- 1 Şubat 2025
- 128
- 71
- 13
- Konu Sahibi yingyang92
-
- #1
Merhaba,
Ailemden ayrı bir şehirde çalışıyorum. Bu işi de güç bela buldum. Annem çocukluğumdan beri babamla olan sorunlarını anlatır, halalarım onu sevmezmiş laf sokarmı, babaannem onu hiç sevmemiş. Bunlar hep kendi kafasında kurduğu senaryolar. Ben ilkokuldayken bile bunları dinledim ve evlilikten soğudum. Annem beni tamamen yaşlanırsam bana bakar kafasında doğurmuş. Bir de erkek kardeşim var. Evli çocuklu, yengem annemi sevmiyor. Bir çeşit karma diyelim. Sevmemekte de çok haklı. Yengem karışma dese de, annem her şeye karışıyor.
Annem 75 yaşında, babamla birlikteler hala şikayetçi. Yıllardır babam maaş kartını almış, ona vermemiş, annem de babama güvenip bir bakkala bile gitmemiş. Bankamatikten para çekmek dahil hiçbir şeyi bilmiyor. Huzur evine mi yerleşsinmiş, yerleşmesin ama yıllarca ona bankadan para çekmeyi öğretmeye çalıştım. Baban yapar diyerek öğrenmedi. İlgiyi seviyor.
Ben uzak bir şehirde bir oda kiralarayarak yaşamaya çaışırken, her gün annemin dertlerini dinliyorum. İstiyor ki, yanına yerleşeyim, ona bakayım. Benim hiç hayatım olmasın, evleneceğim kişi ona baksn. Yani, herkes ona baksın istiyor. Psikologa git diyorum gitmiyor, hiç kimseyi beğenmiyor. Her şeyi kendisi biliyor. Ben zehirlendim, doktora giderken bile yolda kustum, 3 gün rapor aldım. Kendime baktım, bana bakacak kimsem yok. Onu yanında babam var, kendine ait bir evi, maaşı var. Beni yarın işten çıkarabilirler. Yani ne yapayım bilmiyorum, kendime ait şu kadarcık bir hayatı bile bana çok görüyor.
Ailemden ayrı bir şehirde çalışıyorum. Bu işi de güç bela buldum. Annem çocukluğumdan beri babamla olan sorunlarını anlatır, halalarım onu sevmezmiş laf sokarmı, babaannem onu hiç sevmemiş. Bunlar hep kendi kafasında kurduğu senaryolar. Ben ilkokuldayken bile bunları dinledim ve evlilikten soğudum. Annem beni tamamen yaşlanırsam bana bakar kafasında doğurmuş. Bir de erkek kardeşim var. Evli çocuklu, yengem annemi sevmiyor. Bir çeşit karma diyelim. Sevmemekte de çok haklı. Yengem karışma dese de, annem her şeye karışıyor.
Annem 75 yaşında, babamla birlikteler hala şikayetçi. Yıllardır babam maaş kartını almış, ona vermemiş, annem de babama güvenip bir bakkala bile gitmemiş. Bankamatikten para çekmek dahil hiçbir şeyi bilmiyor. Huzur evine mi yerleşsinmiş, yerleşmesin ama yıllarca ona bankadan para çekmeyi öğretmeye çalıştım. Baban yapar diyerek öğrenmedi. İlgiyi seviyor.
Ben uzak bir şehirde bir oda kiralarayarak yaşamaya çaışırken, her gün annemin dertlerini dinliyorum. İstiyor ki, yanına yerleşeyim, ona bakayım. Benim hiç hayatım olmasın, evleneceğim kişi ona baksn. Yani, herkes ona baksın istiyor. Psikologa git diyorum gitmiyor, hiç kimseyi beğenmiyor. Her şeyi kendisi biliyor. Ben zehirlendim, doktora giderken bile yolda kustum, 3 gün rapor aldım. Kendime baktım, bana bakacak kimsem yok. Onu yanında babam var, kendine ait bir evi, maaşı var. Beni yarın işten çıkarabilirler. Yani ne yapayım bilmiyorum, kendime ait şu kadarcık bir hayatı bile bana çok görüyor.