna kadar hak verdim, duruşunuzu da takdir ettim. Medeni Kanun’dan erkek evin reisidir hükmü kaldırılalı çok oldu ama bazı adamlar (ve kadınlar) hala o dönemde olduğumuzu zannediyor ne yazık ki. Ayrıca o ev babanızın evi değil; içinde yaşayan tüm bireylerin ortak evi. Kendisinin bununla bir sıkıntısı varsa oturur konuşur, gerekirse evleri ayırırsınız. Yok eğer ille de sizinle birlikte yaşamakta ısrarcılarsa, sizin de o evde eşit derecede söz sahibi olduğunuzu kabul etmek zorundalar; ki siz yeterince kararlı durursanız kabul edeceklerdir diye düşünüyorum. Ancak bu yoldan gidecekseniz, duruşunuz sağlam olmalı; zira insanlar - özellikle kendilerine sonradan çizilen sınırları - test etme gereksinimi hissediyor ne hikmetse. Kavga edin, esin gürleyin değil; ama bir öyle bir böyle tutum sergilerseniz daha çok üstünüze gelinir. Ne kadar dirayetli davranırsanız o kadar hızlı sonuç alırsınız. Ha baktınız olmuyor, evleri ayırmak her zaman uzak da olsa bir opsiyon olarak aklınızın bir köşesinde bulunsun. Burada mesele yürüyüş, idare etmek vs. değil, bir birey olarak bağımsızlığınızı ve kendinize saygınızı koruma meselesi zira. Tam olarak aynı durumu yaşamasam da çok korumacı bir ailede büyümüş ve bu doğrultuda sizi anladığını düşünen biri olarak buradan tezahürat yapıyorum, kolay gelsin.
 
Ben evdeki kurallara zaten uyuyorum. Eger babamin istedigi gibi yasayacak olacaksam her gun evde oturmam gerekir. Ben ilk calismak istedigim zamanlar calismak istedigim icin dayak yedim. Annemi mali gibi gorup kadin dusmani insani benim babam. Ben boyle goruyorum ve annemin uzerinde kurdugu hukmu bende uygulamasina izin vermek istemiyorum.
siz zannediyomusunuzki ben her hangi disari ciktigim zaman icim rahat? Hep kafamda eve gidiyim gec olmadan var. Boyle yasamak nedir bilmediginiz icin ben sert veya dedigim dedik gelmis olabilir ama cok bunaliyorum.
ben zaten babama saygisizlik yapsam beni dover.
 
Yorumunuz icin tesekkur ederim.. babam dun disari ciktigim icin mesela sizin o arkadaslariniz agziniza edecekler dedi.. gercekten cok zoruma gidiyo. 28 olmusum kimse agzima etmemis cok mu gerekli bu laf.. bu ev babamin evi ve onun dedigi olur. Babam asosyal evden cikmayan bi insan. Bi tek dahi arkadasi yok.
Bir oyle bir boyle davranma yazmissin. Dogru ama bazen gerekiyo cunku babam kendini siniriyle besleyip gozu donuyo ve korktugumuz icin susuyoruz yoksa ustumuzd yuruyo.
 
Böyle yaşamak nedir bilip yorum yaptım ben.
Evlenip boşanıp aile evine dönmedim ama belli bir yaşın üzerinde olunca aile ile yaşamda çatışmalar oluyor. İster aileniz modern olsun isterse ataerkil. İlla çatışma oluyor yaş farkından dolayı.
Sizden kendi evime geçebilirim sözünü duymadığım için en azından beraber yaşadığınız ortamda huzur içinde yaşamanızı tavsiye ettim. Hem bunu yapıp diklenmeden hem de kendi alanınızı yaratabilirsiniz.
Ben oturun süs bebeği gibi babanız ne derse o diyen ataerkil düşüncede biri değilim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…