- 4 Ocak 2015
- 516
- 353
- 108
İnsan nefret eder mi diyeceksiniz? Ben ediyorum. Bütün bir çocukluğum onun kötü aliskanliklari ve anneme bize yaptığı eziyetlerle geçti. Durumu çok iyiydi yalnız bu bize hiç bir şey yapmadigı için, hiç bir anlam ifade etmiyor. Üç tane de babamin ilk eşinden olan kardeşim var ne var ne yok her şeyi onlara harcadi. Bizim hakkımizi bile. Neyse geçmişin bu kadar tuhaf daha çok şey var ama şu an yazamıyorum. Nişanlıym bana hiç destek değil aksine nişanlım gelince bile beni ona mahcup ediyor çalış kendin yap diyor bana onun yanında. Ben üniversite üçüncü sınıftaym çalıştm zamannda zaten. Ve her şeyi kendim yapıyorum. Nişanlımin ailesine de fırsat vermemek için babam aldı diyorum ödüyor taksitleri falan diyorum ama aslı yok. Tüm bursumu yaptırıyorum. Nisanlm da az çok gönderiyor okul masraflarını karsiliyorum. Evimizi satmaya kalktı daha iyisini alacakmis yalan satıp onu da yiyecek banka borcu falan var tekrar alması zor. Zaten ev falan da aramıyor. Annem de razı değil buna. Tartistilar ışte kalktı vurdu anneme araya girdim falan konu kapandı. Anneme bosan diyorum kabul etmiyorum seni evlendiriym, erkek kardeşim var onun içinde askere gitsin gelsin öyle diyor. Daha bunlara bir buçuk yıl var. Babam kardeşimden de para istiyor çalıştığını bana versin diyor. Kendi de calisabilecek gucte ama calismiyor. Kardeşm de vermedi. Eve gelmesin dedi. Bende genç baba dedim ev, geçim falan daha anlamaz üstüne gitme dedim. İki gündür kardeşim de eve gelmiyor. Çünkü gelince babam üstüne yürüyor.bugün de beni kardesimi savundum diye evden kovdu. Ben napçm hiç bilmiyorum.gitsem nişanlıma okulum var o benim kurtulmak için tek şansım. Gitmesem dayanamiym artk. Bana bir akıl verin napcm ben.
