BABAMIN SEVGİLİSİ...

Annemle babam boşandı ama babamın etkisi hala üzerimizde. Ve bi kadınla görüştüğünü öğrendim! Napacak evlenecek mi bilmiyorum bi tuhaf oldum.. 21 yaşındayım burda sevgilimin evlilik ısrariyla ilgili konular acarken babamın böyle bi mevzusu olması şaşırttı beni

niye bekar bir adam sonuçta gayet normal evlenmesi..

E napıcak adam tabiki hayatına devam edicek sende yetişkinsin çocuk gibi düşünüyorsun bence

Boşanmış koskoca adam artık arkadaşı da olur sevgilisi de kabullenin ayrıldı artık annenizden

E ne güzel.Hayatına devam ediyor adam.Mutlu olsunlar.

İçinin burulması gayet normal, Zamanla alışırsın o fikre de. Hayat devam ediyor...

Baban bir erkek.

Haklısın. İnsan biraz dursun çocuklarıyla ilgilensin, kendini dinlesin istiyor. Söz konusu annen olsa eminim yorumlar o yönde olurdu. Ama maalesef erkeklere bu toplumda aşırı bir hoşgörü var. Keşke hemen bir sevgili bulacağına, biraz seninle vakit geçirseydi, seni teselli etseydi.

Olabilir. Takılmanı gerektirecek bir durum değil bu.

Annenizle babanız ayrılmış olmasını henüz kabullenememişsiniz. Ama maalesef hayat devam ediyor. Herkes kendi hayatına bakacak belki annende evlenmeyi düşüncek ilerde.

Babamla annem ayrildiginda bana da bu fikir korkunç geliyordu. Ama sonradan barismalarinin mümkün olmadığını gördüm ayrılınca annem gülümsemeyi öğrendi daha mutlu bir hayatı oldu. Sonra babam yalnız olduğu için aklım hep ondaydi evim çocuklarım işim eşim derken babama vakit ayırmak çok zor oldu. Gelip evlenmek için onayını almaya geldim dediğinde ona cümlesini tamamlamadan önce onay verdim Rıza gösterdim. Şimdi bayagi da alıştım başkasıyla evli olmasına. Haklısın insan babasının yanında annesinin dışında bir kadın görünce içi burkuluyor ama onlar anne baba olmanın dışında istekleri beklentileri olan özgür kişiler. Anlayışlı olmak lazım

Sanane demek gecti icimden

Herkesin kendi hayati var. Siz de cocuk degilsiniz artik. Size hesap verecek degil babaniz.

Bırak evlensin, annende belki birgün yeni bir hayatarkadaşı bulabilir bunlar gayet normal şeyler canım. Sen kendi hayatına odaklan

Yaşın küçük değil, sen artık yetişkin bir bireysin, ergen değilsin ki... Benim ergenliğimde annemle babam ayrıldı, o dönemler o yaşımın getirdiği de bir durum olarak annemin ya da babamın bir başkasıyla evlenmesi fikri bana da korkunç geliyordu üstelik benden 9 yaş küçük de bir kız kardeşim vardı. Aradan zaman geçti, ben liseden mezun oldum, üniversiteye hazırlanırken babam evlenmek istediğini söyledi ve benim rızamı istedi. Tabi ben ve kardeşim, annem ve anneannemle yaşıyoruz, babam tek başına. Rıza gösterdim çünkü büyümüştüm ve erkeklerin kendi başlarına kendilerini idare etmelerinin zor olduğunu gayet iyi biliyordum. Benim onunla yaşamıyor olmamın da bir etkisi vardı elbette. Neyse evlendi falan, ben o dönemde üniversiteyi kazandığım şehre gittim derken uzun sürmedi evliliği ve boşandılar. Rıza göstermediğim ve babamı uyardığım tek konu çevrenin de etkisiyle biraz paldır küldür evlenmiş olmasıydı zira ikisi de birbirini tanıyamadan zart diye evlendiler. Şimdi yine tek başına ve tekrar bir evlilik düşünmüyor. Anneme gelince... Biz annemle yaşadığımız için midir bilemem bu fikir yıllarca beni babamın evlenmesi fikrinden daha çok rahatsız etmişti ama şu an etmiyor. Herkesin kendi görüşüdür, ben üvey babayla aynı çatı altına girecek bir insan değilim. Bu yaştan sonra öyle bir ihtimal hiç yok zaten çünkü okulum bitmek üzere, elime ekmeğimi alacağım. Annem bugün "ben evleniyorum" derse gitsin kendi düzenini kursun, başının çaresine baksın, kendi hayatı. Kardeşimin de üvey baba isteyeceğini sanmıyorum öyle bir durum olursa neticede o henüz küçük. Yakın zamanda öyle bir durum olursa bi çaresini buluruz yani, ne o mutsuz olur ne de biz. Sadece kendi açımdan düşünecek olursam ben yarın öbür gün kendi düzenimi kurmak istiyorum, sağım solum belli olmaz belki yurtdışına bile yerleşebilirim, annem geride tek başına kalsın istemem yani.

Boşanmanın üzerinden ne kadar geçmişti?