Babami kaybettim kendime gelemiyorum

Hepinizden Allah razi olsun arkadaslar.. ama oyle ni aci ki bu anlatilmaz Allah kimsenin basina vwrmesin.. bide ani oldu hepsi .. kalbim aciyo felaket derecede yardimda aliyorm evimden uzaklastim cunku en son benim.evimdeydi.. ablamin yanindayim 20 gundur..eve donucem ama nasil donucem bilmiyorum
 
Elimden geleni yapmaya calisiyorm ama.olmuyo acim azda.olsa.dinmiyo
Zamanla azalacak ama asla dinmeyecek. Anneniz hayattaysa ona sarılın. Eşinize evladınıza sarılın. Ben babamı kaybettiğimde annem hayattaydı ama 4 yaşından beri yanımda olmadığı için ona sarılamadım. Kardeşlerimle aram iyi olmadığı için onlara da sarılamadım. Yapayalnızdım. Ayağım her taşa değdiğinde babamı aradım. O zaman tek bir şeyi anladım ki bir evlat babası ölünce büyüyormuş. Allah yardımcınız olsun. Babalarımıza da rahmet eylesin.
 
Çok zor. ben ailemden kimseyi kaybetmedim. Acını tahmin bile edemiyorum.
Diyebilecek bir şey yok. En fazla hasta idiyse, artık acı çekmediğini ve dünya yükünden ve sıkıntılarından kurtulduğunu düşünüp belki de rahatladığını düşünebilirsiniz. Dünyanın sıkıntısından ve sorumluluğundan artık kurtulduğunu düşünün ve dünyada sizleri, çcouklarını ve torunlarını yetiştirerek yapması gerekeni yaptığını düşünün.
İnançlı iseniz, ruhu için de dua edin Allah'a.

Allah sabır versin.
 
babamı düşündüm içim yandı... Allahım günahlarımızı affedip cennette kavuştursun ne denir ki başka
 
Cok kolay olmuyor zaman geciyor bastiriyorsunuz sadece yasamis biri olarak soyluyorum. Cok zor. Ama en azindan sarilacak yuvaniz cocugunuz var. Rabbim sabir versin.
 
Dogru bir çözüm yolum sunmuyorum belki ama benim aklıma direk antidepresanlar ve sakinleştiriciler geldi. Sanırım ben biraz ilac bagimlisiyim
 
Back
X