Hiçbir vasfı olmayan , evde canı sıkıldığı için veya paraya cok ihtiyacı olduğu ıcin bu işi yapan , yeni nesil ile aynı dili konuşamayacak , sadece cocuk evde yalniz kalmasin die basina konulan, ayni zamanda temizlilçi gozü ile bakılan 50 yaşindaki teyzelere 1500 az para değil.
Bakici olmak icin kimse diploma veya yeterlik sormuyor, okuma yazma bilmesen bile bakici olabilirisin. Yani herhangi bir yatirim yapmadan 1500 maas azimsanamaz.
Markette kasiyer bile olacak olsan ünv diploması soruyorlar ve asgari ucret veriyorlar. Onun icin bir insan 22 yasina kadar okul okuyor ki işi haketsin ve işe baslasın.
Çocuk gelişimi veya okul öncesi mezunu 20li yaşlarda bu işi profesyonel olarak yapacak, genc dinamik yeni nesil ile daha bi ortak enerjiye sahip bir ablaya 3000 az.
Çocuk bakımı derken, sevgiye ilgiye fiziksel iyi bakıma en ihtiyac duyduklari zaman diliminde bebekleri/cocuklari gün içinde en cok görecek, onunla en cok fiziksel yakinlik icinde olacak, davranislarindan konusmasindan, temizliginden kibarligindan etkilenecek vs vs.bir insandan bahsesiyoruz.
Yani senelerce anne baba ile ebeveynlik gorevini bi bakima paylaşacak birisi.
Fiyati belirlerken kişnin yeterliklerine bakılmalı. Alınan hizmetin kalitesine gore ucret verilmeli.
Bi akrabamızın annesi profesör olan kizları kücükkem bakıcının kullandiği bir argo kelime kullanmisti da epey üzülmüştük.
Konu sahibi 1500 +1000 sirf cocuk bakimina veriyor, geriye 1000 tl kaliyor. Cocuklari baskasina emanet etmek icin deger mi?
Maaş miktari veya yapilan işin degeri cok cok iyi degilse cocuklari bakicita vermek mantiksiz.
haklısınız bence de çok.
