- 4 Haziran 2014
- 1.352
- 886
- 358
Öncelikle merhaba,
konu başlığından anlayacağınız gibi asıl sorunum tembellik. uzaktan bakılınca bir depresyon hali gibi görünse de aslında zihinsel olarak gayet rahatım. (ya da bana öyle geliyor)
kendime bakmıyorum,
evime bakmıyorum,
işimle ilgilenmiyorum,
okulla mesafeli bir ilişkim var.
daha kötüsü mutsuz falan değilim. hani mutsuz olsam geçici bir problem derim ama öyle de değil.
elbette ki bu sorunun kaynağı da çözümü de bende bunu da biliyorum. ama ne zaman elimi bir işe atsam böyle elimde kalıyor. sonra da vazgeçiveriyorum. yanlış yerden mi başlıyorum ne yapıyorum niye yapıyorum ipin ucunu kaçırdım gitti.
hayatımı ve dolayısıyla kendimi nasıl düzene sokabilirim? nasıl bir şey beni kendime getirir? ya da nereden başlamalıyım?
Aaa daha neler. 20'li yaslarinin basinda boyle seyler soylemeniz hic hos degil.(Telefondan smiley da yapamiyorum ki, yoksa du kasi catik parmak sallayan ifadeyi yollayacaktim
ilerisini düşün. Genceciksin, firsatin var, sorumlulugun az. Ne kadar güzel.
Ilerde evlendiginde , ise gitmek, eve bakmak, cocukla ilgilenmek zorunda oldugun zaman, kendine ayirabilecegin bir saat o kadar kiymetli olacak ki.
oncelikle kilolarindan kurtul, kendine guzellikler yap.saclarini boyat bastan asagi agda yap:)) ev temizlemek nedir ki, bir gununu de ona ayir.
Bana birini hatirlattin oda arkadasim yer icer yatar okula bile gitmezdi ben son seneme gectim o dahaa 2. Sinif derslerini aliyodu. Sonunda okulu birakip gitti. Bi donem bende ona uydum baktim sonu hayra alamet degil :)) hayati kacirma bence bazen bi miskinlik cokuyo insana ama fazla alisma bu duruma :) bi gun odan varsa onu duzenle degisiklik yap simdi rengarenk kutular var onlardan al icini acar :) sac banddi al sacinla ugrasamiyosan ondan takarsin bi eyeliner bi rimel al sana bakimli bi kiz oldun :)
Biraz silkelen kendine gel,güzel yillarina yazik.
Hem kilon o kadar fazla degil ki.
Gecici bir durum mu? Hep mi boylesiniz?
Canım aynı beni anlatmışsın ya çok kötü bi durum ama içimden gelmiyor iş yapmak istemiyorum gezmekte istemiyorum evde oturdukça kilo alıyor kilo aldıkça mutsuzluğuma mutsuzluk ekliyorum nolcak halimiz bilmemki
Anlattıklarına benzer bi dönem geçirmiş biri olarak, tecrubelerime dayanarak tek bir çözüm olduğunu düşünüyorum.
Öncelikle, kimse seni motive / ikna edemez.
Kendi kendine konuşacsksın.
Ve o tek yol ise 'kendine o koca kıçını kaldırıp yeni bi hayata başlamaya değer bi amaç / hedef' bulmak.
Başka türlü tüm çözümler yarıda kalıyor. Etkisiz kalıyor.
Bu hedef bi insan da olabilir, bi nesne veya bi ideoloji de.
Uğrunda poponu kaldıracak birşey gerekli yani.
İlk 1 hafta içinde bulacakların asılsız çıkabilir yalnız. Sırf birşey bulayım diye kasarsan yani.
Gerçekten takıntı derecesinde istemen lazım o şeyi. Öyle okulu bitireyim iş bulayım falan tarzı şeyler değil, daha güçlü şeyler.
Hemen bulamayabilirsin. Bulana kadar bekleyebilirsin.
Veya belki de zaten vardır
Varsa, veya bulabilirsen ikinci aşama olarak kendi kendine konuşup kendini ikna aşamasına geçersin.
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Öncelikle merhaba,
konu başlığından anlayacağınız gibi asıl sorunum tembellik. uzaktan bakılınca bir depresyon hali gibi görünse de aslında zihinsel olarak gayet rahatım. (ya da bana öyle geliyor)
kendime bakmıyorum,
evime bakmıyorum,
işimle ilgilenmiyorum,
okulla mesafeli bir ilişkim var.
daha kötüsü mutsuz falan değilim. hani mutsuz olsam geçici bir problem derim ama öyle de değil.
elbette ki bu sorunun kaynağı da çözümü de bende bunu da biliyorum. ama ne zaman elimi bir işe atsam böyle elimde kalıyor. sonra da vazgeçiveriyorum. yanlış yerden mi başlıyorum ne yapıyorum niye yapıyorum ipin ucunu kaçırdım gitti.
hayatımı ve dolayısıyla kendimi nasıl düzene sokabilirim? nasıl bir şey beni kendime getirir? ya da nereden başlamalıyım?
Öncelikle merhaba,
konu başlığından anlayacağınız gibi asıl sorunum tembellik. uzaktan bakılınca bir depresyon hali gibi görünse de aslında zihinsel olarak gayet rahatım. (ya da bana öyle geliyor)
kendime bakmıyorum,
evime bakmıyorum,
işimle ilgilenmiyorum,
okulla mesafeli bir ilişkim var.
daha kötüsü mutsuz falan değilim. hani mutsuz olsam geçici bir problem derim ama öyle de değil.
elbette ki bu sorunun kaynağı da çözümü de bende bunu da biliyorum. ama ne zaman elimi bir işe atsam böyle elimde kalıyor. sonra da vazgeçiveriyorum. yanlış yerden mi başlıyorum ne yapıyorum niye yapıyorum ipin ucunu kaçırdım gitti.
hayatımı ve dolayısıyla kendimi nasıl düzene sokabilirim? nasıl bir şey beni kendime getirir? ya da nereden başlamalıyım?
sanırım konudan analamak zor olmayacak. ben bir teraziyimBurcun ne merak ettim
aşık olÖncelikle merhaba,
konu başlığından anlayacağınız gibi asıl sorunum tembellik. uzaktan bakılınca bir depresyon hali gibi görünse de aslında zihinsel olarak gayet rahatım. (ya da bana öyle geliyor)
kendime bakmıyorum,
evime bakmıyorum,
işimle ilgilenmiyorum,
okulla mesafeli bir ilişkim var.
daha kötüsü mutsuz falan değilim. hani mutsuz olsam geçici bir problem derim ama öyle de değil.
elbette ki bu sorunun kaynağı da çözümü de bende bunu da biliyorum. ama ne zaman elimi bir işe atsam böyle elimde kalıyor. sonra da vazgeçiveriyorum. yanlış yerden mi başlıyorum ne yapıyorum niye yapıyorum ipin ucunu kaçırdım gitti.
hayatımı ve dolayısıyla kendimi nasıl düzene sokabilirim? nasıl bir şey beni kendime getirir? ya da nereden başlamalıyım?
B12 ne baktir :)
o ne için?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?