- 5 Ekim 2015
- 88
- 29
- 3
- 37
Nede olsa babadır yaa yarın öbür gün ölse vicdan azabı çeken ben olurum ,ondan korkuyorum...
Sizin olayı büyütmeniz değil, yılların patlaması olmuş artık işim gücüm var bize bağıramaz diyerekten olaya dahil olmuşsunuz, annenizi zamanında aldatmış olmasa babanızın iyi taraflarını ( özelliklerini) alın, kötülerini atın derdim ama aldatma var, şiddet var, şiddetin hem fiziksel hem psikolojik olanından hem de.. Siz de bundan sonraki yaşamınızda onun hak ettiği değer kadar değer vererek devam edeceksiniz, konuşmayın, küsün hatalı olan o. Gelip sizden özür dilesin.
Size yaptıklarının aynısını yapın ( iyi manada), kötü davranmayın sizi okuttu mesela, yaşlanınca da ona gereken maddi yardımı yaparsınız, bayramlarda arar kutlarsınız bayramını, o size çocuklukta, gençlikte ne verdiyse iyi anlamda siz de yapın, vicdanınız rahat olsun.Nede olsa babadır yaa yarın öbür gün ölse vicdan azabı çeken ben olurum ,ondan korkuyorum...
sana ne annemdemannen çok acayip
daha neler duycam ya..insan evladina sinirlenince salak dese vicdan azabindan oluyor..bu nasil baba tovbe Yarabbim..
Ben de bi benzerini yaşadım...uzun süre erkeklere karşı cok acımasız oldum..terkettim aglattım pislik gibi davrandım..belki de babam adına tüm erkeklerden intikam alma şeklimdi bu... şimdi ekonomik özgurlugüm var, iyi de bi meslegim ...sadece 1 kez deliler gibi aşık oldum...en çok hoşuma giden tarafı babama hic benzememesiydi...onu da terkettim...bi ara bi boşluk yaşadim eşimle evlendim...azcık üstüme yürüďügunde eşim 100 kat daha fazla tepki veriyorum...kendimi, annemi ve kardeslerimi koruma icgüdüm cok gelismis...hepsi o dönemlerin etkisi...
Demem o ki eger kavgali bi iliskiniz varsa (evli ve cocuklu arkadaslara sesleniyorum)o ortamda cocuk buýütmeyin...boşanmanız cocuklarinizin psikolojileri acısından cok daha iyi...cunku benim cocuklugum, gencligim annemin neden bosanmadigini, babami da allahin bize bela olrak verdigini düşünerek gecti...haaa bu arada anlattıgım hikayedeki insanların hepsi ekonomik özgurlukleri olan egitimli insanlar...cahil tipler degil...
Annen heralde kemalim yapmaz öyle şey kafasında Babam klasik laz bi baba sülaledeki erkeklerle aynı sinirli ve küfürbaz Babamda bana 19 yaşıma kadar çok küfür ederdi bende hiç takmazdım annem çok üzülürdü ağlardı şu an bayramdan bayrama sarılıyoruz eve gelince herkes hoşgeldin der babama sarılır ben sarılmam aramız aslında şu an çok iyi akıllı kızım falan der ama ben yinwde bu şekilde onu cezalandırdığımı düşünüyorum
Şuan ağlayarak yazıyorum...
Az önce oldu her şey..
29 yaşındayım.. bekarım ailemle kalıyorum..Çocukluğum babamın annemi aldatması ,kavga gürültü şiddetle geçti..
Ya ben dayak yerdim ya annemin bir gözü mor olurdu hep..
4 Kız kardeştik biz hepimiz büyüdük 2 kız kaldık diğerleri evlendi gitti..3 müzünde güzel meslekleri var okuduk yüksek lisansa kadar annem sayesinde sabretti bizim için kendini feda etti..
Ama geçen gün ablamla konuştum babam böyle böyle yapardı hatırlıyor musun diye evet o yüzden ben de hala izleri var demişti ablam...Bazen asabi olabiliyormuş eşine karşı vs.
Bende de şöyle bir iz kaldı ne zaman müdürüme karşı yada bir üst makamdaki kişiye karşı bir öneri de bulunacak olsam ya da bir şey açıklayacak olsam adam şiddet uygular mı acaba psikolojisi var ama bu 5 saniye sürüp gülüyorum düşündüğüm şeye sonra..
Şu bir gerçek ki kendime özgüvenim zedelenmiş durumda ..Kişiliğim gereği haksızlığa gelemiyorum zaman zaman asabi olabiliyorum...Tam anlamıyla hiç bir zaman kendime güvenemiyorum ama bu hep vardı bu yaşıma kadar...
Çocukluğuma dair hatırladığım güzel şeyler de var elbet.. Babam çok güzel günlerde yaşattı bize sağ olsun..
ama genele vurursak asabi bir adamdı ve annem hep ağlardı işte...
10 yıldır falan babam melek oldu hiç kavga şiddet yaşanmadı artık anneme çok sadık bir adam..ama ben eskisi gibi olamıyorum soğuğum içten içe seviyorum ama asla hissettiremiyorum..
... 10 dakika önce oldu...
..odamdayım telefonum şarjda annem kardeşim ve babam oturma odasında bir şey tartışıyor, konuşuyorlar üçü...
kardeşim odadan çıktı mutfağa gitti..Babamla annem kaldı odada birden ses yükseldi annemin üzerine küfürle yürümeye başladı..
Ben artık meslek sahibi güçlü bir kadınım anneme bir şey yapamaz edasıyla telefonu bırakıp gittim odaya..
NOLUYO YA NOLUYO BU EVDE ŞİDDET KÜFÜR İSTEMİYORUM DİYE BAĞIRDIM TÜM SESİMLE ELİM HAVADA İSTEMSİZ..annem bişey yok sen git diyo..ama ben eski günlere döndüm bi anda...
sizin yüzünüzden pskolojim bozuldu yeter dedim..
Başlarım pskolojine o..cocugu dedi bana
Annem cıktı odadan bana bağırıyor suna bak senin terbiyen bu nerdeyse beni ,babasını dövücek..
o..cocugu diye bağırdı bir kez daha bende sinirden yeter asıl sen o..çocuğusun dedim biliyorum ne derse desin susmam gerekirdi ama yapamadım elimde değil saygısızlaştım biraz belki de ilk defa bu kadar
İnsan evladına o cocugu der mi ya bu alışagelmiş bir küfür mü nasıl der ağlıyorum şuan ...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?