Babasını sevmeyen varmı ? Varsa burada dertleselım ...

Son düzenleyen: Moderatör:
bu arada zıyaretcıler sızın kım odgunuzu cok ıı bılıyorum defolun konumdan ...
 
Bı insan babami sevmiyorum sevemiyorum tarzında zor cümle kullanabiliyor şa
Yaşadıkları gercekten ağır seylerdir, bir babanın eksikliği özellikle, konu sahibi burda bana da belki laf edeceksin ama benim babamla sıkıntım yok ama canımdan can olan arkadasım babasından nefret ediyordu ki cok haklı sebepleri vardı...
Yani yaşamasamda canım dostumdan biliyorum...

Cok kötü oldum yine arkadasım vefat etti de...
 

basınız sagolsun ... babam benım kahramanımdı ama aynı evın ıcınde bırbırımızın yuzune bakmadan yasıyoruz sımdı ...
 
canım 1 ay önce sorsan anlatırdım hatta bu çok da rahatlatırdı beni ama şimdi düşünmek bile istemiyorum
inşallah bundan sonra da anlatmak zoruda hissetmem kendimi
ama nerdeee....
rahat batıyor herife rahat !!
 
canım 1 ay önce sorsan anlatırdım hatta bu çok da rahatlatırdı beni ama şimdi düşünmek bile istemiyorum
inşallah bundan sonra da anlatmak zoruda hissetmem kendimi
ama nerdeee....
rahat batıyor herife rahat !!

aynen canım , o bana bazı ımkanları suancagına bn ona sundum ha pısman degılım babamdır verdım parayı ıstedgını yapsın ama bna bole yapması kotu yanı ...
senın ne sıkıntın vardı ?
 
bır bayanı babası onemsemezse elın oglu hıc onemsemez degıl mı ?
 
bır bayanı babası onemsemezse elın oglu hıc onemsemez degıl mı ?

üzücü bir durum bu
ama benim erkek arkadaşım babamdan tabiki de daha çok önemsiyor beni..
ben babamdan sevgi beklemiyorum
adam gibi adam olsaydı evde o bize yetecekti
olmadı..
neyse çok konuşmak istemiyorum şimdi arkasında, nihayetinde şuan ayrı yaşadığım için mutluyum..
yine beni dertlendirirse senin özel mesaj kapını çalacağım nadia :)
 

yazabılırsın tatlım cekınme hıc ne mutlu sen asmıssın herseyı bıde bn asabılsem ...
ıstersen yaz bana merak ettım belkı bı yol bulurum bnde yasadıklarından ne dersın ?
 
kızlar bn cıkıyorum sımdı ıı aksamlar hepınıze ... yarın yazdıklarınza cvp verıcem teker teker :79:
 
Yani sevmemek değil de hissettiğimi ifade etmem zor olacak biraz..

Biz hiç aile olamadık ne yazık ki. Babam için öncelik hep kendi ailesi ve akrabalarıydı. Bana hiç kızım demezdi, kardeşime de bir gün olsun oğlum demedi. Güzel bir söz ve ilgi görmedik hiç. Dışarıdan iyi bir eş ve baba gibi görünse de gerçekler öyle değildi.

Hiçbir sorunumla ilgilenmedi. Kendisi sorun yarattı devamlı, hem anneme hem bize. Şimdi boşanıyorlar ve hiç şaşırmadığım şekilde maddi olarak bizi çok zor durumda bıraktı o insanlar için. Sürekli parayla korkutmaya çalıştı. Boşanma nedenlerinden biri de maddiyat zaten.

Şimdi son 1,2 aydır düzgün davranıyor, ama ben ona inanmıyorum. Çok sık gelgitler yaşadık ve eminim boşandıktan sonra işler değişecek. Bizim oralarda boşanmadan önce babanın evladısındır, boşanınca annenin evladı olursun. Hele bir de evlenirse yüzümüze bakmaz herhalde.

Bu süreçte özel hayatımda da okul hayatımda da sorunlar yaşadım. Sevgilimle problemlerim oldu, huyum suyum değişti filan ama artık sallamamayı öğrendim, yaşanan bütün kötü şeylerin üzerini çizdim.

Şimdi sorarsan bana onu seviyor musun diye sevmiyorum diyemem. Ama asla baba sevgisi tatmadım ben. O yüzden istemiyorum onu yanımda. Annem hem babam hem de annem benim. O bana yeter..
 
Son düzenleme:
ben baba aşığı biri olarak bu konuya kendimden birşey yazamıycam ama şunu söylemek istiyorum.gerçekten baba sevgisi çok başka birşey ve bunu yaşayamayan kişilere çok üzülüyorum.çoook büyük bir kayıp.baba eksikliğinin insanın kişiliğinde çok önemli sorunlar yarattığını düşünüyorum.nasıl olaylar yaşadıysanız mutlaka haklı sebepleriniz vardır allah yardımcınız olsun.
 
son zamanlarda aklıma geldikçe ağladığım hatta hiç aklımdan çıkmayan konulardan biri.babamı sevmeme değilde çok büyük kırgınlıklarım var.yarama tuz bastınız adeta bu konuyla.

çok kalabalık mutlu bir ailem vardı.teker teker ablalarım evlenip yuva kurmaya başladıktan sonra dahada bağlanmıştık ailecek birbirimize.ta ki evimizin direği olan ANNEmin vefatına kadar.evimizin direği diyorum çünkü bizi birbirimize bağlayan yaşama sevinci veren anneciğimmiş.onun ölümünden sonra ben evlendim.sonra babam yeni biriyle evlendi.ilk zamanlar herşey çok iyiydi.evde 2 erkek kardeşim ve babam vardı.uzak bir memleketteydim.sürekli özlerdim fırsat buldukçada giderdim.sonra ne olduysa özellikle bu son 1 senedir babam çoookkk uzaklaştı bizden.o kadar karışık ve acı dolu bir hikayeki nasıl anlatılır ifade edilir bilmiyorum.biz gittikçe evdeki kadın surat asardı.bizim yola çıkacağımız gün melek olurdu sanki adeta.meğer gidiyoruz diye sevincindenmiş.babam her seferinde onu savundu bizlere.kusura bakmayın lütfen babamın 2.eşinden bahsederken hep O KADIN tabirini kullanıcam başka bi laf yakışmıyor ona.

O KADIN ne isterse ikiletmedi.üzerine ev yaptı.takılar,son teknoloji telefonlar,tv de yeni çıkmış hangi son model ev aleti varsa onları daha ağzından çıkar çıkmaz almalar.kesinlikle yadırgamadım.eşidir alır dedim.ama evdeki lise çağındaki çocuk bişey istese hiç umrunda olmadı.her gördüğünü istiyosun dedi ona.sürekli aşağıladı o çocuğu.üniversite sınavına girdi.şehir dışında bi okulu kazanamadı diye babam ve O KADIN ikisi birden o çocuğun yüzüne senden kurtulamadık dediler.yavrum hep içine kapanık büyüdü.hep içine attı.doğru düzgün ne yemek yaptı evinde ne de ev kadınlığı.

daha bunun gibi biçok şey.sırf bunlara sessiz kaldığı için hep ya kadın giderse korkusuna biz evlatlarına yaptığı ağır darbelerden sonra babama çok kırgınım.O KADIN dan bizim bi beklentimiz yoktu ama evdeki öksüz masum kardeşimize iyi davransaydı bizde onun halini hatrını sorardık.sırf biz kadını aramıyoruz diye babamda bizi aramaz oldu.en son yaz tatilinde gittim 1 haftalığına.ve ayrılırken yüzlerine söylediğim son söz artık bi daha gelmem.ölürsem öldü haberimi alırsınız sadece deyip helalleşip çıktım.dahada gitmem.o günden beride arayıp sesini duymadım.hala özlüyorum içim yana yana ama oda beni aramıyor.bizi aramıyor sormuyor
 
benim teyzem babasını sevmez, yani dedemi. haklı sebepleri olduğunu düşünüyorum onu suçlayamıyorum da bu konuda...

konu sahibinin de belki anlattıkça sebepleri daha makul gelecektir ama açıkçası benim de babam ilgisiz, soğuk, uzak, sevgisini göstermez vs ama ebeveynlerimizi gerçekten sevmemek için bunlar haklı sebepler değil bence. evet bizim dünyaya gelme nedenimiz onlar, bizi büyüttüler, beslediler hakları var üzerimizde ama hayatlarımızı mahvetme hakları yok. kiminin ailesi doğurur camii avlusuna bırakır bakamam benden daha iyi baksınlar diye de bırakabilir -ki bu bence gerçek sevginin bir göstergesidir, bencil olsa benimle olsun aç da olsa yanımda olsun falan diyebilir-ya da lanet olsun şundan kurtulayım diye de bırakabilir ki bu bence en kötüsü çünkü sevgi bağı yok tıpkı tecavüz eseri dünyaya gelmek gibi. anne babanın da bir sevgisi yok çocuğa karşı. ne bileyim, sevmemek için ne kadar çok neden varsa onları çürütmek için de var; sevmek için ne kadar neden varsa aslında sevmemek için de var. her şeye rağmen onlar bizim anne babamız ama bu onlara bize hükmetme hakkını da vermez, hepimiz birer bireyiz çünkü.

not: ilk sayfayı okuduktan sonra yorum yaptım
 
Canım seni çok iyi anlıyorum sen zaten bunu biliyorsun
babanı sevmiyorum diyorsun böyle hissetmekte haklısın seni en zor anlarında hep yalnız bırakmış ama bende biliyorumki sen babanı çok seviyorsun aslında ama onun seni sevmediğini düşünüyor ona kızıyorsun aynı benim gibi
benim babamda çok duryarsız ve bencildir ona çok kızıyorum hemde onu çok seviyorum
 
çok açık yazıyorum benim babamın ''baba'' sıfatına bile layık olmayan insanın allah belasını versin
her türlü huyu var çok çektirdi bize hala da çekiyoruz
bize hiç bir faydası olmadı..üzerimde hiç bir hakkı yok..
 
babam benim için elinden geleni yaptı okutmak için
ama küçükken bana kızdığı zaman b*k kırığı derdi sinir oluyrum
 
hergün sıkıntı ile uyanıyorum,işte bulamıyorum bunalımıda geçti benim hayatım kendimi hiç iyi hissetmiyorum.
babam benim geleceğimi hiç düşünmedi beni ve annemi resmen süründürüyor...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…