Kızlar geçen hafta sözüm oldu. Söz günü ortam müsait olmadığı için aileler bir arada oturup konuşamadık. Sonrasında erkek tarafı bize oturmaya geldiler ve nişan düğün karar verelim nasıl olacak diye konuşmak istediler.
Nişana karar verdikten sonra kv düğünü sordu. Ne zaman olsun nasıl istiyorsunuz diye. Annem çok acele etmek istemiyoruz deyince kv adayı da bir dahaki sene yaza mı yapalım diye sordu. Böyle deyince babam ben 1 sene kız bekletmem evlensinler yuvalarını bilsinler dedi. Ağustos ayı ailevi bir sebepten ötürü bize uygun olmuyor bu durum konuşuldu. Biz de eylülün ilk haftası dedik. Babam kurbandan bir hafta önce oluyor. Herkes zaten bir hafta sonrasına memlekete gitme planı yapacak kimse gelemez iki hafta peşpeşe olmaz dedi. Siz bir tarih söyleyin dediler temmuzun ilk iki haftası dedi. Ben istemedim çok erken diye ama yine de damat tarafı siz nasıl isterseniz dediler. On dk geçmeden bu iş çok hızlı oluyor içime sinmiyor demeye başladı. Sonra da Temmuzun son haftası yada Ağustosun ilk haftası dedi. Ona da tamam dendi. En son artık 3 tarihe karar verildi. Akşam bu insanlar evden giderken de babam sözlüme kapıda, siz artık işlemlerinizi kendiniz ayarlayın tarihler belli deyip yolladı. O günden beri her gün bana laf söylüyor acele ediyorsunuz yangından mal kaçırır gibi yapıyorsunuz diye. Dün biz yarın nikah işlemlerini yapacağız dedim tamam dedi. Bu gün de kafanıza göre iş yapıyorsunuz diye bağırmaya başladı.
Her günüm ağlayarak geçiyor evde. Az önce nikah tarihimizi aldık ama akşam evde kavga gürültü kopacak. Ne yapacağımı inanın bilmiyorum. Bir hatam var da ben mi göremiyorum bilmiyorum. Akşam nasıl bir tavır takınmam lazım