Merhaba ablalarım..
Bu konuyu açtığım gün hem çok üzgün hem de çok kızgındım. Yaşamayan anlayamaz ne kadar iğrenç bir duygu olduğunu. Küfrü sevmem ama o derece berbat durumdaydım anlayın...
Şimdilik babama bir şey söylemedim. Söylemekten de vazgeçtim çünkü çoğunuzun da dediği gibi babamla aramda saygı sevgi hiç birşey kalmaz o zaman. Bu aralar zaten onun da benim de boş vaktimiz yok. Takip ettiği kadınları yavaş yavaş takipten çıkarıyorum o kadar. Bir ara da babama "baba senin hesabına virüs mü bulaştı, tuhaf tuhaf kişiler takip ediliyor, dışardan görünüyorlar insanlar seni yanlış anlayacak" tarzı birşeyler söyleyeceğim ya da daha tam karar vermedim. Ama babamla aramı bozamam onu yok sayamam da. Babamdan vazgeçmek yerine onu kazanmayı tercih ederim. Yorum yapan herkese teşekkür ederim