• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Babam,kardeşimin ağzını şapırdatması ve aşırı sinirlenmem

Misophonia tedavi yöntemleri nelerdir?
Misophonia hastalığının kesin bir tedavisi henüz yoktur ancak araştırmalara devam edilmektedir. Misophonia tedavisi için hastalığa neden olan durumlar ve kişinin sahip olduğu rahatsızlıklar incelenmelidir. Öncelikli olarak hastanın seslere karşı hassas tutumunun nedenleri araştırılmalı ve kişinin algı probleminin ortadan kaldırılması için gerekli telkinler yapılmalıdır. Psikiyatrik destek tedavinin başarılı olmasında oldukça etkilidir. Psikolojik destek almayan hastalar aile ve yakın çevresi ile iletişim kurmakta zorlanır. Kişinin sesten ziyade olaylara odaklanmasını sağlayan tedaviler sayesinde hastalığı yenmek mümkün olabilir. Örneğin yemek yerken oluşan çatal bıçak seslerindense yemeğin lezzetine odaklanmayı telkin etmek kişinin kendini daha iyi hissetmesini sağlar.

hr-white.png

PSİKİYATRİ
22.3.2019
88941


Bölüm Hekimlerimiz
 
Bir köşeye kıvrılıp yok olup gitmek istiyorum artık yoruldum kavga, gürültü, tiksintiyle yemek yemek, sürekli sinirli gezmek, kimseye saygı duyamamk, herkesin bana gıcık olması... Bıktım
 
Babam ve kardeşim (özellikle babam!) yemek yerken çok fazla ses çıkarıyor, ağzını şapırdatıyor. O kadar sinirleniyorum ki, ne yapacağımı şaşıyorum, sinirden garip tepkiler veriyorum. Baba biraz daha sessiz yer misin deyince, ben böyle zevk alıyorum diyor, zaten dikkat etse de 3 dk sürüyor.

Babamı çok seviyorum, bu dünyada en kıymet verdipim kişi, onu kırmak istemiyorum ama içimden çok kötü düşünceler geçiyor. İyic e saygısız,terbiyesiz bir evlat oldum. Midem kalkıyor, aklkmda afedersiniz bir hayvanın çıkardığı sesler canlanıyor. Yüzüne istemeden tiksinerek bakıyorum. Sinirimden kafamı bir yere vuracağım. Hiç saygım kalmadı,sonradan da pişman oluyorum, vicdan yapıyorum Napıcam ben, lütfen bir yol yordam gösterin. Ağız şapırdatma duyunca kendime hakim olamıyorum. Birinin kafanı ya kendi kafamı kırucam en sonunda ya!!! Lütfen 🤢😖😖😖😖
Ben ayrı yiyorum. Ya da kulaklıkla bir şeyler dinliyorum yağmur sesi filan.
 
Ahh kardeşim dertli kardeşim ben de senin gibiydim... Dayanamıyordum midem ağzıma geliyordu her yemekte. Sadece yemekle kalsa iyi. Çay içmeler, meyve yemeler bana işkence geliyordu. Beyefendiye söyleyince de nankörlüğümden bir başlıyordu... Ooooh o gün ruh hali nasılsa öyle bağırıp çağırıyordu.

Tek şansım annemin de çok rahatsız olmasaydı. Kadıncağız uyardı, uyardı, uyardııı.
5-6 yıl uğraştıktan sonra şimdi düzelme olduğunu fark ediyorum. Daha sakin ve ağzını kapatarak yiyor artık :olamaz:
 
Bir de mesela, yemek yerken resmen tabaklara vuruyorlar çatal kaşıkla. Çaaat çutt. Sesler kulağmda patlıyor. Anlatamıyorum ki. Kimse garipsemiyor mu benden başka yemek sesleirni ya?
Seslere karşı aşırı duyarlisiniz o zaman. Beş yaşında felan da böyle diyorsunuz çünkü.
Bunun sebebi diğer insanlara göre çok çok iyi duyuyor olmanız büyük ihtimalle.
Derdinizi guzellikle anlatın ailenize.
Bir psikolog yardımı alın.
Olmadı yemekte kulaklıkla müzik dinleyin.
Bende de var ama sizin ki hayat kalitenizi çok fazla etkiliyor.
Ben bastirabiliyorum çoğu zaman.
Yakinimsa ikaz etmekten de cekinmem.
 
Aynı durumdan ben de muzdaribim. Ağız şapırdatarak yemek yemesi bir tarafa, şimdi de dizi-film izlerken sürekli ama sürekli boğazını temizliyor. Bu durumu kendisine açıklayamıyorum çünkü bu rahatsızlığımı saygısızlık olarak addediyor. Ders çalışamıyorum. Sürekli müzik dinlemekten usandım. Kulaklık artık elim ayağım gibi bir şey oldu. Dershaneden eve dönerken resmen mutsuz oluyorum yine o sesleri duyacağım diye. Gerçekten tahammül etmesi çok zor.
 
Babam ve kardeşim (özellikle babam!) yemek yerken çok fazla ses çıkarıyor, ağzını şapırdatıyor. O kadar sinirleniyorum ki, ne yapacağımı şaşıyorum, sinirden garip tepkiler veriyorum. Baba biraz daha sessiz yer misin deyince, ben böyle zevk alıyorum diyor, zaten dikkat etse de 3 dk sürüyor.

Babamı çok seviyorum, bu dünyada en kıymet verdipim kişi, onu kırmak istemiyorum ama içimden çok kötü düşünceler geçiyor. İyic e saygısız,terbiyesiz bir evlat oldum. Midem kalkıyor, aklkmda afedersiniz bir hayvanın çıkardığı sesler canlanıyor. Yüzüne istemeden tiksinerek bakıyorum. Sinirimden kafamı bir yere vuracağım. Hiç saygım kalmadı,sonradan da pişman oluyorum, vicdan yapıyorum Napıcam ben, lütfen bir yol yordam gösterin. Ağız şapırdatma duyunca kendime hakim olamıyorum. Birinin kafanı ya kendi kafamı kırucam en sonunda ya!!! Lütfen 🤢😖😖😖😖
El kapisina gidince o babay kurban oluyosunn.ahh ahh babam bigun baligi hizli hizli yiyince yaaa uff dedim sofradan kalktim.evlendim babami babamin evinde biraktim.boyle ozlem yok baska sehirdeyim. Babam hep karsimda dursun ben evlenmiyeyim onur boyu ona bakayim.annemin eli ayagi olayim.vallahi billahi kiymet bilin cok uzuluyosunuz
 
Anlatıyor herkes size, yaşadığınız şey psikolojik bir rahatsızlık. Açın interneti okuyun ailenize, elinizde olmayan bir şekilde bu tepkileri verdiğinizi söyleyin. Hastalık olduğunu söylerseniz dikkat ederler.
 
Aynı durumdayım ben söylüyorum annem inadına daha çok sapirdatiyor sanki çocuk gibi babam da çıktıkları yeri beğenmiyorlar diyor ve asla kendilerini düzeltme eğilimine gitmiyorlar sanki böyle edepsiz bir istekte bulunmuşum gibi davranıyorlar aslında insalık için kendilerini düzeltmeleri gerek ama nafile
 
Aynı durumdayım ben söylüyorum annem inadına daha çok sapirdatiyor sanki çocuk gibi babam da çıktıkları yeri beğenmiyorlar diyor ve asla kendilerini düzeltme eğilimine gitmiyorlar sanki böyle edepsiz bir istekte bulunmuşum gibi davranıyorlar aslında insalık için kendilerini düzeltmeleri gerek ama nafile
bugün çok abarttılar. konu taa benim bebekken bezimi değiştirmelerine kadar geldi. çok hayırsız ve rezil biriymişim. geçimsşzim. sorunlu problemli nankör iğrenç biri gibi hissediyorum şu an. yemek falan yememeye karar verdim artık. yersem de günde tek öğün, yalnız başıma yerim.
 
Son düzenleme:
bugün çok abarttılar. konu taa benim bebekken bezimi değiştirmelerine kadar geldi. çok hayırsız ve rezil biriyim. geçimsşzim. sorunlu problemli nankör iğrenç biriyim ben şu an. Allah kahretsin beni. yemek falan yememeye karar verdim artık. yersem de günde tek öğün, yalnız başıma yerim.


Eğer her olaya böyle yaklaşıyorsanız gerçekten problemli birisiniz demektir.
 
Tek öğün yemenize gerek yok. Alın sofranızı odanızda tek başına yiyin ya da sonra yiyin.
Böyle şeyler için kalp kırmayın.

Bana tuhaf geliyor yani kusura bakmayın rahatsızlık bile olsa..
Insanları bu sözlerimle rahatsız edeceğime kendime rahatsızlık vermeyi tercih ederim ben.
Kendi şartlarımı değiştiririm.
 
Tek öğün yemenize gerek yok. Alın sofranızı odanızda tek başına yiyin ya da sonra yiyin.
Böyle şeyler için kalp kırmayın.

Bana tuhaf geliyor yani kusura bakmayın rahatsızlık bile olsa..
Insanları bu sözlerimle rahatsız edeceğime kendime rahatsızlık vermeyi tercih ederim ben.
Kendi şartlarımı değiştiririm.

bir daha ağzımı açmam zaten. bu kadarı bana yetti. elimden gelse hiç yemiycem artık.
 
Ağız sapirtisindan rahatsız olmayanlar sizi abartılı bulacaktır hiç aldırmayın onlara..Ben her sofrada eşimle kavga ediyorum resmen.Tüylerim diken diken oluyor o yemek yerken.Televizyonu yüksek sesle izlemekte buldum ben çareyi..Onca gürültü arasında zaman zaman takılıyorum sapirti sesine,ters ters bakınca kapatıyor ağzını.Annen hiç mi egitmediye kadar gidiyor üslubum ama napayım dayanamıyorum.Bence anneler çocuklarını bu konuda egitmeli..Başka çaresi yok.
 
Of of off.. Izıdrabım, en büyük çilem, bir çözümü varsa varı yoğu satıp yapacağım ama yok yok.. Mizofoni belası!

Yazdıklarınızı okurken bile fena oldum. maalesef benim babam da öyle, ve hatta yaşı geçkin pek çok insan. ben hiçbir şey diyemiyorum. Sofrada bu şekilde yemek yiyen biri varsa onu tespit eder ona en uzak yere oturmaya gayret ederim, mümkünse televizyon açarım. Eşim cips, çerez yerken bazen gürültü yapar, onu hemen uyarırım, canım benim her seferinde özür diler. Bir tek onu uyarabiliyorum zaten. Utanırım, kimseye bir şey diyemem kırılmasınlar diye.

Toplu taşımalar bana zehirdir, o kalabalıkta sakız çiğneyen birilerine denk geleceğim diye ödüm kopar.

Her sinemaya gidişim pişmanlık, hele yüksek sesli bir film değilse o mısır yeme seslerini duydukça kafayı yerim, film milm izleyemem.

Hayatımı öyle fena etkiliyor ki, dediğiniz gibi kendimden nefret edecek seviyeye geliyorum.

Bulursanız bir çare ne olur söyleyin!
Ben de birebir aynıyım . Çare falan da istemiyorum açıkçası, topluluk içinde sesli sakız çiğneyen insanlardan arkadaş vs ise hep uzak durmusumdur çünkü empati ve iç görüden biraz uzak oldukları hissi olusturuyor bende bu durumlar . Üstelik şimdiye kadar hiç yanıldığımda olmadı . Bu tür konularda hassas olan insanların daha ince düşünceli, nazik ve kibar olduklarına inanıyorum.
 
Kendimi bildim bileli saat sesi, su damlama sesi, yemek yeme, horlama, nefes alıp verme gibi sesler sinirlerimi alt üst editor. 5 yaşındayken dedemin evindeki tiktaklı saati kırmıştm uyuyamıyorum diye. Şimdi ben napayım bilmiyorum? Kimse beni anlamıyor. Kendimden nefret ettiğim yetmiyor herkes beni suçluyor sinirleniyorum diye
Bu hissi çok yaşadım . Kendimi bu yüzden suçlamaktan vazgeçip rahat edeceğim şekilde davranmaya başlayınca bu konuya takılmam da azaldı . Önce bunun sizin suçunuz olmadığına kendinizi gerçekten ikna edin bence. Bir de yoga tarzı meditasyonları bi inceleyin derim . Bi video açıp karanlıkta kendi kendinize yapsanız bile etkili olur .
 
Sizinki adı olan bir durum. Araştorın nasıl başaçıkabileceğinize bakın. Misofonya gibi bişey. Bir tanıdıkta da sakuza karşı aşırı tepki var.
 
bugün çok abarttılar. konu taa benim bebekken bezimi değiştirmelerine kadar geldi. çok hayırsız ve rezil biriymişim. geçimsşzim. sorunlu problemli nankör iğrenç biri gibi hissediyorum şu an. yemek falan yememeye karar verdim artık. yersem de günde tek öğün, yalnız başıma yerim.
Ben artık sofrada kulaklık takıyorum ya da çok hızlı yiyip kalkıyorum ne bilim odağımi tv ye vermeye çalışıyorum çünkü bizim evdeki çift umutsuz vaka
 
Back
X