- 23 Ekim 2014
- 9.394
- 36.122
- 548
- Konu Sahibi aypare ackerman
- #41
Yaşınız kaç bilmiyorum ama bu düzen ne zamana kadar böyle gider; tabi ki kendi ayaklarınızın üstünde durup, mesleğinizi elinize alana kadar. Kendi yoluna giden bir yetişkin olduğunuzda bugünle aynı olmayacak hiçbir şey. Benim dedem de sizin babanız gibidir. Çocuklarına hayatı zindan etmiş ve biz aile apartmanında yaşıyorduk. Yani ne amcalarım ne de babam dedemden yakayı sıyırmayı başaramamış. Babam vefat etti ve öldüğünde babasıyla küstü, zaten hayatının çoğunda evlatlarıyla küs olan bir adam. Ne üzücü değil mi, işte bazısı da böyle ne evlat sevgisi biliyor, ne baba olmayı. Babam öldükten sonra dedem elbette bana yöneldi, ona yaptıklarını bana yapmaya kalktı ama benim şartlarım kurtulmak için daha elverişliydi, üniversite için ayrıldım ve bir daha dönmedim yanlarına. Şimdi gayet huzurluyum. Siz de elinizden geleni yapmaya, kendi hayatınızı kurmaya bakın. Şuan gelecek umutsuz gibi görünüyor olabilir ama hiç de öyle değil. Siz çabalarsanız, her şeyi yoluna sokabilirsiniz.
sürekli olumsuz eleştiri, psikolojik baskı, bol küfür.. Amann ne hali varsa görsün diyorum artık ben evlendim evlenirken eşime anlattım babam gibi eş istemiyorum diye... Kayınpederim babalıl yapar diye hayal kurardım onlarda kızına ve torunlarına düşkün ne arar ne sorar acayipler...
gülimmi ağlıyımmı acayip bi hal bu gerçekden güzel babalık yapan insanlara hayranım onlara baba diyesin sarılasım geliyor hayran hayran izliyorum onların yakın cevremden veya yolda park da cok acayip bir boşluk bu zaten kaygı bozuklugu panik atagımda bundan...
teşekkür ederim
