- 4 Aralık 2010
- 3.683
- 6.638
- 358
- 35
Merhaba hanımlar...
Cuma günü, İzmir depreminin yaşandığı gün biz de henüz 55 yaşında olan babamı kalp rahatsızlığından dolayı kaybettik. Son iki aydır yoğun bakımda kalıyordu. Durumu iyiye doğru giderken, takdiri ilahi kaybettik onu... (Depremde vefat edenlere Allah'tan rahmet dilerim.)
Babam aile hayatına çok önem veren, bizlere çok çok özen gösteren biriydi.. annemle birbirlerine inanılmaz bir sevgiyle bagliydilar/bağlılar.. hayatım boyunca bir kere bile birbirlerine seslerini yükselttiklerini duymadim. Hiç bir tartışmalarına şahit olmadim. Çok farklı bir adamdı babam... Annemle de tam bir ruh eşi, hayat arkadasiydilar..
Şimdi malesef babam yok artık benim
Allah kimseye böyle erken yaşatmasın bu acıyı... Eminim daha acılarını da yaşayanlar vardır... Çok şükür babam 20 yıldir hastaydı ama güzel dolu dolu bir ömür geçirdik onunla..
Şimdi soruna gelecek olursak... Kardeşler olarak biz birbirimize yakın oturuyoruz annem bizden uzakta 15 km filan var yani aramızda.. onu yakinimiza taşıyalım istiyoruz. Ama nasıl yapacağız bilemedim. Erkek kardesimle aynı apartmanda oturmak istiyor anladığım.kadariyla ama bunu da ben pek istemiyorum. Ayakları üzerinde durabilsin istiyorum. 53 yaşında henüz. Genç, dinç şükür. Ama herşeyi o kadar çok babamla yapmaya alışık ki haliyle çok zorluk yaşıyor ve muhtemelen yaşayacak. Hatta hayallerinde bütün çocukları damatlar gelinler bir oturmak var.. hem bunu diyor sonra ardindan arabayla şehirler arası akraba arkadaş gezmelerine giderim ilerde diyor. Annem güçlü bir kadın ve hep güçlü kadınlara da hayranlık duyduğunu söylerdi. Şimdi nasıl onu ayakta tutabiliriz bilemiyorum...
Yaşayan, bilen var midir? Bir fikriniz var mı?
Cuma günü, İzmir depreminin yaşandığı gün biz de henüz 55 yaşında olan babamı kalp rahatsızlığından dolayı kaybettik. Son iki aydır yoğun bakımda kalıyordu. Durumu iyiye doğru giderken, takdiri ilahi kaybettik onu... (Depremde vefat edenlere Allah'tan rahmet dilerim.)
Babam aile hayatına çok önem veren, bizlere çok çok özen gösteren biriydi.. annemle birbirlerine inanılmaz bir sevgiyle bagliydilar/bağlılar.. hayatım boyunca bir kere bile birbirlerine seslerini yükselttiklerini duymadim. Hiç bir tartışmalarına şahit olmadim. Çok farklı bir adamdı babam... Annemle de tam bir ruh eşi, hayat arkadasiydilar..
Şimdi malesef babam yok artık benim
Allah kimseye böyle erken yaşatmasın bu acıyı... Eminim daha acılarını da yaşayanlar vardır... Çok şükür babam 20 yıldir hastaydı ama güzel dolu dolu bir ömür geçirdik onunla..Şimdi soruna gelecek olursak... Kardeşler olarak biz birbirimize yakın oturuyoruz annem bizden uzakta 15 km filan var yani aramızda.. onu yakinimiza taşıyalım istiyoruz. Ama nasıl yapacağız bilemedim. Erkek kardesimle aynı apartmanda oturmak istiyor anladığım.kadariyla ama bunu da ben pek istemiyorum. Ayakları üzerinde durabilsin istiyorum. 53 yaşında henüz. Genç, dinç şükür. Ama herşeyi o kadar çok babamla yapmaya alışık ki haliyle çok zorluk yaşıyor ve muhtemelen yaşayacak. Hatta hayallerinde bütün çocukları damatlar gelinler bir oturmak var.. hem bunu diyor sonra ardindan arabayla şehirler arası akraba arkadaş gezmelerine giderim ilerde diyor. Annem güçlü bir kadın ve hep güçlü kadınlara da hayranlık duyduğunu söylerdi. Şimdi nasıl onu ayakta tutabiliriz bilemiyorum...
Yaşayan, bilen var midir? Bir fikriniz var mı?
