Daha önce birçok konum var. Babam bize çok çektirdi. Çocukluk hayalim annemle babamın boşanması ve babamdan kurtulmaktı.Aylardır başka kadınla yaşıyor ve kadın hamile. Annemle ayrıldı. Ama ara ara annemin evine gidip halaa burası benim yuvam, kızının lafına baktın bizi boşalttı diyor. Annem mahkeme falan bilmez ben götürdüm annemi. Ama o da boşanmak istiyordu. Herkese benim onları boşattıgımı söylüyor. 1ayı geçti evlendim. Nikah sonrası babamla ne konuştum ne gördüm.Yoklugunu hissetmiyorum. Kayınpederimi arayıp kızı aldınız artık aramıyorsun demiş. Babamla ben bile konuşmuyorum. Ki eşimi arayınca beni sormaz bile. Evimi bile bilmez. Ama halaa kayınpederimle iletişimde kalmak istiyor. Anlamadıgım insanın öz babası nasıl böyle olur.Ne sevgi gördüm ne başka birşey. Şimdi o kadının çocuklarına bana yapmadığı babalıgı yapıyor.Bazen diyorum ölse konuşmadığım için pişman olur muyum. Ama o kadar çok çektirdi ki. Yıllarca onu görmeyeceğim, özleyecegimi sanmıyorum. Hadi bize çektirdi de. İnsan demez mi evladım napıyor falan. Eşimi bile napıyorsun diye arar. Ama bende numarası bile yok. Ondan nefret ediyorum.Bu nefret nasıl geçer bilmiyorum. Onun tek derdi evlenip gidelim ve evden bogaz eksilsindi.Erkek kardeşime karısına nasıl iyi davranıyor. Sanki onun kızı o. Hiç baba kız ilişkimiz olmadı, olmayacakta. Ona hakkımı helal etmiyorum.