Bagimli Yasamak...

Summer-girl

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
23 Aralık 2018
4.833
12.046
138
Iyi aksamlar diliyorum herkese.

Aileme bagimliyim sanirim. Ailemle yasiyorum ve aile icinde yasanan en ufak sorun hayatima cok kolay yansiyor, yani hayatim aileme endekslenmis gibi.

Ebeveynlerimin artik yaslaniyor olmasina bile takiliyorum. Bir gun olecek olmalarini ve yalniz kalacagimi dusununce cildiriyorum. Halbuki herkes olumlu, herkes fani.

Bunun dogru bir sey olmadiginin farkindayim ama benim de bir hayatim oldugunu, ailemin bir noktaya kadar hayatima etki etmesi gerektigini nasil benimseyebilirim? Bu konuda dusunsel olarak kendimi nasil gelistirebilirim?

Birilerine bagimli yasamak istemiyorum.
 
Bu aslında aileden gelmeli,avrupada 18 oldumu artık kendi başının çaresine bak diyorlar ve bu bağımlılıkta oluşmuyor,bizim toplumda malesef var bu.

Sizinde kendinizi buna alıştırmanız lazım hazırlamanız lazım dediğin gibi her an herşey olabilir artık yetişkin bağımsız bir bireysin.
 
Selam
İs guc meslek bir seyler var midir? Aslinda varsa alisirsiniz yalnizliga. Suphesiz hepimizin ailesi kiymetli o ayri bir konu ama. Bir gun sizin de ayri bir aileniz olacak,bunu dusunun mutlu olun derim. Allah hepimizin ailesine uzun saglikli omurler versin insallah
 

Bende de hata var. Bu yasa kadar ailemle birlikte yasamamaliydim, coktan ayri bir duzenim olmaliydi.
 

Evet, calisiyorum. Ayri bir ailem olsaydi, bu kadar etkilenmezdim olaylardan. Insallah benim de ailem olur bir gun.

Amin.
 


Seni çok iyi anlıyorum, aynı durum bende de var çünkü. 30 yaşıma geldim evlendim hala aileme bağımlıyım kopamıyorm onlardan. Tek çocuk olmamla şımarık büyümemle mi alakalı onu da bilmiyorum özellikle hep anneme bağımlı bi insan oldum hala daha öyleyim. Evlendiğmden beri nerdeyse hergün evime geliyor, yakın da oturuyoruz onu bahane ediyorum. Onlarda yemek yiyip kendi evimize geçiyoruz vs , herşeyimi hemen hemen her işimi annem hallediyor hala. Dediğin gibi bir gün ölecek düşünceleri bana da kafayı yedirtiyor. Psikolojik destekle y da kendi kendimizi telkin ederek yenebiliriz ancak sanırım. Ben antidepresan da kullanıyordum yıllarca ama şmdi bebek de istediğm için kestim daha da fenayım.
 
Bir gün yalnızlığa zorunlu maruz kalırsan, bağımlı olmadığını sadece bağımlı olmak istediğin sonucuna varırsın.
Aynı şey aile kurduğunda, evlendiğinde de oluyor.
Yaş ilerledikçe fikir uyusmazlıkları da cok fazlalasıyor, yine bu tur seyler yasamiyorsan cok da kotu bir sey degil gibi.
 
Sen ve annen baban kaç yaşında

Babam 70 annem 60 üstü

Önemli hastalıkları vs var ama vayyy ölüm var vs diye düşünmüyorum

Şu an hayattalar yeterli evlerinde huzurla yaşıyor

Herkes kendi hayatına yönelmeli

Bence evde geçirdiğin süreyi azalt dışarıda daha fazla Zaman geçirip bağımsız hayat kur
 
Bende aynen sen gibiyim.. hersey gecici yes kafa ok diyorda kalbim kabul etmiyor... aslibda ben bir cok seye bagimliyim sanirim
 

Ben 35, onlar 65. Evet, yavas yavas kendi hayatimi kurmaliyim.
 
Yorulmuyor musun? Agir gelmiyor mu?
Gelmez mi:) serdar ortac gibi mutsuz yasiyorum cogu zaman sanirim. Ne bilim maneviyatimin eksik oldugunu dusunuyorum hep, bu yuzden teslimiyet olmadigini dusunuyorum.. herseyi fazla fazla dusunuyorum, bu da bana fazla fazla zarar veriyor ne yazikki
 
Uğraşabildiğin biletler var mı iş güç okul fln
 
Gelmez mi:) serdar ortac gibi mutsuz yasiyorum cogu zaman sanirim. Ne bilim maneviyatimin eksik oldugunu dusunuyorum hep, bu yuzden teslimiyet olmadigini dusunuyorum.. herseyi fazla fazla dusunuyorum, bu da bana fazla fazla zarar veriyor ne yazikki

Aynisini yasiyorum ve bazen boguluyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…