- 21 Temmuz 2009
- 1.804
- 802
- 648
1 aydır süren hastane sürecimiz babamın ani ölümüyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en güvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parçamı kopardı da gitti gülemiyorum hiç gülemeyecek gibiyim bazen ölüyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl geçecek nasıl devam edicem? Hiç aklımıza bile gelmedi olüm bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.