Babamın vefatı ve eşimin ailesi

Sır kapisi izliyorum sandim. Ilahi adaletin bu kadar net tecelli ettiğini görmüş olduk.


Size ve annenize karsi o günkü tavrı karsisinda yine de ozur dilemissiniz . Boyle yüce gönüllü olmak da ayri bir vasif. Soyle bir söz biliyorum.

Yaşadıklarım benim sınavımdı. O anlarda, bana nasıl davrandığınız da sizin sinaviniz.

Siz sakin kalmışsınız bravo. Ben uğradığım haksizliklar karsisinda mesafe koyuyorum. Uzak duruyorum. Ama uc günlük dünya iste. Değer mi diyor insan. En yakinlarimizla guzel gunlerimiz olmayacaksa. Keske boyle bir musibete gerek kalmadan geçinebilsek. Olmuyor iste her zaman. Illa bir aksiyon bir gerilim bir dram lazim insanogluna.
Hiç sormayın daha detaya girmediğim birsürü konu var...sakın kalamadım maalesef daha ağır olaylarda yaşadım..psikolofim bozuldu elimde küçücük bebek 45 kiloya düştüm...çocuğuma bakacak gücüm yoktu resmen...ayalarca psikolojik tedavi gördüm
Ama nasıl içerlediysem artık Allah bana o günleri gösterdi
Benim sizin gibi uzak kalma şansım olmadı hiç aynı binadayız malesef ben mesafe koydukça onlar gitti geldi canımı yaktı daha neler neler...yıllardır tek dileğimkendi maddi imkanına sahip olup buradan kurtulmak ama olmuyor işte yada olmayacak...
Yaşım37 şaçlarım bembeyaz ...neyseki artık daha rahat daha pozitifim hala kötülükleri varmı var ama umursamıyorum en azından buna gayretim var
Eşime de söylüyorum artık onlar bize muhtaç biz onlara değil bunu bil ona göre davran diye...
Sonu hakkımızda hayırlı olur inşallah
Sevgiler...
 
Başınız sağolsun. Sabir diliyorum.. Bence kvnizin ev kapatma demesinde bir sey yok ancak siz o duygu durumunuzla öyle düşünebilirsiniz tabiki de.

Merak ettigim kvniz neden size geliyor simdi doguma kadar size mi bakacak? Ayrica ikizlere annenizin bakmasini da isteyebilirsiniz bu da doğal bir sey
Yok bir süre için gelecekti.. babamın vefatı zamanı geldiğinde ben kendi evimde hiç kalmamıştım sanırım onun için birazda. Tekrar bı taziye gibi...
 
Merhaba hanımlar..
2 ay önce babamı kaybettik... Henüz 55 yaşındaydı. 20 yıldan fazladır kalp hastasıydı. Sık sık hastaneye yattigi olurdu. Ama hep iyilesirdi. Yani hastaydi ama vefatını beklemiyorduk. Hayatımda tanıdığım en harika insandı. Etrafındaki her insan için kurulmuş dünyası vardı ve o dünyanın en önemli insanının karşısındaki insan olduğunu hissettirdi. Hastalığına rağmen çok aktif, pozitif, hayatı da ölümü de düşüne düşüne yaşayan bir insandi. Velhasıl vefatı onu tanıyan herkesi çok üzdü hele de biz ailesini ... Geçmeyen kocaman bir boşluk, ara ara gelen ağlama krizleri ve genel olarak bir düşünmemeye, dua etmeye çalışma halindeyim.. bütün kardeşler evliyiz, annem çok zorlandi babamın eksikligiyle. Hemen yakinimiza taşıdık elimiz hep üstünde... Hepimiz babamın yokluguyla üşümüş civcivler gibi birbirimize sokulduk işte..

Bu durum bizi de biraz daha alıngan yaptı sanıyorum..

Kayınvalidem ve kayinpederim kendi hallerinde hoş insanlar. Ama babamın sosyalliginin tam tersi kayinpederim sessiz sakin, sosyal becerileri çok olmayan ama inanılmaz iyi niyetli çok hoş bir insandir. Kayınvalidemde kendi kültüründe büyümüş ama akıllı bir kadın, baskın bir karakterdir. Severiz birbirimizi. Hiç bir sıkıntımız yok her zorlukta yanımda olmaya çalışır.

Ama işte saniyorum bizim alinganligimizin etkisi var. Babam vefat ettiğinde gelmişti sağolsun başka şehirde yaşamalarına rağmen anneme de iyi niyetle 'evini sakın kapatma' demiş. Ben yoktum o sırada annemlerde. Annemi aradım nasıl ağlıyor. Çok usteleyince ,biri bana evini kapatma dedi çok üzüldüm ben zaten öyle düşünmüyorum ki evimde kalırım ben, dedi. Kim olduğunu da hiç söylemedi. Israr etmeme rağmen demedi.

Yani şu cenaze işlerinde lütfen ama lütfen insanlar boş bogazlik edip abuk sabuk konuşmasınlar. Kimin ne yapacağından kime ne. Acını paylaşıyorum de, iyi dileklerde bulun ve sus! bunu herkes için diyorum. Gerçekten öyle saçma sapan konuşmalarla muhatap olduk ki haddi hesabı yok. "Ay ben eşim şehir dışındayken bile yemeden içmeden kesiliyorum, sen ne yapcan şimdi diyen" kadınlar bile oldu. Amaç nedir yani, zaten kocaman bir acı var ortada. Niye, ne oldu da vefat etti, nesi vardi bile demeyin. Bilmeyin yahu. Ölen ölmüş, giden gitmis. Çok samimi değilseniz sormayın. Samimi olan da zaten ne olduğunu bilir. Öyle büyük bir acı ki tekrar tekrar yaşıyorsun anlatırken. Anlattirmayin acılı insanlara tekrar ve tekrar... Hoş görün onları biraz. İyi dilek yeterli.

Her neyse. Eşime söyledim biri böyle böyle evini kapatma filan demiş canını sıkmış annemin. Kime ne, abuk sabuk konuşuyorlar vs dedim. Eşim birşey demedi. Sonraki gün eşime annem de kim olduğunu soylemiyor canını sıkan kişinin, önemli de değil ama üzüldüm dedim. Bu kez eşim "annem demiş olabilir, onun ifadesine benziyor bu" dedi. Sonra da annesine sordu. Annesi de ,üzülmesin herkese gitsin gelsin ama evi olsun hep diye dedim, dedi. Ben gitmedim onlar bunu konuşurken.muhatap olmak istemedim. Sonra kardeşimden öğrendim ki annem zaten kayinvalidemin yanında ağlamış, yüzü düşmüş onun sözüne. Muhtemelen eşimle de konuştu kayınvalidem benim yanımda da kendilerince konu açtılar ama ben durmadım ortamda.
Bu duruma gıcık oldum gıcık. Başkası dese bu kadar koymaz da, sanki oğlumun evine yerleşme der gibi olmamış mı? Eminim annem de o yüzden alınmıştır. O niyetle kayınvalidem asla demez bilirim, hatta eşime de anneme karsi iyi olması için sürekli tembihliyor. Eşim de gerçekten annesinden ayırt etmez. Ama ben cok alındım bu söze. Hoş olmamış. :KK43:

Şimdi de haftaya eşim gidip alıp getirecek. (Onlar da biz de hiç evden çıkmıyoruz. Toplu taşıma kullanmasinlar diye de eşim alıp getirecek yaşadıkları şehirden.) Bana da sürekli telefonda (ikizlere 7 aylık hamileyim. Allah isteyen herkese de nasip etsin en güzel şekilde sahip olmayı) inşallah şişmemişsindir, komşum ikizlere hamileydi kız artık tanınmayacak hale gelmişti. İnşallah öyle olmazsın deyip duruyor. Sinir oluyorum. Kamera açıyoruz bir karnına bakayım, ay aman şişmemişsin, geçen biraz şiş gibiydin diyor. Diyorum ikizlere hamileyim şişe de bilirim, elimde olan birşey değil. Sağlıkla doğsunlar umurumda da değil dedim kaç kez.. yine de lafını ediyor. Aman ikizler doğsun seve seve bakarım diyor (bakar, oğlumda da sağolsun bir yıl ben ise başlamıştım bakmıştı. Annem, babam hasta diye onla ilgilendiği icin bakamazdi çünkü) şimdi içi içini yiyor. Annemdense kendi olmak istiyor biliyorum. Bense kimseyi istemiyorum. Kendimi sirk maymunu gibi hissediyorum. İkizlerin hamileliği, onları emzirirken, onlarla uğraşırken eminim gözü üstümde olacak. Çünkü farklı geliyor..

Kısaca aramın normalde iyi olduğu kayınvalideme hafif hafif alinganliklar yapıyorum :KK43:
Geldiklerinde samimi olmak istemiyorum. İçimden gelmiyor. Bir de kayınpederime baba demek çok ağır geliyor. Bunla ilgili hiç sıkıntı yaşamamıştım bu zamana kadar. Ama babama hiç benzemeyen, o duyguyu azıcık bile hissettirmeye birine artık baba demek istemiyorum. Ayıp mı olur? Eşim de desem daha mutlu olacak gibi..

Çok uzattım kusura bakmayın. Birazda içimi dökmek gibi oldu.. umarım okuyup, yorumlarimlarinizla yardımcı olursunuz. Teşekkürler.
Basiniz sag olsun bende hem hamileleik hemde kaybinizin alıngan lik yaptığı ni düşündüm söylediklerinde birsey yok annenizin iyiligi icin demis bence esinizle alakali degil. Sisme konusu da yne sizin iyiliginizi düşünmüştür ama baba dememeniz cok ayip olur adam size bir kötülük yapmamis hem de esinizin babasi
 
Kayinvalideniz kotu niyeti olmayan ama patavatsizliklari olan klasik kayinvalide gibi geldi bana.
Falanca hamileyken şişti sen şişme, filan bunu yapti sen yapma... zaten hepsi hep bir kontrol etme akil verme çabasında. Tavsiye istenmeden vermeye bayılırlar.
Rahatsiz oldugunuz konulari o anda belirtin birdahakine dikkat etsin. Bir sey demezseniz onu devam ettirir.
 
3 yıl önceki kendimi gördüm sizde. Babam 53 yaşındaydı kaybettiğimizde ve hiçbir hastalığı yoktu. Uyanıp annemle alışverişe gidecekken, uykuda teslim etti ruhunu..

Cenaze evinde saçma sapan şeyler söyleyen o kadar çok insan oldu ki..
Kimisi "aman seninkinin yattığı yer belli, benimki nerde napıyo bilmiyorum" dedi
Kimisi "valla kurtuldun" dedi kendi evliliğinden yola çıkarak
Kimisi "yatak odanı bana ver" dedi.. vs vs neler neler duyduk.

Babam öldü, biz zaten öldük. Ama birde gömüldük.

Allah sabır versin size ve ailenize. Yaşamayanın bilmeyeceği bir acı. 3 yıl oldu hala her gece gözümün önüne gelir canım babam.

Allah rahmet eylesin, nur içinde yatsınlar🙏🏻
 
3 yıl önceki kendimi gördüm sizde. Babam 53 yaşındaydı kaybettiğimizde ve hiçbir hastalığı yoktu. Uyanıp annemle alışverişe gidecekken, uykuda teslim etti ruhunu..

Cenaze evinde saçma sapan şeyler söyleyen o kadar çok insan oldu ki..
Kimisi "aman seninkinin yattığı yer belli, benimki nerde napıyo bilmiyorum" dedi
Kimisi "valla kurtuldun" dedi kendi evliliğinden yola çıkarak
Kimisi "yatak odanı bana ver" dedi.. vs vs neler neler duyduk.

Babam öldü, biz zaten öldük. Ama birde gömüldük.

Allah sabır versin size ve ailenize. Yaşamayanın bilmeyeceği bir acı. 3 yıl oldu hala her gece gözümün önüne gelir canım babam.

Allah rahmet eylesin, nur içinde yatsınlar🙏🏻
Üç yıldır uyumadan önce aklınıza geliyor hala, öyle mi? Allah sabır versin. Ben çok sık rüyalarımda görüyorum. Ama çok gerçekçi gördüğüm rüyaların sabahı çok zorlanıyorum. Aşırı özlüyorum onu. Kapıdan girişini, şaka yapısını, yemek yiyisini, kızım demesini, öpmesini... Herşeyi kendine ozguydu onun. Canım babam...
 
Öncelikle başınız sağolsun. Hem yasadığınız acı hem hamilelik sizi aşirı duygusallaştirmış.

Benim de kayınvalidemle hic sorunum yok ama ben de şu an hamileyim ve kayınvalidemin her zaman ki halleri bazen batıyor içten ice sinir oluyorum. sonra mantığımi devreye sokuyorum sakinlestiriyorum kendimi.

Bakin iyi niyetli diyorsunuz geldiklerinde kotü davranmayın. Babanızın ölum sebebi onlar değil duygularınızi yanliş yönlendirerek aşirı tepkiler vermeniz sizi haksiz duruma dusürur.

Esim annemi kendi annesinden ayirt etmez diyorsunuz ki benim esımde oyledir. esinizin hatrına geldiklerinde surat asmayın. Babaniz yaşasaydı eşiniz artiķ ssenin babana baba demek icimden gelmiyor deseydi size uzulmez miydiniz? her cümlenin sonunda olmasa bile gerekli yerlerde baba diyin bence önceden diyormuşsunuz simdi adam benim ne suçum var diyecek.
 
Herkesin acı ile baş etme yöntemi farklıdır. Ben kimse beni arayıp sormasın eve de gelmesin, başın sağolsun da demesin isterim. Hele ki eve gidilip yemek yenilmesi kadar saçma bir şey yok. Arkadaşımın babası vefat ettiğinde ise yemeğini yemeyince aşırı bozulmuştu, her gün gidip muhabbet etmem hoşuna gidiyordu. Babasını kendisi anlatıyordu vs. Yani toplumda bilgi eksikliğinden ziyade insanlar kendisne söylense bozulmayacakları şeyleri rahatlıkla söylüyorlar.
 
Merhaba hanımlar..
2 ay önce babamı kaybettik... Henüz 55 yaşındaydı. 20 yıldan fazladır kalp hastasıydı. Sık sık hastaneye yattigi olurdu. Ama hep iyilesirdi. Yani hastaydi ama vefatını beklemiyorduk. Hayatımda tanıdığım en harika insandı. Etrafındaki her insan için kurulmuş dünyası vardı ve o dünyanın en önemli insanının karşısındaki insan olduğunu hissettirdi. Hastalığına rağmen çok aktif, pozitif, hayatı da ölümü de düşüne düşüne yaşayan bir insandi. Velhasıl vefatı onu tanıyan herkesi çok üzdü hele de biz ailesini ... Geçmeyen kocaman bir boşluk, ara ara gelen ağlama krizleri ve genel olarak bir düşünmemeye, dua etmeye çalışma halindeyim.. bütün kardeşler evliyiz, annem çok zorlandi babamın eksikligiyle. Hemen yakinimiza taşıdık elimiz hep üstünde... Hepimiz babamın yokluguyla üşümüş civcivler gibi birbirimize sokulduk işte..

Bu durum bizi de biraz daha alıngan yaptı sanıyorum..

Kayınvalidem ve kayinpederim kendi hallerinde hoş insanlar. Ama babamın sosyalliginin tam tersi kayinpederim sessiz sakin, sosyal becerileri çok olmayan ama inanılmaz iyi niyetli çok hoş bir insandir. Kayınvalidemde kendi kültüründe büyümüş ama akıllı bir kadın, baskın bir karakterdir. Severiz birbirimizi. Hiç bir sıkıntımız yok her zorlukta yanımda olmaya çalışır.

Ama işte saniyorum bizim alinganligimizin etkisi var. Babam vefat ettiğinde gelmişti sağolsun başka şehirde yaşamalarına rağmen anneme de iyi niyetle 'evini sakın kapatma' demiş. Ben yoktum o sırada annemlerde. Annemi aradım nasıl ağlıyor. Çok usteleyince ,biri bana evini kapatma dedi çok üzüldüm ben zaten öyle düşünmüyorum ki evimde kalırım ben, dedi. Kim olduğunu da hiç söylemedi. Israr etmeme rağmen demedi.

Yani şu cenaze işlerinde lütfen ama lütfen insanlar boş bogazlik edip abuk sabuk konuşmasınlar. Kimin ne yapacağından kime ne. Acını paylaşıyorum de, iyi dileklerde bulun ve sus! bunu herkes için diyorum. Gerçekten öyle saçma sapan konuşmalarla muhatap olduk ki haddi hesabı yok. "Ay ben eşim şehir dışındayken bile yemeden içmeden kesiliyorum, sen ne yapcan şimdi diyen" kadınlar bile oldu. Amaç nedir yani, zaten kocaman bir acı var ortada. Niye, ne oldu da vefat etti, nesi vardi bile demeyin. Bilmeyin yahu. Ölen ölmüş, giden gitmis. Çok samimi değilseniz sormayın. Samimi olan da zaten ne olduğunu bilir. Öyle büyük bir acı ki tekrar tekrar yaşıyorsun anlatırken. Anlattirmayin acılı insanlara tekrar ve tekrar... Hoş görün onları biraz. İyi dilek yeterli.

Her neyse. Eşime söyledim biri böyle böyle evini kapatma filan demiş canını sıkmış annemin. Kime ne, abuk sabuk konuşuyorlar vs dedim. Eşim birşey demedi. Sonraki gün eşime annem de kim olduğunu soylemiyor canını sıkan kişinin, önemli de değil ama üzüldüm dedim. Bu kez eşim "annem demiş olabilir, onun ifadesine benziyor bu" dedi. Sonra da annesine sordu. Annesi de ,üzülmesin herkese gitsin gelsin ama evi olsun hep diye dedim, dedi. Ben gitmedim onlar bunu konuşurken.muhatap olmak istemedim. Sonra kardeşimden öğrendim ki annem zaten kayinvalidemin yanında ağlamış, yüzü düşmüş onun sözüne. Muhtemelen eşimle de konuştu kayınvalidem benim yanımda da kendilerince konu açtılar ama ben durmadım ortamda.
Bu duruma gıcık oldum gıcık. Başkası dese bu kadar koymaz da, sanki oğlumun evine yerleşme der gibi olmamış mı? Eminim annem de o yüzden alınmıştır. O niyetle kayınvalidem asla demez bilirim, hatta eşime de anneme karsi iyi olması için sürekli tembihliyor. Eşim de gerçekten annesinden ayırt etmez. Ama ben cok alındım bu söze. Hoş olmamış. :KK43:

Şimdi de haftaya eşim gidip alıp getirecek. (Onlar da biz de hiç evden çıkmıyoruz. Toplu taşıma kullanmasinlar diye de eşim alıp getirecek yaşadıkları şehirden.) Bana da sürekli telefonda (ikizlere 7 aylık hamileyim. Allah isteyen herkese de nasip etsin en güzel şekilde sahip olmayı) inşallah şişmemişsindir, komşum ikizlere hamileydi kız artık tanınmayacak hale gelmişti. İnşallah öyle olmazsın deyip duruyor. Sinir oluyorum. Kamera açıyoruz bir karnına bakayım, ay aman şişmemişsin, geçen biraz şiş gibiydin diyor. Diyorum ikizlere hamileyim şişe de bilirim, elimde olan birşey değil. Sağlıkla doğsunlar umurumda da değil dedim kaç kez.. yine de lafını ediyor. Aman ikizler doğsun seve seve bakarım diyor (bakar, oğlumda da sağolsun bir yıl ben ise başlamıştım bakmıştı. Annem, babam hasta diye onla ilgilendiği icin bakamazdi çünkü) şimdi içi içini yiyor. Annemdense kendi olmak istiyor biliyorum. Bense kimseyi istemiyorum. Kendimi sirk maymunu gibi hissediyorum. İkizlerin hamileliği, onları emzirirken, onlarla uğraşırken eminim gözü üstümde olacak. Çünkü farklı geliyor..

Kısaca aramın normalde iyi olduğu kayınvalideme hafif hafif alinganliklar yapıyorum :KK43:
Geldiklerinde samimi olmak istemiyorum. İçimden gelmiyor. Bir de kayınpederime baba demek çok ağır geliyor. Bunla ilgili hiç sıkıntı yaşamamıştım bu zamana kadar. Ama babama hiç benzemeyen, o duyguyu azıcık bile hissettirmeye birine artık baba demek istemiyorum. Ayıp mı olur? Eşim de desem daha mutlu olacak gibi..

Çok uzattım kusura bakmayın. Birazda içimi dökmek gibi oldu.. umarım okuyup, yorumlarimlarinizla yardımcı olursunuz. Teşekkürler.
Kötü niyetle söylenmediğini düşünüyorum, yanlış zamanda, yanlış ortamda gaf yapmış kayınvalideniz. Genel olarak iyilerse, bu durumu düşünerek kendinizi yükseltmeyin bu duygu ile eşinizin ailesine karşı. Aile her zaman lazımdır. Allahım gani gani rahmet eylesin babacığınıza. Mekanı cennet olsun.
 
X