• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Anket Bağıran eş

Merhaba kızlar,
ben 7 yıllık evliyim çocuğumuz yok beraber üniversite okuduk.
eşim çok iyi birisidir. Tanıyan herkes de saygı duyar. Ancak bana karşı öfke kontrol sorunu var. benimle oturup düzgün konuşmak yerine beni çocuk gibi azarlar. Bu senelerdir böyle. Sonradan özür diler. Unutmamı bekler uzatmamamı ister küskünlüğümü. Ancak yollardır dedim yapma etme anlamıyor. Özür dilerim patlamamam gerekirdi bu kadar ama biliyorsun annem çok hasta çok kafama takıyorum deyip anlayış bekler. Bu senelerdir böyle gidiyor. En son 1 ay önce öğrendik annesinde beyin tümörü varmış. Ben de çok üzülüyorum tabi ki. Ama bir kaç gün sonra uyardım. Bak bana bağırıp sonra bu dava yüzündendi dersen kabul etmem diye. Ama maalesef yine aynısı oldu. Ben çok yoruldum yıprandım soğuyorum. Ama seviyorum. Sevgi demek ki herşey değilmiş evlilik için. Saygı da çok önemli. Sizce bir erkeğin bağırması hep normalmi? Bu da bir şiddet sonuçta. Böyle bir kişiden nasıl çocuk yaparım. Ayrılmalımıyım. Kafamda deli sorular. Kaç sene önce dedim öfke kontrolü için tedaviye git ama gitmedi.
yaşın 32. Çevremde herkes çocuk baskısı yapıyor. Eşim de. Ama şu an iş arıyorum yeni bitirdim üniversiteyi. Kısa yazmaya çalıştım.
Çocuğunuz olursa hayata ciddi travmalarla başlayacak.
Özgüveni de olmayacak.
Çocuğun manevi desteği ilk yıllar anne ve babadır.
Rol model onları alır.
Annesinin azarlanıp sindirildiğini, ona saygı duyulmadığını görünce çocuğunuzun güvensiz bir kişiliği olacak. Öz değeri yeterli seviyede gelişmeyecek.
O yüzden bu durumda çocuk sahibi olmayın.
Ayrılıp ayrılmayın diyemem ama beni hor gören bir adamla ben sırf seviyorum diye evli kalamazdım.
Oz değerimi ve öz güvenimi zedeleyen bir eşi istemezdim.
Sevgi de bir yere kadar.
Ilk basta saygı olacak.
Saygı olmazsa olmaz.

Yani sonuç olarak bence çocuktan önce ciddi düşünmeniz gereken konular olduğunu düşünüyorum.
 
böyle bir ilişki zamanla insanı "evet ben suçluyum onun bağırmasına sebep oldum"a getiriyor kendi benliğinizden, karakterinizden çıkıp suçlu psikolojisine giriyorsunuz ve hata yapmamaya o bağırmasın diye susmaya onun gönlünü eylemeye mutlu etmeye başlıyosunuz.
bir kitapta aynı sizin karakterinizde birinin hayatını okumuştum. şuan o kitabı yaşattınız bana
İnşallah o noktaya gelmem. Büyük konuşmak istemem. Ama annesi tam o durumda şimdi. Ben dedim beni annenle karıştırma diye.
 
Eşin sana bağırdığı zaman geç karşısına oyna kuaföre git alışveriş yap kahve iç takma ne oluyor derse nasıl olsa özür dileyeceksin uzatma de hareketlerinin anlamsız olduğunu anlasın
 
Bağırmakta psikolojik şiddet aslında bence kendinize bir yol çizin derim bugün size bağıran yarın çocuğuna da bağırır nasıl sağlıklı bireyler yetişir o durumda bilemiyorum
 
böyle bir ilişki zamanla insanı "evet ben suçluyum onun bağırmasına sebep oldum"a getiriyor kendi benliğinizden, karakterinizden çıkıp suçlu psikolojisine giriyorsunuz ve hata yapmamaya o bağırmasın diye susmaya onun gönlünü eylemeye mutlu etmeye başlıyosunuz.
bir kitapta aynı sizin karakterinizde birinin hayatını okumuştum. şuan o kitabı yaşattınız bana
Kitabın sonu nasıl?
 
yahu biraz gerçekçi olun ,birbirine bağırıp çağırmayan çift mi var ALLAH aşkına! bizler kocamıza hiç bağırmıyor muyuz? herkesin evi yeşilçam filmi gibi mi? herkes sinirlenebilir, lakin bunun ayarı önemli ,süreklilik arz ediyorsa yardım alın mutlaka, bir de genetik geçişli oluyor bu öfke nöbeti, ailede kimde var, kime benziyor?
 
yahu biraz gerçekçi olun ,birbirine bağırıp çağırmayan çift mi var ALLAH aşkına! bizler kocamıza hiç bağırmıyor muyuz? herkesin evi yeşilçam filmi gibi mi? herkes sinirlenebilir, lakin bunun ayarı önemli ,süreklilik arz ediyorsa yardım alın mutlaka, bir de genetik geçişli oluyor bu öfke nöbeti, ailede kimde var, kime benziyor?
Bu da süper bir yorum. Haklısınız. Etrafıma baktığımda, arkadaşlarımın eşleriyle karşılaştırınca benimki melekmiş diyorum. Ama yine de bunda normal değil. Annem babam boşandığı için de iyi rol modelim yok. Ben de bunu bilmek istiyorum. Her evlilikte bu normal mi? Tabi ki ara sıra tartışmalar olur. Her evlilik Yeşilçam değil tabi. Ama erkeklerin öde patlaması normalmi? Aranızda evli olan benim eşim hiç bağırmaz diyen var mı?
 
yahu biraz gerçekçi olun ,birbirine bağırıp çağırmayan çift mi var ALLAH aşkına! bizler kocamıza hiç bağırmıyor muyuz? herkesin evi yeşilçam filmi gibi mi? herkes sinirlenebilir, lakin bunun ayarı önemli ,süreklilik arz ediyorsa yardım alın mutlaka, bir de genetik geçişli oluyor bu öfke nöbeti, ailede kimde var, kime benziyor?
Babası aynı
 
Bu da süper bir yorum. Haklısınız. Etrafıma baktığımda, arkadaşlarımın eşleriyle karşılaştırınca benimki melekmiş diyorum. Ama yine de bunda normal değil. Annem babam boşandığı için de iyi rol modelim yok. Ben de bunu bilmek istiyorum. Her evlilikte bu normal mi? Tabi ki ara sıra tartışmalar olur. Her evlilik Yeşilçam değil tabi. Ama erkeklerin öde patlaması normalmi? Aranızda evli olan benim eşim hiç bağırmaz diyen var mı?
kimseyle kimseyi kıyaslamayın , herkesin eksi artı tarafı vardır ve kimse dört dörtlük değil,sizin eşinizin bu problemi vardır başkasının başka , siz çözüme odaklanın, mutlaka onu ikna edip bir uzmana gidin.
 
Bu da süper bir yorum. Haklısınız. Etrafıma baktığımda, arkadaşlarımın eşleriyle karşılaştırınca benimki melekmiş diyorum. Ama yine de bunda normal değil. Annem babam boşandığı için de iyi rol modelim yok. Ben de bunu bilmek istiyorum. Her evlilikte bu normal mi? Tabi ki ara sıra tartışmalar olur. Her evlilik Yeşilçam değil tabi. Ama erkeklerin öde patlaması normalmi? Aranızda evli olan benim eşim hiç bağırmaz diyen var mı?

Sakın bu şekilde etki altında kalarak bu durumu normalleştirmeyin.
Bazıları bu durumu kanıksamış, evdeki huzursuzluktan besleniyor olabilir. Konuyu açışınızdaki motivasyon neyse arkasında durun.

Evet her evde tartışma olabilir. Ama sizinki basit bir restleşme veya yükselme değil. Azarlanmak, ezilmek, hakaret, rencide edilme..

Şu durumda bir çocuk sahibi olursanız her şey daha kötüye gideceği gibi o çocuk da sizinle aynı psikolojik şiddete uğrayacak. Ve sizin yetişkinken zamanla alıştığınız şey onun hamuruna işlenecek.

Sonuç olarak ya kendine güvensiz, ebeveynlerinden korkup hiçbir şey paylaşmayan içine kapanık bir çocuk olacak ya da tam tersi kural sınır tanımayan, aşırı şımarıklıkla ilgi çekmek için çırpınan ama hep sert tepkiler gören bir çocuk olacak..
 
Sakın bu şekilde etki altında kalarak bu durumu normalleştirmeyin.
Bazıları bu durumu kanıksamış, evdeki huzursuzluktan besleniyor olabilir. Konuyu açışınızdaki motivasyon neyse arkasında durun.

Evet her evde tartışma olabilir. Ama sizinki basit bir restleşme veya yükselme değil. Azarlanmak, ezilmek, hakaret, rencide edilme..

Şu durumda bir çocuk sahibi olursanız her şey daha kötüye gideceği gibi o çocuk da sizinle aynı psikolojik şiddete uğrayacak. Ve sizin yetişkinken zamanla alıştığınız şey onun hamuruna işlenecek.

Sonuç olarak ya kendine güvensiz, ebeveynlerinden korkup hiçbir şey paylaşmayan içine kapanık bir çocuk olacak ya da tam tersi kural sınır tanımayan, aşırı şımarıklıkla ilgi çekmek için çırpınan ama hep sert tepkiler gören bir çocuk olacak..
Tıpkı eşimin babasından gördüğü gibi. Hep kızar babasına. Anneme şöyle davrandı sözel şiddet uyguladı diye. Kendisi benzemek istemiyor ama bazen baban gibisin diyorum.
 
İyi ki varsınız gerçekten. Öyle bir noktaya gelmiştim ki. Sanki erkeklerin bağırması doğalmış gibi hissettirildim. Ne kadar yanlış. Çocuk gibi azarlanıyorum ben.
 
İyi ki varsınız gerçekten. Öyle bir noktaya gelmiştim ki. Sanki erkeklerin bağırması doğalmış gibi hissettirildim. Ne kadar yanlış. Çocuk gibi azarlanıyorum ben.
azarlanmak doğru değil, eşiniz haklı da değil ama böyle gaza gelip çok boşanan oluyor ,bunu da bilmelisiniz, lütfen daha sağduyulu olun, Türkiyede ruh sağlığı düzgün erkek ya da kadın mı var ALLAH aşkına.
 
Genç kızlar okuyorsa beni iyi dinleyin. Kendi ayaklarınız üzerinde durup öyle evlenin. Sandığınız kadar tozpembe değil evlilik. Keşke annem babam destek olsaydı bana da evlenmeseydim erken.
 
Merhaba malesef siz affettikçe amaaan zaten hep affeder gibi bir zihniyet oluşmuş sanırım. herkesin derdi var siz böyle mi yapıyorsunuz eşinize. Böyle bir durum normal değil bir evlilik danışmanına görünseniz iyi olur bence
 
uzmana gitmesini istiyorum. Bunu dile geriricem. Gitmezse ayrılmak istediğimi söylicem. Ömür boyu çekemem ben. Şu an çocuğuna da aynısını yapacağını hayal edemesem de öyle bir ihtimal var tabi.
 
Esim de bana aynen sizin esiniz gibi olur olmaz bagiriyordu, en son cinnet getirip avazim ciktigi kadar bende ona bagirdim ama tum bina duymustur bu siradada her ne kadar hak etmis dahi olsa kullanmamam gereken kufurlerde ettim, sonrasi biraz karisik ama en sonunda suan bu olayin ustunden 3 aydan fazla zaman gecti ama bana aynu sekilde sesini yukseltemiyor🤣🤣 deliye deli olacaksin bu devirde🤣

Ahshsjdjd ohh iyi olmuşşş
 
Ayy konuyu okuyunca teyzem aklıma geldi eşi anlattığınız gibiydi öfke kontrol sorunu vardı yıllarca beni azarlama bana bağırma benim yaptıklarımı küçük görme diye söylerdi artik kocasını sevmiyor ve onun yüzüne de söyledi bunu nedenini de ama adam hâlâ kendini haklı görüyor . Demek istediğim böyle şeyler sevgiyi bitiriyor saygı çok önemli zaten soğudum diyorsunuz belli bir zaman sonra sevginizde biter üzüldüm sizin adınıza eşiniz değişmediği sürece daha kötüye gider.
 
Back
X