- 30 Eylül 2017
- 473
- 312
- 33
Babannemi sevemiyorum. görmeye bile tahammül edemiyorum bazı zamanlar. içimde kin hiç bitmiyor.
bundan birkaç sene öncesine kadar babannem hayatımızda yoktu. zamanında annemi gelin olarak istememişti. babamda onun sözünü dinlemeyip evlenince onu da evlatlıktan silmişti.
şimdi kendisi epey yaşlandı. eli ayağı tutmuyor eskisi gibi. bakıma muhtaç. bal kaymak olduğu gelinleri artık yüzüne bakmıyor ve kendisi artık bizimle. arada büyük gelinine gidiyor ama orada da büyük gelin istemediği için duramayıp geri geliyor. küçük gelini hiç birşekilde yanına almıyor tabi aramak sormakta yok.
kin duyma sebebim aslında tam olarak bunlar değil.
Eskiden koylerde eltiler kaynana vs. hep bir arada yaşardı. bizde o dönemin bi kısmında oyle yaşamak zorunda kaldık. ve o zamanlar şuan bize melek gibi davranan bannemin tam bir şeytan olması ve aç bırakmaya kadar giden gaddarlıkları. diğer torunlarına sütünden etine yedirmesi bize ise kalan kırpıntıları vermesi. o torunları evde olmadığında yemek pişirmek yasaktı. annemde hiç sesini çıkaramazdı. ona da ayrıca kızgınım.
annem doğum yaptığının ertesi günü tarla bahçeye götürüp çalıştırması, bu sebeple dikişlerinin patlması, lohusa kadını aç bırakması tabi anneme bunları yaparken diğer gelinlerinin üzerine titrerdi.
daha burada sayamadığım birsürü şey var. genel hatlarıyla böyle. onu sevemiyorum. aynı odada durmak bile istemiyorum. sanki omuzlarımdan aşağıya birşey bastıyor eziliyorum gibi hissediyorum. annemde aynı şekilde . yanında durmak istemiyor. sürekli iş çıkartıp gidiyor yanından.
böyle nasıl geçecek hayat bilmiyorum. üstelik yaptığı hiçbirşeyi kabul etmiyor. sanki hiç sorun yokmuş gibi bize nazlanıyor. sürekli ilgi bekliyor. daha beter sinir oluyorum. ve de hala diğer gelinlerine toz kondurmuyor. kendi gitmek istemiyormuş onlara . yoksa onlar bakarlarmış. torunları onla yatmak için kavga ediyormuş vs. arayıp sormuyorlar bile. hala kabullenemiyor.
bundan birkaç sene öncesine kadar babannem hayatımızda yoktu. zamanında annemi gelin olarak istememişti. babamda onun sözünü dinlemeyip evlenince onu da evlatlıktan silmişti.
şimdi kendisi epey yaşlandı. eli ayağı tutmuyor eskisi gibi. bakıma muhtaç. bal kaymak olduğu gelinleri artık yüzüne bakmıyor ve kendisi artık bizimle. arada büyük gelinine gidiyor ama orada da büyük gelin istemediği için duramayıp geri geliyor. küçük gelini hiç birşekilde yanına almıyor tabi aramak sormakta yok.
kin duyma sebebim aslında tam olarak bunlar değil.
Eskiden koylerde eltiler kaynana vs. hep bir arada yaşardı. bizde o dönemin bi kısmında oyle yaşamak zorunda kaldık. ve o zamanlar şuan bize melek gibi davranan bannemin tam bir şeytan olması ve aç bırakmaya kadar giden gaddarlıkları. diğer torunlarına sütünden etine yedirmesi bize ise kalan kırpıntıları vermesi. o torunları evde olmadığında yemek pişirmek yasaktı. annemde hiç sesini çıkaramazdı. ona da ayrıca kızgınım.
annem doğum yaptığının ertesi günü tarla bahçeye götürüp çalıştırması, bu sebeple dikişlerinin patlması, lohusa kadını aç bırakması tabi anneme bunları yaparken diğer gelinlerinin üzerine titrerdi.
daha burada sayamadığım birsürü şey var. genel hatlarıyla böyle. onu sevemiyorum. aynı odada durmak bile istemiyorum. sanki omuzlarımdan aşağıya birşey bastıyor eziliyorum gibi hissediyorum. annemde aynı şekilde . yanında durmak istemiyor. sürekli iş çıkartıp gidiyor yanından.
böyle nasıl geçecek hayat bilmiyorum. üstelik yaptığı hiçbirşeyi kabul etmiyor. sanki hiç sorun yokmuş gibi bize nazlanıyor. sürekli ilgi bekliyor. daha beter sinir oluyorum. ve de hala diğer gelinlerine toz kondurmuyor. kendi gitmek istemiyormuş onlara . yoksa onlar bakarlarmış. torunları onla yatmak için kavga ediyormuş vs. arayıp sormuyorlar bile. hala kabullenemiyor.
