- 9 Ocak 2012
- 15.625
- 30.327
- 798
- Konu Sahibi sonundaoldu
- #1
evet konu başlığındaki gibi babamı kaybettim 35 gün oldu bugün..
uzun oldu biraz kusura bakmayın rahatlamaya ihtiyacım var..
gelelim konuma hem çok üzgünüm hem deli gibi vicdan azabı çekiyorum. babamın benim yüzümden öldüğünü düşünüyorum hep :,(
4 yaşındaydım. babam alkole başladı. kundakta ikiz kardeşlerim vardı. mal mülk her şey vardı. iki ailede evlendirirken herşeylerini yapıp evlendirmişler.
ama varlık içinde yokluk dediklerini yaşıyorduk. babam yılda bir gelen geliri herkese dağıtıyordu. sonra canım cicim diyen herkes 1 yıl yok olup tekrar gelir zamanı damlıyorlardı. tabi biz parasızlık yokluk çekiyorduk. annem dünya tatlısı melek gibi bir kadın
babam halamın kocasıyla iş yaptı battı ama çok büyük hasar almamasına rağmen alkole vurdu kendini. yaklaşık 10 yıl gece gündüz demeden içti. sonra bütün mal varlığımızı kaybettik. tabi sağlığınıda kaybetti siroz oldu. ölür demelerine rağmen doktorlar, mezarını kazdırdık demelerine rağmen amcamlar annem savaştı babamı tedavi ettirdi ve hayata döndü. tabi babam içerken bir canavara dönüşüyordu ama annem asla babamı yüzüstü bırakmadı.
içkiden sonra babam tamamen kendini bizim okumamıza adadı. 3 kız kardeşiz. ama çalışmıyordu alışık değil çünkü annem çalıştı. bir parça malımız vardı amcam aldı peynir ekmek parası gibi veriyordu. sonra ben üniv kazandım babama annem iş buldu. zorla çalışmaya başladı. ve sağlık sigortası oldu. artık dr kontrolüne rahat gidiyordu. okulu bitirdim işe başladım 300-500 ne geçiyorsa elime çalışıyordum. tabi hepsini babama veriyordum. işlerde sıkıntı çekince babam kızıyordu okudun o kadar doğru düzgün iş bulamıyorsun diye. hep tartışmamız olurdu zaten. sonra hem çalıştım hem kpss hazırlandım ve kazandım ..
evde bayram havası. ikiz kardeşlerim lisedeler hala. işe irdim 7 nisan kredi çektim 8 nisan .. 20.000 yolladım babama. işten çıktı tabi çalışamıyorum diye. sonra evlenmeye karar verdim. zaten kredi çekmiştim her ay aileme katkım varmış gibi ödüyordum. tabi istemedi babam falan. ama zaten onlara artık katkım olamazdı 3 yıl kredi borcum vardı ve uzak memlekette geri kalan ancak bana yetiyordu.
sonra babam tekrar rahatsızlandı hemen ufak bir kredi çekip sigorta borcunu ödedim ve düzeldi. evlendim çocuğum oldu babam da memnun oldu torununa aşıktı.
hergün babama, baba sigortanı yatır amcamdan paranı al sağlığın önemli desemde pek aldırış etmedi. hep amcamı savunuyordu ve tartışıyorduk çok kırıcı oluyordum.. çünkü amcam para verirken kendi malımızın parasını dünya kadar laf ediyordu. tapu üstündeydi ne de olsa.
benim durumum yoktu ki ödeyim hep borç ödüyorduk çünkü biz sıfır destekle evlendik eşimle..
ve 3 kasım günü babam rahatsızlandı. gece eşim acile götürdü sabaha karşı geldiler evde bebek var ben kaldım. gündüz dr gitmesi gerek ama ssk borcu var yine. kızdım babama al ara abini versin paramızı diye. gene bir ton laf etti ama tamam demiş. hemen koşa koşa amcama gittim parayı almaya. ne alaka diyeceksiniz ama yağ yapıyorlar onlar. babamda yağ istemiş. ay elimde yağ rezil oldum bankalar parayı almıyor. aradım birsürü kızdım babama bu yağ nerden çıktı elimde rezil oldum ellerim şişti diye. bankamatiklerde yatırılıyormuş para birde eksik çıktı. üstünü babam eşime vermiş birazda biz koyup yatırdık.
eve gittim eşimde işe. kahvaltı yapıyorum annem geldi. babanın bilinci gitti galiba saçmalıyor dedi. dedim ki seni kandırıyordur anne bilinci olmayan adam yağ ister mi hastayken? yine de kalktım babamın yanına gittim gerçekten saçmalıyor hemen ambulansı aradık 1 dk geldi. şekeri düşmüş meğer şeker yüklemesi yapıldı ve kendine geldi. sonra karaciğer bitmiş acil yoğunbakım gerek ve bura dolu dediler. biz her gördüğümüz dr a yalvarıyoruz alın diye ama nafile. ve babamın kalbi durdu kalp masajıyla kendine geldi ve hemen aldılar yoğunbakıma.
ve sonra çıkamadı..
babam öldü ve kendimi sorumlu tutuyorum. neden sigortasını yaptıramadım neden dr a götüremedim ve neden son günü tartıştım diye.. çok kötüyüm. acımın üzerine acı ekleniyor her an.. katil gibi hissediyorum kendimi. herkes ecel diyor ama ben öyle diyemiyorum.
uzun oldu biraz kusura bakmayın rahatlamaya ihtiyacım var..
gelelim konuma hem çok üzgünüm hem deli gibi vicdan azabı çekiyorum. babamın benim yüzümden öldüğünü düşünüyorum hep :,(
4 yaşındaydım. babam alkole başladı. kundakta ikiz kardeşlerim vardı. mal mülk her şey vardı. iki ailede evlendirirken herşeylerini yapıp evlendirmişler.
ama varlık içinde yokluk dediklerini yaşıyorduk. babam yılda bir gelen geliri herkese dağıtıyordu. sonra canım cicim diyen herkes 1 yıl yok olup tekrar gelir zamanı damlıyorlardı. tabi biz parasızlık yokluk çekiyorduk. annem dünya tatlısı melek gibi bir kadın
babam halamın kocasıyla iş yaptı battı ama çok büyük hasar almamasına rağmen alkole vurdu kendini. yaklaşık 10 yıl gece gündüz demeden içti. sonra bütün mal varlığımızı kaybettik. tabi sağlığınıda kaybetti siroz oldu. ölür demelerine rağmen doktorlar, mezarını kazdırdık demelerine rağmen amcamlar annem savaştı babamı tedavi ettirdi ve hayata döndü. tabi babam içerken bir canavara dönüşüyordu ama annem asla babamı yüzüstü bırakmadı.
içkiden sonra babam tamamen kendini bizim okumamıza adadı. 3 kız kardeşiz. ama çalışmıyordu alışık değil çünkü annem çalıştı. bir parça malımız vardı amcam aldı peynir ekmek parası gibi veriyordu. sonra ben üniv kazandım babama annem iş buldu. zorla çalışmaya başladı. ve sağlık sigortası oldu. artık dr kontrolüne rahat gidiyordu. okulu bitirdim işe başladım 300-500 ne geçiyorsa elime çalışıyordum. tabi hepsini babama veriyordum. işlerde sıkıntı çekince babam kızıyordu okudun o kadar doğru düzgün iş bulamıyorsun diye. hep tartışmamız olurdu zaten. sonra hem çalıştım hem kpss hazırlandım ve kazandım ..
evde bayram havası. ikiz kardeşlerim lisedeler hala. işe irdim 7 nisan kredi çektim 8 nisan .. 20.000 yolladım babama. işten çıktı tabi çalışamıyorum diye. sonra evlenmeye karar verdim. zaten kredi çekmiştim her ay aileme katkım varmış gibi ödüyordum. tabi istemedi babam falan. ama zaten onlara artık katkım olamazdı 3 yıl kredi borcum vardı ve uzak memlekette geri kalan ancak bana yetiyordu.
sonra babam tekrar rahatsızlandı hemen ufak bir kredi çekip sigorta borcunu ödedim ve düzeldi. evlendim çocuğum oldu babam da memnun oldu torununa aşıktı.
hergün babama, baba sigortanı yatır amcamdan paranı al sağlığın önemli desemde pek aldırış etmedi. hep amcamı savunuyordu ve tartışıyorduk çok kırıcı oluyordum.. çünkü amcam para verirken kendi malımızın parasını dünya kadar laf ediyordu. tapu üstündeydi ne de olsa.
benim durumum yoktu ki ödeyim hep borç ödüyorduk çünkü biz sıfır destekle evlendik eşimle..
ve 3 kasım günü babam rahatsızlandı. gece eşim acile götürdü sabaha karşı geldiler evde bebek var ben kaldım. gündüz dr gitmesi gerek ama ssk borcu var yine. kızdım babama al ara abini versin paramızı diye. gene bir ton laf etti ama tamam demiş. hemen koşa koşa amcama gittim parayı almaya. ne alaka diyeceksiniz ama yağ yapıyorlar onlar. babamda yağ istemiş. ay elimde yağ rezil oldum bankalar parayı almıyor. aradım birsürü kızdım babama bu yağ nerden çıktı elimde rezil oldum ellerim şişti diye. bankamatiklerde yatırılıyormuş para birde eksik çıktı. üstünü babam eşime vermiş birazda biz koyup yatırdık.
eve gittim eşimde işe. kahvaltı yapıyorum annem geldi. babanın bilinci gitti galiba saçmalıyor dedi. dedim ki seni kandırıyordur anne bilinci olmayan adam yağ ister mi hastayken? yine de kalktım babamın yanına gittim gerçekten saçmalıyor hemen ambulansı aradık 1 dk geldi. şekeri düşmüş meğer şeker yüklemesi yapıldı ve kendine geldi. sonra karaciğer bitmiş acil yoğunbakım gerek ve bura dolu dediler. biz her gördüğümüz dr a yalvarıyoruz alın diye ama nafile. ve babamın kalbi durdu kalp masajıyla kendine geldi ve hemen aldılar yoğunbakıma.
ve sonra çıkamadı..
babam öldü ve kendimi sorumlu tutuyorum. neden sigortasını yaptıramadım neden dr a götüremedim ve neden son günü tartıştım diye.. çok kötüyüm. acımın üzerine acı ekleniyor her an.. katil gibi hissediyorum kendimi. herkes ecel diyor ama ben öyle diyemiyorum.
