• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Babamı kaybettim

1 aydır süren hastane sürecimiz babamın ani ölümüyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en güvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parçamı kopardı da gitti gülemiyorum hiç gülemeyecek gibiyim bazen ölüyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl geçecek nasıl devam edicem? Hiç aklımıza bile gelmedi olüm bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.
Başiniz sagolsun Allah baska aciyla sinamasin bende 3 yil oldu kaybedeli 50 yasinda sapasaglamdi bir anda yok oldu toprak oldu aci gecmiyo ama alisiyorsun ...icine atma acini yaşa
 
1 aydır süren hastane sürecimiz babamın ani ölümüyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en güvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parçamı kopardı da gitti gülemiyorum hiç gülemeyecek gibiyim bazen ölüyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl geçecek nasıl devam edicem? Hiç aklımıza bile gelmedi olüm bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah
 
Şuan ikisi de çok yoğun bende özlemi bile mahvetmeye yetiyor beni 58 yaşındaydi hic hasta degildi genc ruhluydu bi nefes darligi kalp sonra ameliyat hersey iyi oldu ameliyat iyi gecti dendi taburcu oldu taburcu oldugu gun evde kalbi durdu. Bir turlu kabullenemiyorum
Rabbimiz sabır versin mekanı cennet olsun. İnşaallah cennette kavuştursun sizi...
 
1 aydır süren hastane sürecimiz babamın ani ölümüyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en güvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parçamı kopardı da gitti gülemiyorum hiç gülemeyecek gibiyim bazen ölüyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl geçecek nasıl devam edicem? Hiç aklımıza bile gelmedi olüm bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.
Kuzum 😟 basin sagolsun ,zamanla acin hafifleycek bende kaybettim babami ancak bu kadar yazabiliyorum, dualarimdasin
 
Başınız sağolsun. 15 yaşında babasını kalp krizi sonucu kaybetmiş bir kız çocuğu olarak başladı bende ölümle tanışma ve 15 yaşında kocaman olgun bir kadın olarak devam etti hayatım sorsalar hiç çocuk olmadım sanki babam öldü ve büyüdüm zorunda kaldım baba acısı çok zor oldukça zordur şuan öyle boş vre aynı zamanda öyle dolu hissediyor ve sıkışıyor ki içiniz çok iyi anlıyorum ama zaman geçtikçe yaşıyorsunuz zorunda olduğunuz için yaşıyorsunuz ama hep daha çok eksik yaralı sadece her gün ağlamadan devam ediyorsunuz mesela bugün bir tanıdığım '' baban görse kızlarını deli divane olurdu onlara nasıl severdi kimbilir'' dedi nasıl ağır geldi anlatamam nasıl yaktı canımı unutmadığım bir acıyı birde böyle hatırlıyorsun zor bazı acılar zor
 
1 aydır süren hastane sürecimiz babamın ani ölümüyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en güvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parçamı kopardı da gitti gülemiyorum hiç gülemeyecek gibiyim bazen ölüyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl geçecek nasıl devam edicem? Hiç aklımıza bile gelmedi olüm bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.
Yaşayan bilir
Allah sabır versin. Bende erkenden büyümek zorunda kalanlardanım. Mekanı cennet olsun inşallah
 
1 aydır süren hastane sürecimiz babamın ani ölümüyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en güvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parçamı kopardı da gitti gülemiyorum hiç gülemeyecek gibiyim bazen ölüyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl geçecek nasıl devam edicem? Hiç aklımıza bile gelmedi olüm bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.
Başınız sağolsun,Allah sabrınızı artırsın ,ailenize dayanma gücü versin.
 
1 aydır süren hastane sürecimiz babamın ani ölümüyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en güvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parçamı kopardı da gitti gülemiyorum hiç gülemeyecek gibiyim bazen ölüyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl geçecek nasıl devam edicem? Hiç aklımıza bile gelmedi olüm bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.
Allah rahmet eylesin
Ben acınızı anlıyorum
Babam şuan yaşadığı halde yasi artik 70kusur
Aniden ölürse diye okadar korkup duygulanyorum ki anlatamam
Bu acı gercek hepimizin basina gelcek
Rabbim sabir versun
 
Başınız sağolsun Allah rahmet etsin mekanı cennet olsun inşAllah 🤲🏻 😔
Bende geçen sene babamı kaybettim. Size tavsiyem acınızı sonuna kadar yaşayın. İçinizden geldiği gibi ağlayın. Benim çocuklarım vardı yanımda ve onlar üzülmesin diye hep içimde yaşadım.
Şuan çok şaşkın ve üzgünsünüz biliyorum ama babanız yıllarca acı çekmediği için şükretmelisiniz. Yalnız değilsiniz anneniz ve kardeşleriniz var birbirinize destek olmalısınız.
 
Şuan ikisi de çok yoğun bende özlemi bile mahvetmeye yetiyor beni 58 yaşındaydi hic hasta degildi genc ruhluydu bi nefes darligi kalp sonra ameliyat hersey iyi oldu ameliyat iyi gecti dendi taburcu oldu taburcu oldugu gun evde kalbi durdu. Bir turlu kabullenemiyorum
Başınız sağolsun Allah sabır versin, acınız o kadar tanıdık ki defalarca yaşadım, babam gideli 10 yıl oldu, 61 yaşında hiçbir hastalığı olmayan bir adamdı, soğuk algınlığı sebebi oldu.

Zamanla acınız hafifleyecek sözü inandırıcı gelmiyordur belki, evet hep özleyeceksiniz burnunuzun direği sızlayacak, yaşıtlarını yaşlanırken görünce neden benim babam erkenden gitti diyeceksiniz, acınız bitmeyecek içiniz hep sızlayacak ama hafifleyecek.
 
O kadar iyi anlıyorum ki... Bir sene önce annemi kaybettim, ameliyat iyi geçmişti iyileşecek diye bekliyorduk ama bir anda kaybettik.O kadar inanmıştım ki iyileşeceğine... ilk zamanlar tam da sizin dediğiniz gibi her gece rüyalarımda o hastaneyi görüyordum dualar ederek uyanıyordum ne olur iyileşsin artık diye, sonra bir anda kaybettiğimizi hatırlayıp tekrar tekrar şok oluyordum inanamıyordum.Çok çok kötü zamanlar geçirdim.Annem olmadan yaşayamam zannediyordum, hatta ameliyat öncesinde bunu söyledim ona.

Ama insan her şeye alışıyor, unutmuyorsunuz ama hafifliyor emin olun.Yeri geliyor gülüyorsunuz, yeni insanlarla tanışıyorsunuz, ne bileyim yeni bir işe başlıyorsunuz ama o sızı hep içinizde bir yerlerde kalıyor.

Babanız emin olun sizi görüyor, arkasından perişan olmanızı istemezdi.O yüzden iyi olmalısınız.Kalanlar için yaşamaya devam etmek, güçlü olmak zorundayız.Sizi çok iyi anlıyorum, geçmeyecek gibi geliyor ama zamanla acınız azalacak inşallah, dualarım sizinle :KK200:

Bir gün bi kedimiz için ağladigimizda bize bi soz söylemişti bir kedi için bile bu kadar düşüyorsanız ben gittiğimde ne yapacaksinız benim gozüm arkada kalir olüm var kızım diye ne ölümler var hem de.. Yıkıldığımızı görmek onu cok üzerdi eminim ama elimizde değil güçlüyüz iyi olucaz birbirimize kenetlenicez ama ozlem yakıcak bizi. Allah sabır versin size de Allah mekanını cennet etsin annenizin
 
Başınız sağolsun Allah sabır versin, acınız o kadar tanıdık ki defalarca yaşadım, babam gideli 10 yıl oldu, 61 yaşında hiçbir hastalığı olmayan bir adamdı, soğuk algınlığı sebebi oldu.

Zamanla acınız hafifleyecek sözü inandırıcı gelmiyordur belki, evet hep özleyeceksiniz burnunuzun direği sızlayacak, yaşıtlarını yaşlanırken görünce neden benim babam erkenden gitti diyeceksiniz, acınız bitmeyecek içiniz hep sızlayacak ama hafifleyecek.

Daha şimdiden her gün soylüyorum 32 yaşında insanların babasını kıskanmaya başladım benim babam 58 yaşında gitti diye..melek gibiydi evin neşesi şuan her günüm kabus. Alısacağız alışiyoruz ama bi parcamız söküldü eksildi gibi orası hep boşluk kalacak. Sagolun sizin de başınız sağolsun mekanı cennet olsun babanızın
 
Acınızı derinden hissediyorum. Hepimizin kayıpları var bu dünyada ve o acı geçmesi elbette zor ama insanoğlu alışıyor iste acıya da dirençli hale geliyoruz.

Kendini tutma ağlamak rahatlatacaksa ağla der bütün psikologlar. Çünkü insanin sinirlerinin gevşemesi için o gözden o yaş akmalı .

Ben kaybettigim insanların hep beni izlediğini düşünerek daha iyi hissediyorum.

Evladimi koydum mezara. Canımı parcami.
Ilk basta şok etkisiyle hic aglayamamistim bile sonradan ağladım ama aglayinca rahatladim. Sonra yıllar geçti o yara hala kalbimde ama alıştım. O mezarda bebegimin yanında binlerce daha bebek mezari vardı yalnız değilim dedim ve bebegimi arkadaşlarının yanina bırakıp evime döndüm.
Bunları neden anlattım ben de bilmiyorum ama sanırım sadece yalnız değilsin demek için.

Başınız sağolsun mekanı cennettir zaten melek evladınız bir an geliyor devam ediyor insan bir an geliyor yikiliyor hala alısamadim hala kabullenemedim agliyorum hem de her gün ama ne yaparsam yapim gelmeyecek onu da biliyorum zormus cok zor bos geliyor her şey Allah size de sabır versin
 
Başiniz sagolsun Allah baska aciyla sinamasin bende 3 yil oldu kaybedeli 50 yasinda sapasaglamdi bir anda yok oldu toprak oldu aci gecmiyo ama alisiyorsun ...icine atma acini yaşa

Basiniz sagolsun Allah sabır versin sizin de babanız gençmis mekanı cennet olsun
 
Tutamıyorum aklımı kaçıracak gibi oluyorum her gün rüyamda tekrar tekrar ameliyata sokuyorum her sabah kabusa uyaniyorum sanki güçlü olmaya calışiyorum ama değilim kardeşlerim annem var belli etmemeye calissam da oluyorum gibi onlari dusundukce daha da kotu oluyorum umarim hafifler gececegini hic dusunmuyorum zaten ama hafifler inşallah
3 yil oldu babami topraga vereli hic oyle alisacaksin yalanlari soylemeyecegim sadece suan yanan 40 mumun 1 tanesi kalacak ama hep yanacak hic gecmeyecek ama hafifleyecek seni oyle derinden anliyorumki babasina asik bi kizdim halada oyleyim cok cok zor allah yardimcimiz olsun dayanmak guc
 
Aileden birinin amansiz hastaligi veya olumu insanda hic gecmeyecek bir burukluk birakiyor. Yas ilerledikce cevrenizde saglikli anne ve babasiyla birlikte olan insanlari gordugunuzde iciniz oyle aciyor ki bu insanlarla ayni sansa sahip olmadiginiz icin kahroluyorsunuz.

Bu duygulara cok asinayim ama kabullenip sorgulamadan yola devam etmekten baska yapacak hicbir sey yok. Bu hayatin sonsuz olmamasi bir nebze rahatlatiyor insani.

Basiniz sag olsun. Sabir ve ferahlik diliyorum sizin icin.
 
Başınız sağolsun. Bir kız çocuğu babası ölünce büyür. Maalesef sen de büyümüş oldun. 😔😔
 
1 aydır süren hastane sürecimiz babamın ani ölümüyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en güvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parçamı kopardı da gitti gülemiyorum hiç gülemeyecek gibiyim bazen ölüyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl geçecek nasıl devam edicem? Hiç aklımıza bile gelmedi olüm bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.
Gerçekten insanı en çaresiz hissettiren büyük dertleri bile yok eden bir acı yaşamışsınız tekrar güleceksiniz sadece gülüsünüz biraz buruklasacak.Inancinizi kaybetmeyin niye kaybedesiniz babanın yok olacağını toprak olacağını onu bir daha goremeyecegini düşünüyorsun gerçekten?Baban çok güzel bir yerde hepimiz oraya gideceğiz o sadece biraz erken gitti ve inançlı olduğumuz için de bu dünyadan çok daha güzel bir yerde birlikte olacagiz
 
Back
X