Olabildigince ozet gecmeye calisacagim zira durum oldukca cetrefilli. Boşanmış bir anne babanın cocuguyum. 30 yaşındayım. Annemle babam ben çok küçükken ayrıldılar. Babam genel olarak sorumsuz, beni ve kardeşimi uzaktan seven cinsten, büyürken maddi manevi yanımızda olmayan biri. Yemeyi içmeyi seven, kumarda dünyaları yiyen, zengin bir ailenin oğlu olup üstüne ne malı mülku varsa satıp bitiren, surekli is kurup batıran biri. Dedemle babaannem vefat edince 5 kardeş mal paylaşımı yaptılar ancak babam yıllar önce kendi dairelerini ve dükkanını sattı. O mallar nereye gitti bilen yok zaten biz cok küçüktük. Bize nafaka dahi odemezdi. Ama ayda bir iki kere görüşürdük bizi gezdirirdi eglendirordi oyuncaklar alırdı. Babamı hep sevdim. Kendi hayatıdır dedim. Çok aksi bir insan da olsa, tersi cok fena da olsa, çevresine hep zarar da verse babamdır dedim.
Babam son birkaç yıldır halama ait olan bir dükkanda yaşıyor derme çatma bir yer. Ancak illegal sekillerde, su anda detay veremeyeceğim yollarla burayı kendi ustune almaya çalışiyor. Bunu öğrenince halamla arası bozuluyor ve mahkemelik oluyorlar. Yalniz babamda ileri derecede böbrek yetmezliği var ve haftanın 3 gunu diyalize giriyor. Halam yasadışı yollarla dükkanı almaya çalıştığını öğrenince cok kızdı ve babamın hasta olmadi vs onu hiç ilgilendirmiyor. Hapse girsin de görsün gününü diyor. Benim yıllardır kuzenlerimle ve halamla aram hep iyi oldu. Hep görüşüruz. Iyi gun de kotu günde hep beraberdik ama bu son olay ve babama karsu olan acımasız tavrı beni cok kirdi. Evet babam haksız. Suçlu . Ama hapse girmesi demek fazla yaşamaması demek o kosullarda. Ne de olsa babam. Bilemiyorum...sikayetini geri almadığı takdirde cok içimsoguyacak. Siz olsanız ne düşünürsünüz? Sadece halam degil diğer kardeşleri de ona sırtcevirdi. Ailenin hayırsızi gözüyle bakıyorlar. Ne olacaksa olsun diyorlar. Babam yanlış yaptı evet ama hasta. Ve özünde iyi, merhametli, neşeli bir insan. Duygusalım bilemiyorum...akrabalarimi silesimvar ama haksızlık etmek de istemiyorum
